Lotniskowce typu Nimitz

Lotniskowce typu Nimitz – typ amerykańskich lotniskowców z napędem atomowym, które zaczęto wprowadzać do służby w 1975 roku. Są to największe okręty wojenne świata, które tworzą w chwili obecnej trzon sił nawodnych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Lotniskowce typu Nimitz
Ilustracja
Kraj budowy

 Stany Zjednoczone

Użytkownicy

US Navy

Stocznia

Newport News Shipbuilding

Wejście do służby

1975

Planowane okręty

10

Zbudowane okręty

10

Okręty w służbie

10

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 101 000–106 000 długich ton

Długość

332,8 m

Szerokość

76,8 m

Zanurzenie

11,3 m

Napęd

2 reaktory atomowe o mocy 280 000 KM wytwarzające parę dla turbin parowych napędzających 4 śruby

Prędkość

30 węzłów

Załoga

załoga: 3300
personel lotniczy: 3000

Uzbrojenie

3 × wyrzutnie RIM-7 Sea Sparrow
3 × zestaw przeciwrakietowy Vulcan Phalanx 20 mm

Wyposażenie lotnicze

90 samolotów

Historia edytuj

Pierwszy z nich USS Nimitz – nazwany tak na cześć admirała Chestera Nimitza, dający nazwę całej klasie wszedł do służby w 1975 roku. Od tego czasu zwodowano ogółem 10 okrętów tego typu. Jako ostatni w tej klasie zbudowano USS „George H.W. Bush”, którego oddano do służby 10 stycznia 2009 roku. Po nim ma pojawić się typ przejściowy (Gerald R. Ford), a następnie zupełnie nowa generacja lotniskowców. Obecnie 10 z 11 amerykańskich lotniskowców będących w służbie czynnej to okręty typu Nimitz.

Zadania i lotnictwo pokładowe edytuj

W czasie pokoju lotniskowce stanowią czynnik odstraszający i służą do demonstracji siły. W wypadku walk mogą zarówno prowadzić operacje zwalczania floty przeciwnika, chronić własne lub sojusznicze okręty i statki handlowe, jak i zapewniać panowanie w powietrzu i wykonywać uderzenia na cele lądowe. W czasach powojennych marynarka USA nie miała okazji do konfrontacji z żadnym przeciwnikiem zdolnym wydać jej bitwę morską lub powietrzną, tak więc rola lotniskowców ogranicza się raczej do zapewniania ruchomej bazy lotniczej, którą można przesunąć w dowolne miejsce globu.

Ze względu na swoje rozmiary okręty te są w stanie przyjąć dużą liczbę samolotów różnych typów, co zapewnia im wszechstronność. Skład skrzydła bojowego jest dostosowywany do misji. Standardowa obsada wielozadaniowa jest mieszanką F/A-18 Hornetów, F/A-18 Super Hornetów, EA-6 Prowlerów, E-2 Hawkeye’ów i SH-60 Seahawków i liczy około 60 maszyn. Może jednak być zastąpiona bardziej wyspecjalizowaną grupą samolotów lub śmigłowców, a liczba maszyn może być zwiększana w zależności od okrętu do około 85–130 sztuk.

Kojarzone z lotniskowcami samoloty, takie jak A-6 Intrudery, F-14 Tomcaty czy S-3 Vikingi, już wycofano ze służby liniowej.

Dane edytuj

Występują znaczne różnice pomiędzy poszczególnymi okrętami, zwłaszcza w wyposażeniu elektronicznym. CVN-71 i następne czasami opisywane są jako „typ Theodore Roosevelt”.

  • Wyporność pełna: 72 700 ton dla pierwszych czterech jednostek; 81 600 ton standardowa wyporność – maksymalna wyporność bojowa do 102 000 ton (CVN-71 i późniejsze)
  • Długość: 317,0 m na linii wodnej
  • Długość: 332,8 m całkowita
  • Szerokość: 40,8 m na linii wodnej
  • Szerokość: 76,8 m całkowita (od CVN-71: 78,4 m)
  • Zanurzenie: 11,3 m
  • Szybkość: 30+ węzłów (prawdopodobnie więcej, ale dane nt. napędu atomowego nie są udostępniane oficjalnie)
  • Napęd: 2 reaktory nuklearne A4W/A1G (ich żywotność obliczono teoretycznie na 13 lat)
  • Zasięg: nieograniczony (teoretycznie 5 000 000+ mil morskich w ciągu 20 lat)
  • Windy: 4
  • Katapulty: 4 parowe typu C13-1
  • Załoga: 3300 marynarzy i 3000 obsługi lotniczej (maksymalnie 6300 osób)
  • Uzbrojenie: rakiety Sea Sparrow, działka Phalanx i wyrzutnie RAM, zależnie od okrętu.
  • Systemy elektroniczne: patrz poszczególne okręty
  • Lotnictwo: 85+ (maksymalnie 130)

Okręty typu Nimitz edytuj

Oznaczenie Nazwa Zdjęcie Odznaka Wodowanie Wejście do służby Port macierzysty Źródło
podtyp Nimitz
CVN-68 Nimitz     13 maja 1972 3 maja 1975 Naval Base Kitsap,
Bremerton
[1]
CVN-69 Dwight D. Eisenhower     11 października 1975 18 października 1977 Naval Station Norfolk,
Norfolk
[2]
CVN-70 Carl Vinson     15 marca 1980 13 marca 1982 Naval Air Station North Island,
San Diego
[3]
podtyp Theodore Roosevelt
CVN-71 Theodore Roosevelt     27 października 1984 25 października 1986 Naval Air Station North Island,
San Diego
[4]
CVN-72 Abraham Lincoln     13 lutego 1988 11 listopada 1989 Naval Station Norfolk,
Norfolk
[5]
CVN-73 George Washington     21 lipca 1990 4 lipca 1992 Naval Station Norfolk,
Norfolk
[6]
CVN-74 John C. Stennis     11 listopada 1993 9 grudnia 1995 Naval Base Kitsap,
Bremerton
[7]
CVN-75 Harry S. Truman     7 września 1996 25 lipca 1998 Naval Station Norfolk,
Norfolk
[8]
podtyp Ronald Reagan
CVN-76 Ronald Reagan     4 marca 2001 12 lipca 2003 United States Fleet Activities Yokosuka,
Yokosuka
[9]
CVN-77 George H.W. Bush     9 października 2006 10 stycznia 2009 Naval Station Norfolk,
Norfolk
[10]

Przypisy edytuj

  1. USS NIMITZ (CVN 68). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-20)]. (ang.).
  2. USS DWIGHT D. EISENHOWER (CVN 69). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-14)]. (ang.).
  3. USS CARL VINSON (CVN 70). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)]. (ang.).
  4. USS THEODORE ROOSEVELT (CVN 71). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-01)]. (ang.).
  5. USS ABRAHAM LINCOLN (CVN 72). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)]. (ang.).
  6. USS GEORGE WASHINGTON (CVN 73). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-27)]. (ang.).
  7. USS JOHN C. STENNIS (CVN 74). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-03)]. (ang.).
  8. USS HARRY S. TRUMAN (CVN 75). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)]. (ang.).
  9. USS RONALD REAGAN (CVN 76). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)]. (ang.).
  10. USS GEORGE H. W. BUSH (CVN 77). nvr.navy.mil. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Norman Friedman: U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute, 1983. ISBN 0-87021-739-9.

Linki zewnętrzne edytuj