Lovro Kos

słoweński skoczek narciarski

Lovro Kos (ur. 23 lipca 1999 w Lublanie[3]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ilirija Lublana. Drużynowy srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Medalista mistrzostw kraju.

Lovro Kos
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1999
Lublana

Klub

SSK Ilirija Lublana

Wzrost

180 cm[1]

Debiut w PŚ

31 stycznia 2021 w Willingen (39. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

25 marca 2021 w Planicy (27. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

1 stycznia 2022 w Garmisch-Partenkirchen (3. miejsce)

Rekord życiowy

236,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2021)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 duża druż.
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 duża druż.

Przebieg kariery Edytuj

W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS zadebiutował w marcu 2016 w konkursie Alpen Cup w Baiersbronn[4], a pierwsze punkty tego cyklu zdobył w lutym 2017 w Kranju, gdzie był 19. i 24[5]. We wrześniu 2017 w Kanderstegu po raz pierwszy wystartował w FIS Cup, zajmując 68. i 25. miejsce. Następnie w tym samym miesiącu zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 35. pozycję w Râșnovie[6]. W styczniu 2019 zadebiutował w zimowej edycji PK, zajmując 40. miejsce w Planicy. W lutym 2019 zajął 2. miejsce w konkursie Alpen Cup w Kranju. W marcu 2019 zdobył pierwszy punkt w zawodach Pucharu Kontynentalnego dzięki zajęciu 30. miejsca w Czajkowskim[7].

W lutym i marcu 2020 regularnie zajmował miejsca w czołówce Pucharu Kontynentalnego. 16 lutego 2020 w Iron Mountain po raz pierwszy stanął na podium zawodów tej rangi, sukces ten powtarzając w marcu 2020 w Lahti, gdzie był dwukrotnie drugi. W tym czasie jeszcze czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, dzięki czemu sezon 2019/2020 zakończył na 8. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego z dorobkiem 422 punktów[8].

W sierpniu 2020 w Wiśle zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując miejsca w czwartej dziesiątce. W sezonie 2020/2021 Pucharu Kontynentalnego najwyżej klasyfikowany był na 3. pozycji, w styczniowych zawodach w Innsbrucku. 31 stycznia 2021 zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W zawodach w Willingen zajął 39. miejsce. Pierwsze punkty cyklu zdobył 25 marca 2021 w Planicy dzięki zajęciu 27. pozycji[9].

Czterokrotnie zdobył punkty Letniego Grand Prix 2021. Najwyżej klasyfikowany w tym cyklu był na 11. miejscu, we wrześniu w Szczuczyńsku. W tym samym miesiącu stanął na podium zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal, gdzie był 2. i 3. W zimowej części sezonu 2021/2022 regularnie startował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Kilkukrotnie kończył zawody w najlepszej dziesiątce, po raz pierwszy 5 grudnia 2021 w Wiśle, gdzie zajął 8. pozycję. 1 stycznia 2022 w Garmisch-Partenkirchen zajął 3. miejsce w konkursie rozgrywanym w ramach 70. Turnieju Czterech Skoczni, tym samym po raz pierwszy stając na podium zawodów indywidualnych PŚ. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 28. lokatę na skoczni normalnej i 11. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Cene Prevcem, Timim Zajcem i Peterem Prevcem, zdobył srebrny medal[10]. Puchar Świata 2021/2022 zakończył na 18. pozycji w klasyfikacji generalnej z 403 punktami[11].

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. Dwukrotnie kończył indywidualne zawody cyklu w najlepszej dziesiątce, a w najlepszym występie, w otwierającym 71. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie, zajął 7. miejsce[12]. Cały sezon ukończył na 22. pozycji w klasyfikacji generalnej z 309 punktami[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajął 17. lokatę na skoczni normalnej, a w zespole męskim, występując wraz z Žigą Jelarem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem, zdobył złoty medal[12].

Stawał na podium mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zdobył srebro zimą 2021/2022[13] i latem 2022[14] oraz brąz latem 2021[15]. W drużynie męskiej zdobył brązowy medal w 2020[16] i 2021[17] oraz srebrny w 2022[18] i 2023[19]. W rozgrywanych w ramach letnich mistrzostw kraju zawodach drużyn mieszanych zdobył złoty medal w 2018[20], 2019[21], 2021[22] i 2022[23] oraz srebrny w 2017[24] i 2020[25].

Igrzyska olimpijskie Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou 28. miejsce (K-95), 11. miejsce (K-125)

Drużynowo Edytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou srebrny medal[a]

Starty L. Kosa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
28. 6 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 95,0 m 92,0 m 229,6 pkt 45,4 pkt Ryōyū Kobayashi
11. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 135,0 m 136,5 m 268,4 pkt 27,7 pkt Marius Lindvik
2.  14 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 134,0 m 120,0 m 934,4 pkt (234,4 pkt) 8,3 pkt Austria

Mistrzostwa świata Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2023   Planica 17. miejsce (K-95)

Drużynowo Edytuj

2023   Planica złoty medal (K-125)[b]

Starty L. Kosa na mistrzostwach świata – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
17. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 95,5 m 97,0 m 236,7 pkt 25,1 pkt Piotr Żyła
1.  4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[b] 135,0 m 131,0 m 1178,9 pkt (270,1 pkt)

Igrzyska europejskie Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2023   Kraków/Zakopane[c] 29. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-125)

Starty L. Kosa na igrzyskach europejskich – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
29. 29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 95,0 m 92,0 m 209,8 pkt 60,5 pkt Daniel Tschofenig
31. 1 lipca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 124,0 m 111,3 pkt 167,8 pkt Dawid Kubacki

Puchar Świata Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[11]
2020/2021 62.
2021/2022 18.
2022/2023 22.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie Edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 1 stycznia 2022   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 135,5 m 138,0 m 286,0 pkt 3. 5,2 pkt Ryōyū Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata Edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - q 39 - - - - - 27 21 - 14
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
34 34 15 39 8 39 17 16 30 6 3 25 9 41 16 7 12 7 10 42 q 22 15 37 28 19 27 20 403
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
33 28 15 24 36 16 19 11 7 13 12 22 13 29 44 16 16 24 19 19 q 27 - 35 q 46 30 30 19 8 30 20 309
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata Edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2021/2022
             
- 4 1 - - 1 -
Sezon
2022/2023
             
- 4 - - - 2 2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[11]
2021/2022 7.
2022/2023 12.

Raw Air Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[11]
2022 26.
2023 30.

Willingen Six Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2021 52. [26]

Planica 7 Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2021 45. [27]
2022 23. [28]
2023 21. [29]

Puchar Świata w lotach Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[11]
2020/2021 27.
2021/2022 26.
2022/2023 24.

Letnie Grand Prix Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[30]
2021 35.
2022 69.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP Edytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2020
    punkty
35 31 0
2021
                punkty
- - - 21 11 21 - 18 57
2022
            punkty
- - - - - 23 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP Edytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2021  
2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[31]
2018/2019 115.
2019/2020 8.
2020/2021 10.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 16 lutego 2020   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 141,5 m 115,5 m 217,4 pkt 3. 18,1 pkt Clemens Aigner
2. 7 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 128,0 m 266,5 pkt 2. 4,1 pkt Clemens Leitner
3. 8 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 122,0 m 241,6 pkt 2. 22,4 pkt Clemens Leitner
4. 16 stycznia 2021   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,5 m 122,0 m 243,4 pkt 3. 11,9 pkt Simon Ammann

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego Edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - 40 - - - - - - - - - - - 30 40 1
Sezon 2019/2020
                                          punkty
40 35 49 46 - - - - - - 7 15 19 16 6 3 22 9 5 2 2 422
Sezon 2020/2021
                                      punkty
27 10 6 9 4 5 3 33 - - - 22 13 9 10 13 15 - - 374
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[31]
2019 114.
2021 22.
2022 10.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 24 września 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 146,5 m 143,5 m 281,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 25 września 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,0 m 133,5 m 226,6 pkt 2. 9,1 pkt Timon-Pascal Kahofer
2. 26 września 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 135,0 m 138,5 m 261,4 pkt 3. 13,4 pkt Manuel Fettner
3. 24 września 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 146,5 m 143,5 m 281,2 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego Edytuj

stan na 24 września 2023

2017
                          punkty
- - - - - - - - - 35 46 - - 0
2019
                                punkty
- 46 - - 49 42 - - 46 26 - - 34 39 - - 5
2021
                        punkty
- - - - - - - - - - 2 3 140
2022
                  punkty
- - 5 4 5 4 - - - 190
2023
                  punkty
- - 12 15 4 1 188
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[32]
2017/2018 114.
2018/2019 120.
2019/2020 23.
2022/2023 38.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie Edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 2 września 2022   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 100,0 m 106,0 m 270,5 pkt 2. 15,2 pkt Anže Lanišek

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu Edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - 68 25 29 18 - - - - 64 61 - - - - - 50 - 21
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - 28 45 - - - - - - - - 18 41 - - - - 16
Sezon 2019/2020
                                            punkty
- - - - 42 11 - - - - 21 14 - - - - 5 5 10 11 - - 192
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - - - 2 6 - - - - - - - - - - - - 120
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi Edytuj

  1. a b Skład zespołu: Lovro Kos, Cene Prevc, Timi Zajc, Peter Prevc
  2. a b Skład zespołu: Lovro Kos, Žiga Jelar, Timi Zajc i Anže Lanišek
  3. Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy Edytuj

  1. Extended Start List Qualification. berkutschi.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-08].
  3. Lovro KOS. olympics.com. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  4. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  5. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-06]. (ang.).
  6. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  7. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  8. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-06]. (ang.).
  9. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-05]. (ang.).
  10. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
  11. a b c d e f KOS Lovro - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-24]. (ang.).
  12. a b KOS Lovro - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-24]. (ang.).
  13. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  14. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2022-09-27. [dostęp 2023-08-24]. (słoweń.).
  15. Drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  16. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-06]. (słoweń.).
  17. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  18. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  19. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2022-12-21. [dostęp 2023-08-24]. (słoweń.).
  20. Dominik Formela: Klinec i Justin letnimi mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2018-10-13. [dostęp 2019-08-19].
  21. MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-06]. (słoweń.).
  22. MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  23. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-09-30]. (słoweń.).
  24. Ekipno MIX državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-08-18]. (słoweń.).
  25. MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  26. Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  27. Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  28. Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  29. Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  30. KOS Lovro - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).
  31. a b KOS Lovro - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).
  32. KOS Lovro - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).

Bibliografia Edytuj