Lubań (województwo dolnośląskie)

miasto i gmina w województwie dolnośląskim

Lubań (głuż. Lubań, niem. Lauban) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim. Siedziba administracyjna powiatu oraz gminy wiejskiej Lubań (której jednak nie jest częścią, stanowiąc odrębną gminę miejską). Według spisu powszechnego z 2021 r. zamieszkane było przez 20 096 osób[2]. Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. liczyło 19 756 mieszkańców[1] (214. miejsce w kraju). Gęstość zaludnienia wynosiła 1225,6 osób/1 km² (14. miejsce w województwie).

Lubań
miasto i gmina
Ilustracja
Rynek z ratuszem, Wieżą Kramarską i rekonstrukcją sukiennic (2006)
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lubański

Burmistrz

Grzegorz Wieczorek

Powierzchnia

16,12 km²

Wysokość

ok. 212 m n.p.m.

Populacja (01.01.2023)
• liczba ludności
• gęstość


19 756[1]
1225,6 os./km²

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-800 do 59-801

Tablice rejestracyjne

DLB

Położenie na mapie powiatu lubańskiego
Mapa konturowa powiatu lubańskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Lubań”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lubań”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubań”
Ziemia51°07′05″N 15°17′21″E/51,118056 15,289167
TERC (TERYT)

0210011

SIMC

0936150

Urząd miejski
ul. 7 Dywizji 14
59-800 Lubań
Strona internetowa
BIP
Widok miasta z XVIII wieku

Historycznie leży na Górnych Łużycach, przy granicy ze Śląskiem. W granicach Polski od 1945 r. W 1972 r. miasto było siedzibą władz, ale nie należało do gromady Lubań. W latach 1975–1998 miasto należało do województwa jeleniogórskiego.

Położenie

edytuj
 
Widok w stronę Kamiennej Góry z Baszty Brackiej
 
Widok z Baszty Brackiej w kierunku ratusza

Lubań położony jest na Pogórzu Izerskim, nad rzeką Kwisą oraz jej dopływem – Siekierką. Miasto znajduje się ok. 45 km na północny zachód od Jeleniej Góry i 25 km na wschód od Zgorzelca.

Powierzchnia miasta wynosi 16,12 km²[3] (381. miejsce w kraju), stanowiąc 3,76% powierzchni powiatu (wg stanu na 1 stycznia 2011 r.). Użytki rolne wynoszą 48%, a użytki leśne 3% (2002)[4].

Pierwotną nazwą miejscowości była serbołużycka nazwa Luban[5]. Po podbiciu w średniowieczu Słowian połabskich z plemion Serbów łużyckich nazwa została później zgermanizowana na Lauban – ta wersja pojawia się po raz pierwszy w XV w[6]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińskie nazwy: Lauba, Laubanum[7]. W XIX wieku można było w polskich źródłach spotkać nazwy: Lubiany, Lubiana, Lubań i Lubin[6]. Po II wojnie światowej polska administracja nadała miejscowości polską nazwę Lubań[8], nawiązującą do wcześniejszej nazwy łużyckiej.

Etymologia nie jest pewna, jednak przyjmuje się, że nazwa najprawdopodobniej pochodzi od imienia założyciela – Luban[6].

Historia

edytuj

Zalążki osadnictwa na terenie miasta Lubań można datować na około IX/X wiek, ten obszar w tamtym okresie zamieszkiwały ludy słowiańskie[9]. Lokacje miasta nastąpiła około roku 1220 w wyniku akcji osadniczej prowadzonej przez Henryka Brodatego[10], jednak w źródłach nie znajdujemy dokładnej daty lokacji miasta.

Od XIII w. miasto zaczyna pojawiać się w kronikach, najczęściej pod nazwą Luban[11]. W tym samym wieku miasto otrzymuje pierwszy samorząd oraz wiele przywilejów takich jak: swobodę polowania i łowienia ryb, wolność cła dla dóbr lubańskich przywożonych z Wrocławia i z powrotem oraz przywilej sprawowania wyższego sądownictwa[12]. Od początku swojego istnienia miasto znajduje się na ziemiach korony czeskiej.

Od 1319 r. Lubań jest we władaniu księcia jaworskiego Henryka I[13]. Jest to okres znacznego rozwoju miasta. Rozszerzano prawa sądownicze miasta na okoliczne wsie. Również w tym okresie powstaje żeński klasztor magdalenek[14]. W 1344 r. miała miejsce bitwa pomiędzy księciem Henrykiem I, a samozwańcem podającym się za zmarłego w 1319 r. margrabiego Waldemara. Miasto za wierność monarsze uzyskuje herb, białe skrzyżowane klucze na czerwono-czarnym polu[15]. W 1346 r. po śmierci księcia jaworskiego panowanie nad ziemią lubańską przejmuje król Czech Jan Luksemburski[16]. W tym samym roku miasto przystępuje do Związku Sześciu Miast Łużyckich[17].

XV w. był dla miasta okresem kryzysu. Pierwszym wydarzeniem tego okresu, który miał destruktywny wpływ na miasto były wojny husyckie. Podczas tych wojen Lubań został dwukrotnie zdobyty przez wojska husyckie, pierwszy raz w roku 1427 r., a drugi raz w 1431 r..[18] Po drugim złupieniu Lubania przez husytów miasto pogrążyło się w ruinę. W tym samym wieku miasto wielokrotnie doznało epidemii (1426, 1435, 1464, 1497-1498) oraz dwukrotnie wybuchł pożar w tkance miejskiej (1487, 1499)[19].

Pod koniec XV w. i w XVI w. nastąpił intensywny rozwój gospodarki miasta, przede wszystkim handlu. Na przestrzeń lat 1489 – 1542 r. miasto nabywa kolejne wsie Siekierczyn, Czerna, Nawojów Łużycki, Luboszów, Dohms pod Świętoszowem, Gierałtów, Wykroty i Zebrzydowa[20]. Lubań staje się również ważnym ośrodkiem przemysłu lnianego[21] oraz browarniczym[22]. Rozwój ten jest jednak zahamowany przez karę nałożoną na Związek Sześciu Miast Łużyckich w 1547 r.. Miasta związku zostały oskarżone o zdradę panującego monarchy Ferdynanda I podczas trwania pierwszej wojnie szmalkaldzkiej. Głównymi zarzutami wobec związku było wysłanie słabo wyposażonych i nielicznych wojsk, unikanie podatków oraz nieposłuszeństwo wobec rozkazów króla[23]. Miasta te nie mając siły by sprzeciwić się królowi zaakceptowały karę. W wyniku tego wyroku Lubań musiał zapłacić dużą karę pieniężną, utracił znaczną część ziem oraz stracił wiele przywilejów miejskich[24].

Podczas wojny 30-latniej miasto nie było teatrem działań wojennych, jednak narzucane werbunki, podatki oraz plądrowanie miasta przez obie strony konfliktu doprowadzają do kryzysu ekonomicznego. Po zawarciu pokoju praskiego w 1635 r. Górne Łużyce, a wraz z nimi Lubań przekazane zostają Królestwu Saksonii.

Pod koniec XVII wieku miasto przechodzi pomyślny okres, szczególnie rozwija się sukiennictwo i płóciennictwo. Miasto również rozszerza tkankę miejską, powstaje w tamtym czasie kościół św. Krzyża[25]. W roku 1707 r. w Lubaniu kwaterował król szewski Karol XII gdzie wymieniono dokumenty pokoju zawartego w Altranstadt[26].

W 1815 r. na mocy traktatu wiedeńskiego, Lubań jako część Górnych Łużyc wszedł w skład królestwa Prus[27]. W 1865 r. w mieście zaczyna funkcjonować linia kolejowa.

W XIX wieku Lubań przechodzi szeroką industrializacja, wiążę się ona przede wszystkim ze złożami węgla brunatnego znajdującymi się w okolicach miasta[28]. Zauważalny jest również rozwój rolnictwa na terenach wokół miasta, przoduje one przede wszystkim w uprawie ziemniaka[29]. Jednak miasto słynie przede wszystkim z zakładów tekstylnych, gdzie najważniejszym ośrodkiem były zakłady Gustava Winklera produkujące przede wszystkim chusteczki[30].

W trakcie drugiej wojny światowej istotnymi mającymi wkład w wysiłek wojenny zakładami znajdującymi się w Lubaniu były zakłady naprawy taboru kolejowego Reischbahn-Ausbesserungwerke, zakład GEMA produkujący urządzenia radarowe oraz zakłady tekstylne Gustava Winklera produkujące odzież dla wojska[31]. Oprócz tych zakładów znajdowało się wiele innych mniejszych.

17 lutego 1945 r. do Lubania doszły jednostki Armii Czerwonej. Miasto w pierwszym etapie walk zostało oblężone przez siły 3 Gwardyjskiej Armii Pancernej. 3 marca siły niemieckie rozpoczęły operacje „Kozica”[32] której jednym z celów było oswobodzenie miasta ze względu na jego strategiczną pozycję i węzeł kolejowy na linii ZgorzelecJelenia Góra. Ofensywa była sukcesem wojsk Wermachtu i 6 marca miasto zostało odbite. Siły niemieckie utrzymują miasto do kapitulacji Niemiec 8 Maja 1945 r.. W trakcie walk miasto zostało mocno zniszczone. Zniszczenia w tkance miejskiej szacowane są na od 50 % do 60 % zabudowań[33].

Po wojnie Lubań zostaje włączony w randze miasta powiatowego do państwa polskiego. W pierwszych miesiącach po wojnie władze w mieście sprawował Urząd Odbudowy, a stanowisko starosty zajmował Pełnomocnik Rządu na Obwód Lubańskim którym jako pierwszy został kapitan A. Bielecki[34].

Kalendarium

edytuj

Zabytki

edytuj
 
Ratusz Miejski w Lubaniu
 
Mury obronne, XIV w.
 
Baszta Bracka z 1318 r.
 
Kościół ewangelicki Marii Panny, poł. XIV–XIX w.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[44]:

  • obszar starego miasta
  • kościół parafialny pw. Trójcy Świętej, ul. Szymanowskiego 1, neogotycki z lat 1857–1861 wg projektu Alexisa Langera.
  • Zabytkowy szpital przedwojenny przy ulicy Zawidowskiej obecnie mała część budynku została przebudowana na mieszkania
  • kościół ewangelicki Marii Panny, al. Kombatantów, z drugiej poł. XIV–XIX w.
  • kościół ewangelicki pw. Świętego Krzyża, pl. Okrzei (obecnie nie istnieje).
  • wieża Trynitarska (dzwonnica dawnego kościoła pw. Świętej Trójcy), pl. Lompy, z 1320 r. – pierwszej poł. XIV, XIX w., pozostałość rozebranego w 1879 r. kościoła pw. Świętej Trójcy
  • cmentarz ewangelicki, obecnie komunalny, ul. Wrocławska
  • cmentarz rzym.-kat., obecnie nieczynny, z poł. XIX w.
  • park miejski, ul. Kombatantów, z pocz. XIX w
  • mury miejskie z 1318 r., zbudowane z kamienia bazaltowego z okolicznych kamieniołomów; pierwotnie otoczone fosą; w podwójnym pierścieniu murów znajdowały się cztery główne bramy miejskie: Nowogrodziecka, Mikołajska, Bracka i Zgorzelecka; obecnie pozostałości – fragmenty wzdłuż ul. Podwale:
  • wieża „Kramarska” (d. ratuszowa), z XIV w., pozostałość XIV-wiecznego ratusza. Pierwszy ratusz powstał w latach 1222–1225, był przebudowywany w latach 1540 i 1769, został rozebrany po zniszczeniach z 1945 r.
  • ratusz zbudowany w 1554 r. – XVI w. w stylu renesansowym; obecnie mieści Salę Rajców Miejskich, Muzeum Regionalne (d. Muzeum Osadnictwa Wojskowego), Urząd Stanu Cywilnego oraz Miejską Bibliotekę Publiczną
  • dom, ul. 7 Dywizji 12, z k. XIX w.
  • willa, obecnie szkoła, ul. Górna 1, z XIX w./XX w.
  • dom, dawniej rozlewnia wód, ul. Grunwaldzka 11, z XVI w., 1760 r. XIX w.
  • budynki dawnej cegielni Augustina, ul. Izerska 7, z drugiej poł. XIX–XX w.:
    • budynek administracyjny
    • budynek produkcyjny, obecnie magazyn
  • zespół willowy, ul. Kombatantów 2 i 2a, z pierwszej poł. XIX w., 1874 r.:
    • willa
    • stajnia z wozownią
    • park
    • ogrodzenie z bramą
  • willa z parkiem, ul. Kombatantów 11, z czwartej ćw. XIX w.
  • budynek z XVIII/XIX w. przy ul. Lompy 1; sąd kupiecki, gimnazjum, herby fundatorów Adriana Albinusa i jego żony Anny Wigand na tablicy po lewej stronie wejścia, herb Albinusa nad portalem i data 1752 w agrafie[45]
  • sąd, pl. 3 Maja 12, z 1899 r.
  • magazyn „Dom Solny” lub Dom Zbożowy, ul. Podwale 4, z 1539 r., 1689 r., XIX w., budynek zbudowany z kamienia bazaltowego ufundowany przez Radę Miejską spełniał swoje funkcje do XIX wieku, później służył jako więzienie miejskie
  • dom, ul. Spółdzielcza 17, z drugiej poł. XVIII w., XIX w., XX w.
  • dom „Pod Okrętem”, ul. Stara 1, z 1715 r. – XVIII w., rodzinny dom kupieckiej rodziny Kirchoffów (obecnie siedziba Urzędu Skarbowego).
  • dom, ul. Tkacka 27, z ok. 1900 r.
  • zespół domu, ul. Warszawska 2, z k. XIX w.:
    • dom
    • budynek gospodarczy
    • ogród
  • dom, ul. Wąska 6, z XVIII w., druga poł. XIX w.
  • obiekty po byłych Królewskich Zakładach Kolei Górskiej (ZNTK Lubań), ul. Gazowa – wpisane do rejestru zabytków, wraz z obiektem parowozowni wachlarzowej. Jeden z największych tego typu zachowanych obiektów w Polsce i Europie.

Lubań – Uniegoszcz

  • kościół par. pw. Narodzenia NMP, ul. Różana, z XVI–XVIII w.
  • dom, ul. Jeleniogórska 18

inne zabytki:

 
widok z Wieży Brackiej w Lubaniu
 
Słup pocztowy z XVIII w. z herbami Polski i Saksonii[46]

Podział administracyjny

edytuj

Centrum

edytuj
  • Stare Miasto
  • Śródmieście (Przedmieścia Brackie, Mikołajskie, Zgorzeleckie)

Osiedla

edytuj
  • Osiedle Piastów
  • Osiedle Willowe (dawniej Os. Waryńskiego)
  • Osiedle Zodiak
  • Osiedle Fabryczna
  • Osiedle Kolejowa

Dzielnice

edytuj

Polityka

edytuj

Burmistrz miasta

edytuj

Od 1990 roku miastem kieruje burmistrz jako następca naczelnika miasta. 27 maja 1990 roku rada miasta podjęła decyzję o powołaniu na stanowisko burmistrza miasta Zdzisława Bykowskiego, który 26 lipca 1990 roku zastąpił Janusz Skowroński pełniący funkcję burmistrza miasta do 16 lutego 1993. W lutym 1993 roku funkcje burmistrza miasta objął Jerzy Zieliński, który objął funkcje burmistrza do 1998 roku. W 1998 roku ostatni raz Rada Miasta powołała na stanowisko burmistrza Konrad Rowiński do wyborów samorządowych w 2002 roku[47].

W 2002 roku po raz pierwszy mieszkańcy miasta mogli bezpośrednio uczestniczyć w wyborach samorządowych na stanowisko burmistrza miasta i w drugiej turze wyborów Konrad Rowiński wygrał z kontrkandydatem 67,52% poparcia[48]. Ponowną reelekcję uzyskał w 2006 roku przy ponownym głosowaniu 26 listopada z 57% poparciem mieszkańców[49]. W 2010 roku nastała zmiana burmistrza miasta, ale dopiero w drugiej turze Konrad Rowiński przegrał z bezpartyjnym Arkadiuszem Słowińskim, gdzie w 2014 roku ponownie w drugiej turze wyborów samorządowych na fotel burmistrza miasta przegrał[50][51]. W 2018 roku Arkadiusz Słowiński wygrał z drugim w kolejności Witoldem Chojnackim uzyskując 57,59%[52]. 7 kwietnia 2024 Grzegorz Wieczorek wygrał z urzędującym burmistrzem miasta uzyskując 53%[53].

Rada miasta

edytuj

W 2002 roku Rada Miejska składała się z[54]:

W 2006 roku w czasie rządów koalicji PiS z Samoobroną oraz Ligą Polskich Rodzin lokalnie wygrała opozycja zasiadająca ławy poselskie. Rada Miejska składała się wtedy z[55]:

W 2010 roku zmiana burmistrza to także zmiana Rady Miasta. Skład Rady Miasta[56]:

W 2014 roku przed końcem rządów PO-PSL powiązani ludzie z Platformą Obywatelską osiągają mandaty w radzie miasta z lokalnego komitetu wyborczego. Skład Rady Miasta[57]:

  • KWW Obywatelski Komitet Wyborców LUBAŃ 2014 11 mandatów  
  • KWW Konrada Rowińskiego (Platforma Obywatelska) 5 mandatów  
  • KWW Nowy Lubań 2 mandaty
  • KKW SLD Lewica Razem 2 mandaty  
  • KWW Tomasz Korcz 1 mandat

Rada Miasta w 2018 za rządów PiS[58]:

  • KWW Obywatelski Komitet Wyborców LUBAŃ 2018 Razem 12 mandatów  
  • KWW Łączy nas Lubań 9 mandatów

W 2024 roku przesunięte wybory[59], wygrana koalicji 15 października i zmniejszenie liczby ludności powodując zmniejszenie liczby radnych do 15[60] oraz powrót JOW-ów spowodowały nie tylko przegraną burmistrz miasta rządzącego od 14 lat, ale także wygraną lokalnie Koalicji Obywatelskiej. Rada miasta od 2024 roku[61]:

  • KKW Koalicja Obywatelska 8 mandatów
  • KWW Lubań Razem 5 mandatów  
  • KWW Nowy Lubań 1 mandat  
  • KWW Bartosza Kuświka 1 mandat

Posłowie i Senatorowie

edytuj
Posłowie
edytuj
Senator
edytuj

Transport

edytuj

Lubań położony jest 11 km na południe od Autostrady A4 (E40) (dojazd 296).

Droga Trasa Ulice
30 94 Zgorzelec – Lubań – Gryfów ŚląskiJelenia Góra 3 E65 Papieża Jana Pawła II – Rybacka – Warszawska – Jeleniogórska
296 283 KożuchówŻagańIłowaRuszówWęgliniec – Lubań 30
357 355Sulików – Lubań – NowogrodziecOsiecznica 350 Zawidowska – Armii Krajowej – Bankowa – Podwale – Wrocławska
393 357 Lubań – KościelnikLeśna 358 Plac 3 Maja7 DywizjiTadeusza Kościuszki – Leśna

Pierwsza linia kolejowa przechodząca przez Lubań została otwarta w 1863 roku. W mieście znajduje się jedna stacja kolejowa, Lubań Śląski, mająca według kategoryzacji PKP status dworca lokalnego[62]. Jest to stacja węzłowa, łącząca trzy linie:

 
Obiekt zabytkowego dworca Lubań
  • 279: Węgliniec – Lubań
  • 274: Jelenia Góra – Lubań – Zgorzelec (Linia Lubań – Zgorzelec reaktywowana dla ruchu pasażerskiego w grudniu 2011)
  • 337: Lubań – Leśna (obecnie wyłącznie jako linia towarowa)
Lubań Miasto
edytuj

W 2018 roku PKP poinformowało o planach utworzenia nowego przystanku kolejowego Lubań Miasto na linii z Lubania do Zgorzelca. Miały one być zrealizowane w ramach projektu elektryfikacji tego odcinka[63]. Budowa przystanku została uwzględniona w planach Ministerstwa Infrastruktury na lata 2020-25[64]. Samorząd Lubania zaproponował w 2021 roku umieszczenie przystanku na linii do Węglińca, przy ulicy Granicznej[65].

Komunikacja autobusowa

edytuj

W maju 2016 r. stary dworzec autobusowy został wyburzony[66], w jego miejsce wybudowano Galerię „Inbag”[67] – obiekt handlowo-usługowy, posiadający infrastrukturę dworca autobusowego[68][69][70]. Od 22 listopada 2021 roku kursuje z miasta Izerska Komunikacja Autobusowa kursującą do miast i wsi powiatów lubańskiego oraz lwóweckiego.[71] Od 1 marca 2022 kursuje linia 217 w ramach Powiatowej Komunikacji Lwóweckiej, a operatorem linii jest PKS Voyager.[72]

Przewoźnicy
edytuj
  • PKS „Voyager” Lubań[73]
  • Bieleccy[74]
Komunikacja miejska
edytuj

Pierwsze plany wprowadzenia komunikacji miejskiej w Lubaniu powstały w latach siedemdziesiątych XX wieku[75], jednak pierwsze autobusy wyjechały na ulice miasta w czerwcu 1989. Były to (i nadal są) zwykłe pojazdy PKS, nieprzystosowane do kursowania w mieście (m.in. brak pneumatycznie otwieranych drzwi). Spółka PKS Voyager, która przejęła transport miejski w Lubaniu po upadku Pekaes Lubań, planowała w 2010 roku wprowadzenie pojazdów przystosowanych do transportu miejskiego[75].

W 2019 roku funkcjonowało pięć linii komunikacji miejskiej[76].

Portale

edytuj
  • Ziemia Lubańska

Szkolnictwo

edytuj
 
Tarcza szkolna ZSZ PKP w Lubaniu

Żłobki, przedszkola, szkoły podstawowe i szkoły ponadpodstawowe w Lubaniu:

Szkolnictwo
Szkoła Adres Położenie Rok otwarcia Szkoły Uwagi
Żłobek Bąbelkowo[78] ul. Mickiewicza 1c Koło Starostwa Powiatowego tam też przedszkole
Przedszkole Niepubliczne nr 1[79] ul. Słoneczna 2 na górce od J.Dąbrowskiego
Przedszkole Publiczne nr 1[80] ul. Mickiewicza 1b Skrzyżowanie A. Mickiewicza i J.Dąbrowskiego
Przedszkole Publiczne nr 3[81] ul. Różana 1 obok MOSiR
Przedszkole Publiczne nr 5[82] ul. Mieszka II 1 Osiedle „Piast”
Przedszkole Językowe „Akademia Malucha”[83] ul. Armii Krajowej 9 Naprzeciw Szkoły podstawowej nr 1 01.09.2011 Dawniej Młodzieżowy Dom Kultury
Szkoła Podstawowa nr 1 im. Tadeusza Kościuszki[84] ul. Mickiewicza 1

ul. Mickiewicza 2

Niedaleko Przedsiębiorstwa wod.-kan. 03.09.1945 Pierwsza Szkoła w Lubaniu
Szkoła Podstawowa nr 2 im. Europejskich Dróg Świętego Jakuba[85] ul. Rybacka 16 Okolice MOSiR
Szkoła Podstawowa nr 4 im. Kawalerów Orderu Uśmiechu[86] ul. Kopernika 15 Blisko sklepów i ZSP im. KZL 01.09.1960 Dawniej SP nr 5
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Adama Mickiewicza[87] ul. W. Łokietka 2 Osiedle „Piast” LO 10.09.1945,

ZSE 01.01.1950,
ZSP 01.09.2003

Wchodzący w skład ZSP nr 1
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Kombatantów Ziemi Lubańskiej[88] ul. Kopernika 31 Obok SP nr 4 1946
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2[89] ul. Leśna 8 Za budynkami ul. Tadeusza Kościuszki 01.09.1962
Szkoła muzyczna I stopnia im. Oskara Kolberga[90] al. Kombatantów 11 Park Kamienna Góra luty 1992

Gospodarka

edytuj

W Lubaniu znajdują się następujące zakłady pracy:

  • Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej (PEC Lubań Sp. z o.o.)
  • Agromet ZEHS Lubań
  • Imakon Sp. z o.o.
  • „Imka” Dr. Schumacher Sp. z o.o.
  • Chromex Sp. z o.o.
  • Automatec Sp. z o.o.

W mieście są także miejskie spółki z o.o.:

  • Lubańskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji
  • Lubańskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego
  • Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Lubań
  • Zakład Gospodarki i Usług Komunalnych Lubań

Zlokalizowane w mieście Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego w 2000 roku zostały postawione w stan upadłości.

Honorowi obywatele miasta

edytuj

Ludzie związani z Lubaniem

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Lubaniem.
Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Lubaniu (województwo dolnośląskie).

Demografia

edytuj

Dane z 31 grudnia 2009[94]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 21 697 100 11 451 52,8 10 246 47,2
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
1346 710,4 635,6

Piramida wieku mieszkańców Lubania w 2014 roku[95].
 

Opieka zdrowotna

edytuj

W mieście znajduje się Łużyckie Centrum Medyczne im. Lucjana Kopcia[96], który posiada:

  • 8 oddziałów szpitalnych
  • 9 poradni specjalistycznych
  • 2 pracownie

Religia

edytuj
 
Kościół Świętej Trójcy

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:

Lubań leży na międzynarodowym szlaku pątniczym – Drodze św. Jakuba. Zbiegają się w nim trzy jego odcinki: Dolnośląska Droga św. Jakuba, Via Regia oraz Sudecka Droga św. Jakuba.

Turystyka

edytuj

W mieście istnieją 2 muzea:

Współpraca międzynarodowa

edytuj

Miasta partnerskie[100]:

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b GUS, Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2023 roku [online], stat.gov.pl [dostęp 2023-07-22] (pol.).
  2. P4182: Ludność w miejscowościach statystycznych (Narodowy Spis Powszechny 2021), Bank Danych Lokalnych, 19 września 2022 [dostęp 2022-09-20].
  3. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  4. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  5. A.F. Busching, „A new system of geography”, rozdz. „Lusatia”, London 1762, s. 136.
  6. a b c Lubań wczoraj i dziś, s. 26.
  7. Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 177. ISBN 978-83-910595-2-4.
  8. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
  9. Paul Breker, Historia Miasta Lubań napisana z myślą o szkole i domu, Wrocław 1992, s. 22 - 23 (pol.).
  10. Wojciech Wrzesiński (red.), Dolny Śląsk – monografia historyczna, Wrocław 2006, s. 76 (pol.).
  11. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 26 (pol.).
  12. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 26 (pol.).
  13. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, 2005, s. 26 (pol.).
  14. Wojciech Wrzesiński (red.), Dolny Śląsk – monografia historyczna, Wrocław 2006, s. 92 (pol.).
  15. Paul Breker, Historia Miasta Lubań napisana z myślą o szkole i domu, Wrocław 1992, s. 32 - 34 (pol.).
  16. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 28 (pol.).
  17. Paul Breker, Historia Miasta Lubań napisana z myślą o szkole i domu, Wrocław 1992, s. 36 - 37 (pol.).
  18. Paul Breker, Historia Miasta Lubań napisana z myślą o szkole i domu, Wrocław 1992, s. 41 - 48 (pol.).
  19. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 28 - 29 (pol.).
  20. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 29 (pol.).
  21. Wojciech Wrześniski (red.), Dolny Śląsk – monografia historyczna, Wrocław 2006, s. 218 (pol.).
  22. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 29 (pol.).
  23. Paul Breker, Historia Miasta Lubań napisana z myślą o szkole i domu, Wrocław 1992, s. 75 - 77 (pol.).
  24. Paul Breker, Historia Miasta Lubań napisana z myślą o szkole i domu, Wrocław 1992, s. 79 - 81 (pol.).
  25. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 31 (pol.).
  26. Paul Breker, Historia Miasta Lubań napisana z myślą o szkole i domu, Wrocław 1992, s. 107 - 108 (pol.).
  27. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 31 (pol.).
  28. Dolny Śląsk – monografia historyczna, Wrocław 2006, s. 431 (pol.).
  29. Wojciech Wrześniski (red.), Dolny Śląsk – monografia historyczna, Wrocław 2006, s. 434 (pol.).
  30. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 37 (pol.).
  31. Arkadiusz Wilczyński, Lubań 1945 Ostanie Zwycięstwo III Rzeszy, Warszawa 2006, s. 7 – 8 (pol.).
  32. Rolf Hinze, Aż Do Gorzkiego Końca Walki Grup Armii Północna Ukraina, A, Środek na froncie wschodnim 1944 – 1945, Poznań 2010, s. 197 - 198 (pol.).
  33. Wojciech Wrześniski (red.), Dolny Śląsk – monografia historyczna, Wrocław 2006, s. 626 (pol.).
  34. Waldemar Bena, Lubań wczoraj i dziś, Lubań 2005, s. 111 (pol.).
  35. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk – przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 303–304.
  36. Lubań [online], www.luban.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  37. a b c Michał Sibilski, Historia kolei żelaznej w Lubaniu, „Świat Kolei” nr 12/2014, s. 16–21.
  38. Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s. 263.
  39. Lubań – ostatnie zwycięstwo Rzeszy na wschodzie | DziwnaWojna.pl [online], dziwnawojna.pl [dostęp 2016-01-25].
  40. Okupacja w imię sojuszu. Armia sowiecka w Polsce 1944-1956 (fragmenty), „forumemjot”, 9 maja 2012 [dostęp 2018-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-08] (pol.).
  41. Szkoła Podstawowa nr 1 w Lubaniu [online], www.lubansp1.republika.pl [dostęp 2016-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-02].
  42. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Adama Mickiewicza w Lubaniu [online], www.zspmickiewicz.edu.pl [dostęp 2016-01-25].
  43. Tomasz Balbus, Operacja "Radwan", t. 1-2 (84-85), luty 2008, s. 88, ISSN 1641-9561.
  44. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 102,103. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-31)].
  45. Marek Staffa (red.), Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, Warszawa – Kraków: PTTK Kraj, 1989, ISBN 83-7005-095-6., s. 417-418
  46. Rekonstrukcja z 2005
  47. Amistad Sp, Bliżej, znaczy lepiej [online], luban.pl [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  48. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-08].
  49. Geografia wyborcza - Wybory samorządowe - Państwowa Komisja Wyborcza [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-08].
  50. Wybory Samorządowe 2010 - Geografia wyborcza - Województwo dolnośląskie - - m. Lubań [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-08].
  51. PKW | Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-08].
  52. Wybory samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-08].
  53. Wybory Samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl/ [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  54. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-10].
  55. Geografia wyborcza - Wybory samorządowe - Państwowa Komisja Wyborcza [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-11].
  56. Wybory Samorządowe 2010 - Geografia wyborcza - Województwo dolnośląskie - - m. Lubań [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-11].
  57. PKW | Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-12].
  58. Wybory samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-12].
  59. Wybory samorządowe w 2024 r. [online], www.infor.pl [dostęp 2024-04-12] (ang.).
  60. Przez demografię w lubańskiej radzie miejskiej będzie mniej radnych [online], eLuban.pl, 21 listopada 2023 [dostęp 2024-04-12] (pol.).
  61. Wybory Samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-04-12] (pol.).
  62. Wykaz stacji pasażerskich wraz z ich kategoryzacją oraz określeniem dostępności do obiektu, l.p. 224.
  63. Nowy dworzec kolejowy Lubań Miasto i elektryfikacja linii do Zgorzelca, „Przegląd Lubański” [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  64. Będzie nowy przystanek kolejowy w Lubaniu?, „eLuban.pl” [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  65. Czy przy ulicy Granicznej powstanie kolejowy przystanek? [online], eLuban.pl, 13 lipca 2021 [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  66. Sławomir Piguła: Lubański dworzec PKS w rozbiórce. portal Przegląd Lubański, 2016-05-11. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-13)]. (pol.).
  67. Strona główna – Inbag Lubań [online], Inbag Lubań [dostęp 2017-10-18] (pol.).
  68. PKS Voyager, Zmiany na dworcu PKS w Lubaniu [online], eluban.pl [dostęp 2017-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-13].
  69. J.Rycerz, Galeria w centrum Lubania [online], eluban.pl [dostęp 2017-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-13].
  70. . (red.), Ruszyła galeria Inbag [online], eluban.pl [dostęp 2017-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-10].
  71. Schematyczna mapa Izerskiej Komunikacji Autobusowej, rozkłady jazdy i cennik [online], www.eluban.pl, 26 listopada 2021 [dostęp 2023-08-24].
  72. Ruszyła Międzypowiatowa Komunikacja Autobusowa [online], lwowecki.info, 3 marca 2022 [dostęp 2023-08-24].
  73. PKS „Vojager” Lubań. www.pksvoyager.pl. [dostęp 2019-12-23].
  74. Przewozy osobowe Bieleccy. www.bieleccybus.pl. [dostęp 2019-12-23].
  75. a b Czerwone autobusy w Lubaniu?. „Ziemia Lubańska”. 8 (391), kwiecień/maj 2010. 
  76. Urząd Miasta Lubań, Komunikacja [online], luban.pl [dostęp 2017-11-06] (pol.).
  77. Lubań w skrócie – eluban.pl – portal informacyjny o Lubaniu, aktualności z Lubania i regionu [online], eluban.pl [dostęp 2017-10-18].
  78. Bąbelkowo. [dostęp 2015-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
  79. Przedszkole Niepubliczne nr 1.
  80. Przedszkole Publiczne nr 1. pm1.luban.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-16)]..
  81. Przedszkole Publiczne nr 3. pm3.luban.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-24)]..
  82. Przedszkole Miejskie nr 5. pm5.luban.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-24)]..
  83. Przedszkole Językowe „Akademia Malucha”.
  84. Witamy w SP1 w Lubaniu [online], sp1luban.pl [dostęp 2017-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-19].
  85. Sputnik Software Sp., BIP – Szkoła Podstawowa Nr 2 w Lubaniu [online], sp2.luban.pl [dostęp 2017-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-21].
  86. Szkoła Podstawowa nr 4.
  87. ZSP im. A. Mickiewicza.
  88. ZSP im. KZL.
  89. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2. zsp2.boo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-24)]..
  90. Szkoła Muzyczna I stopnia im. Oskara Kolberga.
  91. red, Nadano tytuł Honorowego Obywatela Miasta Lubania [online], eLubań, 30 maja 2017 [dostęp 2017-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10].
  92. Ks. Jan Lombarski Honorowym Obywatelem Miasta Lubań, „Przegląd Lubański”, www.lubanski.eu [dostęp 2017-11-10] (pol.).
  93. red, Feliks Netz Honorowym Obywatelem [online], Gazeta Regionalna, 25 lipca 2013 [dostęp 2017-11-10] (pol.).
  94. Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14].
  95. Lubań w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-06], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  96. x, Łużyckie Centrum Medyczne [online], lcm-luban.pl [dostęp 2017-06-02].
  97. Siostry Magdalenki od Pokuty (CSMM) [online], portal Zgromadzenia [dostęp 2019-02-01].
  98. Piotr Stefaniak, Na chwałę Trójcy Świętej: Dzieje klasztoru Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w Lubaniu: 1320–2010, Kraków: Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, 2011, s. 407, ISBN 978-83-7216-900-6.
  99. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2020-07-22].
  100. MIasta partnerskie. miastoluban.pl, 2011-09-21. [dostęp 2011-11-27].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj