Lubryka

Lubryka – rodzaj ciemnoczerwonej glinki^[1], zabarwionej tlenkami żelaza (hematytem)^[2], która służyła do wyrobu czerwonych kredek, stosowanych w ciesielstwie i stolarstwie. Nazwa pochodzi z łaciny rubrica (terra) – „czerwona” („ziemia, glina”)^[1].

Pierwotnie używana do malowania, a także do znaczenia na czerwono początków rozdziałów i sporządzania adnotacji w książkach; od jej pierwotnej nazwy (rubryka) pochodzi pojęcie sekcji, pola w tekście (rubryka), a także zdobienia nagłówków w księgach (rubrykowanie)^[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Witold Doroszewski (red.): Lubryka. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2022-05-30].
↑ ^a ^b Rubryka. W: S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. T. XIII: Rohatyn – Sovereign. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, 1903, s. 140–141.

[PWN-1] Witold Doroszewski (red.): Lubryka. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2022-05-30].

[orgelbrand-2] Rubryka. W: S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. T. XIII: Rohatyn – Sovereign. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, 1903, s. 140–141.

[1]

[2]