Luca Egloff

szwajcarski skoczek narciarski

Luca Egloff (ur. 6 czerwca 1995) – szwajcarski skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Grabserberg. Uczestnik mistrzostw świata seniorów (2015 i 2019), mistrzostw świata juniorów (2012, 2013, 2014 i 2015) oraz zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2011). Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej FIS Cup w sezonie 2018/2019. Medalista mistrzostw kraju.

Luca Egloff
Ilustracja
Data urodzenia

6 czerwca 1995

Klub

SC Grabserberg

Wzrost

187 cm[1]

Debiut w PŚ

23 listopada 2014 w Klingenthal (49. miejsce)

Rekord życiowy

204,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2018)[2]

Inne nagrody
Reprezentacja  Szwajcaria
FIS Cup
srebro 2. miejsce
2018/2019
Strona internetowa

Jego brat Pascal również był skoczkiem narciarskim[3]. Skoki narciarskie uprawiał także ich ojciec, Paul Egloff[4].

Przebieg kariery

edytuj

W zawodach organizowanych przez FIS zadebiutował w marcu 2008. We wrześniu 2009 zadebiutował w Alpen Cup (był 29. i 18. w Einsiedeln), a w lutym 2010 w zawodach FIS Cup (zajął 45. miejsce w Villach). Pierwsze punkty do klasyfikacji FIS Cup zdobył w lipcu 2011 w Gérardmer. Wystartował w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011, gdzie zajął 16. miejsce indywidualnie[5] i 10. w konkursie drużynowym[6]. W grudniu 2011 w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. Pierwsze punkty do klasyfikacji tego cyklu uzyskał 21 lutego 2014, zajmując 29. miejsce w Seefeld. 23 listopada 2014 w Klingenthal zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 49. miejsce[7]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015, zajmując 42. i 44. miejsce indywidualnie.

Jest rekordzistą skoczni K-105 oraz K-57 kompleksu La Côté Feuillée w Chaux-Neuve. Na dużej skoczni uzyskał 115,5 metra, zaś na mniejszej 61,5 metra. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, zajmując 38. miejsce indywidualnie oraz 7. miejsce w konkursie drużynowym[7].

W marcu 2019 zakończył karierę sportową[8].

Jest medalistą mistrzostw Szwajcarii w rywalizacji indywidualnej – zdobył brązowy medal w 2012[9] i 2013[10]. Wielokrotnie zdobywał też medale w konkursach drużynowych – złoty w 2009[11], 2011[12] i 2012[9], srebrny w 2013[13], 2014[14] i 2015[15] oraz brązowy w 2017[16].

Indywidualnie

edytuj
2015   Falun 42. miejsce (K-90), 44. miejsce (K-120)
2019   Seefeld/Innsbruck 38. miejsce (K-120), 36. miejsce (K-99)

Drużynowo

edytuj
2019   Seefeld/Innsbruck 7. miejsce (K-120)[a]

Starty L. Egloffa na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
42. 21 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 83,5 m 92,1 pkt 160,6 pkt Rune Velta
44. 26 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 105,0 m 75,3 pkt 193,4 pkt Severin Freund
38. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 112,5 m 93,9 pkt 185,5 pkt Markus Eisenbichler
7. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[a] 111,5 m 110,5 m 837,0 pkt (172,2 pkt) 150,5 pkt Niemcy
36. 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 86,0 m 80,5 pkt 137,8 pkt Dawid Kubacki

Indywidualnie

edytuj
2012   Erzurum 34. miejsce
2014   Val di Fiemme/Predazzo 21. miejsce
2015   Ałmaty 23. miejsce

Drużynowo

edytuj
2012   Erzurum 6. miejsce[b]
2013   Liberec 11. miejsce[c]
2014   Val di Fiemme/Predazzo 7. miejsce[d]
2015   Ałmaty 7. miejsce[d]

Starty L. Egloffa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
34. 23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 95,5 m 111,0 pkt 175,5 pkt Nejc Dežman
6. 25 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[b] 94,0 m 89,5 m 839,5 pkt (208,0 pkt) 149,0 pkt Norwegia
11. 26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[c] 80,5 m 416,0 pkt (83,0 pkt) 670,5 pkt Słowenia
21. 31 stycznia 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 86,5 m 94,0 m 204,3 pkt 27,2 pkt Jakub Wolny
7. 1 lutego 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[d] 93,0 m 92,0 m 944,6 pkt (234,3 pkt) 82,4 pkt Polska
23. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 95,5 m 237,6 pkt 32,3 pkt Johann André Forfang
7. 7 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[d] 94,0 m 93,5 m 800,7 pkt (202,8 pkt) 92,6 pkt Norwegia

Indywidualnie

edytuj
2011   Liberec 16. miejsce

Drużynowo

edytuj
2011   Liberec 10. miejsce[e]

Starty L. Egloffa na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
16. 15 lutego 2011   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 84,5 m 219,5 pkt 75,0 pkt Jarkko Määttä
10. 17 lutego 2011   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[e] 84,5 m 379,5 pkt (100,0 pkt) 534,0 pkt Polska

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[17]
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
49 - - q q - - q 44 - - - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
q 36 q - - 38 q - q 42 - 33 43 - - 48 44 40 q q 38 45 35 45 q 46 - - - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - - dq q - - - - - - 48 34 - - - - - q - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q 40 37 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[17]
Sezon
2014/2015
         
7 - - - -
Sezon
2015/2016
           
7 8 7 9 - -
Sezon
2017/2018
               
- - - - - - - 8
Sezon
2018/2019
             
- - - 7 8 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2015/2016 66.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2019 61.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2018 46.
2019 52.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2018 49.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2014 69.
2015 25.
2016 78.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[17]
2014
                  punkty
- q - - - 28 25 - - 9
2015
                      punkty
29 q 24 42 18 26 16 15 19 5 q 115
2016
                    punkty
29 47 - 46 - - - - - - 2
2018
                  punkty
47 - 43 - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj
Źródło[17]
2015    
9 8
2016  
8
2018    
7 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2013/2014 146.
2014/2015 54.
2015/2016 50.
2016/2017 91.
2017/2018 47.
2018/2019 55.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[17]
Sezon 2011/2012
                                                      punkty
- - - - - - 70 45 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2012/2013
                                                        punkty
- - 51 74 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - 58 63 - - - - - - - - - - - - 29 39 36 - - - 2
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
41 29 34 31 33 - - 33 12 24 - - - - - 10 20 - - - - - - - 43 9 97
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
35 39 49 - - 4 9 - - - - - - - 24 5 - - - - - - - - - - - 131
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
41 32 35 - - 34 23 32 29 - - 27 25 38 - - - - 28 34 - - 23 29 31 42 44 32 - - 33
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
18 6 - - 20 36 - - 35 36 - - 25 16 22 - - - - 26 34 - - - - 19 18 - 124
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
43 41 - - 30 33 33 26 29 39 - - - 20 32 12 17 7 - - - - - - 46 25 - - 97
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2014 71.
2016 47.
2018 91.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[17]
2014
                            punkty
- - 42 dq 31 12 39 23 - - - - - - 30
2016
                            punkty
- - - - - - - - 37 48 - - - - 0
2017
                          punkty
38 30 20 9 20 35 32 - - - - - - 52
2018
                          punkty
- - - - - - - - - - - 29 27 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2017 12.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2011/2012 108.
2012/2013 66.
2013/2014 123.
2014/2015 35.
2016/2017 60.
2017/2018 72.
2018/2019 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 8 lipca 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 98,0 m 255,0 pkt
2. 19 grudnia 2018   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 91,0 m 95,0 m 244,5 pkt
3. 20 grudnia 2018   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 95,5 m 94,5 m 268,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 lipca 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 97,0 m 95,5 m 254,5 pkt 2. 1,0 pkt Justin Nietzel
2. 8 lipca 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 98,0 m 255,0 pkt 1.
3. 19 grudnia 2018   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 91,0 m 95,0 m 244,5 pkt 1.
4. 20 grudnia 2018   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 95,5 m 94,5 m 268,2 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[17]
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 45 - - - - - - 0
Sezon 2010/2011
                                                punkty
- - - - - - - - 41 dq - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2011/2012
                                              punkty
- - 19 22 - - 19 27 - - 49 17 - - - - - - - - - 38 31 51
Sezon 2012/2013
                                          punkty
- - - - - - - 5 8 - - - - - - - - - - 45 53 77
Sezon 2013/2014
                                                punkty
39 29 - - - - 43 13 - - - - 21 21 - - - - - - - - - - 42
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
16 15 13 15 6 14 25 14 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 149
Sezon 2016/2017
                                        punkty
8 29 - - - - 10 17 - - - - - - - - - - - - 74
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - 30 15 - - 12 13 - - - - - - - - - - - 59
Sezon 2018/2019
                                    punkty
2 1 - - - - 15 38 1 1 - - 12 6 - - - - 458
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Andreas Schuler, Luca Egloff, Simon Ammann i Killian Peier
  2. a b Skład zespołu: Luca Egloff, Adrian Schuler, Pascal Egloff i Pascal Sommer
  3. a b Skład zespołu: Pascal Kälin, Luca Egloff, Andreas Schuler i Killian Peier
  4. a b c d Skład zespołu: Andreas Schuler, Tobias Birchler, Luca Egloff i Killian Peier
  5. a b Skład zespołu: Luca Egloff, Andreas Schuler, Björn Fischer i Killian Peier

Przypisy

edytuj
  1. Athleten-Steckbrief Egloff Luca. swiss-ski.ch. [dostęp 2022-04-06]. (niem.).
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-05-28].
  3. Paul Egloff: Doppelsieg für Gebrüder Egloff. tagblatt.ch, 2014-02-19. [dostęp 2022-04-06]. (niem.).
  4. Urs Huwyler: Neustart für Martin Künzle. tagblatt.ch, 2015-09-05. [dostęp 2021-01-16]. (niem.).
  5. 10th European Youth Olympic Winter Festival 2011 – Normal Hill Individual Men HS 100. fis-ski.com. [dostęp 2016-06-07]. (ang.).
  6. European Youth Olympic Festival – Men's Team HS100. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-06-07]. (ang.).
  7. a b EGLOFF Luca - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2022-04-06]. (ang.).
  8. Mateusz Różycki: Luca Egloff kończy przygodę ze skokami. skijumping.pl, 2019-03-20. [dostęp 2019-03-20].
  9. a b Simon Ammann Mistrzem Szwajcarii. berkutschi.com, 2012-10-07. [dostęp 2024-01-04].
  10. Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Szwajcarii: Bigna Windmueller oraz Simon Ammann triumfują. skijumping.pl, 2013-10-06. [dostęp 2024-01-04].
  11. Tomasz Medyński: Simon Ammann oraz Bigna Windmueller Mistrzami Szwajcarii. skijumping.pl, 2009-10-12. [dostęp 2024-01-04].
  12. Schweizermeisterschaften – Einsiedeln, 9. Oktober 2011 – Offizielle Ergebnisliste Teamspringen. swiss-ski.ch. [dostęp 2024-01-04]. (niem.).
  13. SM Teamwettkampf – Samstag, 05. Oktober 2013 – in Chaux Neuve. swiss-ski.ch. [dostęp 2024-01-04]. (niem.).
  14. Katarzyna Lipska: Simon Ammann zwycięża w Mistrzostwach Szwajcarii. skijumping.pl, 2014-10-19. [dostęp 2024-01-04].
  15. Schweizer Meisterschaften Team 2015. swiss-ski.ch. [dostęp 2024-01-04]. (niem.).
  16. Dominik Formela: Za nami półmetek Mistrzostw Szwajcarii. skijumping.pl, 2017-10-14. [dostęp 2024-01-04].
  17. a b c d e f g h i j k l m n o p Adam Kwieciński: EGLOFF Luca 1995.06.06 SUI. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-01-04].

Bibliografia

edytuj