Lucas Di Grassi (ur. 11 sierpnia 1984 w São Paulo) – brazylijski kierowca wyścigowy. Mistrz Formuły E.

Lucas Di Grassi
Ilustracja
Lucas Di Grassi (2018)
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1984
São Paulo

Sukcesy

2002: Brazylijska Formuła Renault (wicemistrz)
2003: Południowoamerykańska Formuła 3 (wicemistrz)
2005: Formuła 3 Euro Series (3. miejsce)
2005: Grand Prix Makau (zwycięzca)
2007: GP2 (wicemistrz)
2014: 24h Le Mans (drugie miejsce)
2016/2017: Formuła E (mistrz)

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Początki kariery edytuj

Swoją karierę rozpoczął w 2002 roku w brazylijskiej edycji Formuły Renault, zajmując tam 2. miejsce. Rok później startował już w południowoamerykańskiej Formule 3 w zespole Avallone Motorsport. Także tam zajął drugie miejsce, wygrywając 3 z 12 wyścigów. W tym samym sezonie wystartował także w czterech wyścigach Formuły 3 Euro Series, nie odnosząc jednak tam sukcesów, zajmując w klasyfikacji końcowej 21. miejsce. Kolejny sezon to starty w kolejnej edycji F3, tym razem Brytyjskiej. W klasyfikacji generalnej zajął 8. miejsce, wygrywając 2 z 24 wyścigów. Sezon 2005 to kolejna próba sił w europejskim cyklu. Tym razem Brazylijczyk zajął 3. miejsce na koniec sezonu, jednakże z dużą stratą do dominującego duetu ASM Formule 3.

GP2 edytuj

 
Lucas Di Grassi w Campos Grand Prix w GP2

W roku 2006 zadebiutował w przedsionku Formuły 1GP2. Pierwszy sezon startów nie był jednak udany dla Brazylijczyka, który w klasyfikacji generalnej zajął odległą 17. lokatę. Zdecydowanie inaczej ułożył się drugi rok startów, kiedy to reprezentował już mistrzowski team ART Grand Prix. Zdobył wówczas tytuł wicemistrzowski, przegrywając nieznacznie walkę z Timo Glockiem. W roku 2008 Lucas dzielił starty w GP2 z obowiązkami kierowcy testowego Renault F1 i pomimo opuszczenia trzech pierwszych rund sezonu zdołał zająć 3. miejsce w mistrzostwach, ze stratą jednego punktu do drugiego miejsca w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2009 reprezentował barwy hiszpańskiej ekipy Racing Engineering, a więc zespołu, w którym jeździł ubiegłoroczny triumfator - Giorgio Pantano. Mimo dużych nadziei rok ten nie należał do najlepszych i di Grassi ponownie musiał zadowolić się 3. pozycją w końcowej klasyfikacji. Głównym tego powodem była słabsza forma bolidu oraz wiele nie zawinionych kolizji.

Formuła 1 edytuj

 
Lucas Di Grassi podczas testów w Jerez

15 grudnia 2009 potwierdzona została umowa di Grassiego z zespołem Virgin Racing na starty w Formule 1 w Sezonie 2010. Lucas Di Grassi pierwsze kilometry za kółkiem bolidu VR-01 zrobił podczas drugiej tury testów zimowych. Zajmował ostatnie pozycje z czasami gorszymi o około 8 sekund od czasu najlepszego kierowcy. Bolid był awaryjny. W kwalifikacjach do inauguracyjnego Grand Prix Bahrajnu, di Grassi zajął 22 miejsce startowe, wyścig zakończył na pierwszym okrążeniu przez awarię układu hydraulicznego. W kwalifikacjach do Grand Prix Australii był ponownie 22 a wyścig ukończył na 26 okrążeniu ponownie przez awarię układu hydraulicznego. W kwalifikacjach do Grand Prix Malezji Lucas Di Grassi był ostatni. Ukończył wyścig na czternastym miejscu przez wyprzedzenie duetu z zespołu Hispania Racing F1 Team, Heikkiego Kovalainena oraz Jarno Trullego borykającemu się z problemami technicznymi. To osiągnięcie było wielkim zaskoczeniem ponieważ po Grand Prix Australii wyszło na jaw, że Nick Wirth skonstruował za mały zbiornik paliwa w bolidzie co powodowało nie dojeżdżanie do mety przez brak paliwa. W kwalifikacjach do Grand Prix Chin zakwalifikował się na 22 pozycję, wyścigu nie ukończył przez awarię sprzęgła. W kwalifikacjach do Grand Prix Hiszpanii ponownie zakwalifikował się na 22 pozycję, wyścig ukończył na 19 miejscu. W Grand Prix Monako di Grassi uzyskał jak dotychczas najlepszą pozycję w kwalifikacjach, którą udało mu się powtórzyć w Grand Prix Europy, było to 21 miejsce. Wyścigu nie ukończył przez problemy z kołem, którego nie dało się odkręcić podczas Pit Stopu. W Grand Prix Turcji oraz Grand Prix Kanady w kwalifikacjach uzyskał 23 miejsce a wyścigi ukończył na 19 pozycji. W Grand Prix Europy w wyścigu dojechał na 17 miejscu. W Kwalifikacjach do Grand Prix Wielkiej Brytanii był 22, lecz podczas wyścigu już na 9 okrążeniu wyeliminowała go usterka układu hydraulicznego. Do Grand Prix Niemiec startował z 23 pozycji, ale podczas niedzielnego wyścigu musiał wycofać się z walki na 50 okrążeniu z powodu awarii bolidu.

Po Formule 1 edytuj

Po roku przerwy, w 2012 roku di Grassi dołączył do stawki FIA World Endurance Championship w klasie LMP1, gdzie jego najważniejszym osiągnięciem jest druga pozycja w 24-godzinnym wyścigu Le Mans w 2014 roku. Poza tym Brazylijczyk startował również w City of Dreams Macau GT Cup, V8 Supercars, 24h Nürburgring, American Le Mans Series i Stock Car Brasil.

Formuła E edytuj

 
Di Grassi podczas ePrix Berlinu 2017

W sezonie 2014/2015 di Grassi dołączył do stawki nowo powstałej Formuły E (do zespołu Audi Sport ABT[1], później zespół ten był znany jako ABT Schaeffler Audi Sport[2]). Po zaciętej walce o mistrzostwo ostatecznie zajął trzecią pozycję. W sezonach 2015/2016[2], 2016/2017[3], 2017/2018[4], 2018/2019[5], 2019/2020[6] i 2020/2021[7] pozostał w tej ekipie. W sezonie 2016/2017 wygrał klasyfikację kierowców (zdobył wtedy 181 punktów)[8].

Wyniki edytuj

Formuła 1 edytuj

Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
2010                                      
  Virgin Racing   Virgin
VR-01
22 22 24 22 22 21 23 23 21 22 24 22 22 21 20 21 22 21 22
  Cosworth
CA 2010
989NU 989NU 14 989NU 19 989NU 19 19 17 989NU 989NU 18 17 20 15 992NW 989NU 990NS 18

GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2006 Durango  
VAL
 
VAL
 
SMR
 
SMR
 
NÜR
 
NÜR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
GBR
 
GBR
 
FRA
 
FRA
 
HOC
 
HOC
 
HUN
 
HUN
 
TUR
 
TUR
 
ITA
 
ITA
8 17
17 16 NU NU 18 13 12 9 11 NU NW 7 6 NU NU 13 NU 5 9 10 14
2007 ART Grand Prix  
BHR
 
BHR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
FRA
 
FRA
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
TUR
 
TUR
 
ITA
 
ITA
 
BEL
 
BEL
 
VAL
 
VAL
77 2
5 NU 3 3 5 2 4 4 4 2 6 4 4 1 11 13 4 3 3 NU 13
2008 Campos Grand Prix  
ESP
 
ESP
 
TUR
 
TUR
 
MON
 
MON
 
FRA
 
FRA
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
VAL
 
VAL
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
63 3
2 4 2 2 5 NU 1 10 4 1 20 5 1 11
2009 Fat Burner Racing Engineering  
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
TUR
 
TUR
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
VAL
 
VAL
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
POR
 
POR
63 3
NU 10 4 4 8 1 2 19 7 NU 2 3 19 NU 3 NU 3 2 3 15

Przypisy edytuj

  1. Formula E - ABT Sportsline unveils Formula E driver line-up with Lucas Di Grassi & Daniel Abt [online], web.archive.org, 21 lutego 2014 [dostęp 2021-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-21].
  2. a b Formula E championship leader Lucas Di Grassi extends Abt deal [online], autosport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  3. Abt retains drivers for season three [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  4. Audi unveils e-tron FE04 [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  5. Di Grassi's Audi Formula E deal runs to 2020 [online], motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  6. Audi utrzymuje skład w Formule E [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-25] (pol.).
  7. Di Grassi i Rast kierowcami Audi [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (pol.).
  8. Driver Standings [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj