Lucie Šafářová

tenisistka czeska

Lucie Šafářová (wym. [ˈlut͡sɪjɛ ˈʃafaːovaː]; ur. 4 lutego 1987 w Brnie) – czeska tenisistka, mistrzyni Australian Open 2015, French Open 2015, US Open 2016, Australian Open 2017 oraz French Open 2017 w grze podwójnej, finalistka French Open 2015 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej, zdobywczyni Pucharu Federacji 2011, 2012, 2014 i 2015 wraz z drużyną Czech, liderka rankingu WTA deblistek od 21 sierpnia 2017 do 1 października 2017.

Lucie Šafářová
Ilustracja
Państwo

 Czechy

Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1987
Brno

Wzrost

177 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

2019

Trener

Rob Steckley

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

7 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

5 (14 września 2015)

Australian Open

QF (2007)

Roland Garros

F (2015)

Wimbledon

SF (2014)

US Open

4R (2014, 2017)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

15 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (21 sierpnia 2017)

Australian Open

W (2015, 2017)

Roland Garros

W (2015, 2017)

Wimbledon

QF (2014, 2015, 2018)

US Open

W (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Igrzyska olimpijskie
brąz Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny
(gra podwójna)
Strona internetowa

Šafářová w dotychczasowej karierze wygrała siedem turniejów gry pojedynczej i piętnaście gry podwójnej z cyklu WTA. Stała się znaną tenisistką po tym, jak w 2007 roku dwukrotnie wyeliminowała Francuzkę Amélie Mauresmo z turniejów wielkoszlemowych, między innymi w Melbourne, odbierając Mauresmo możliwość obrony tytułu. Kilkanaście dni po tym zwycięstwie pokonała Justine Henin w półfinale halowej imprezy w Paryżu i została jedną z czterech tenisistek, które ograły Belgijkę w tym sezonie.

Kariera tenisowa edytuj

Šafářová rozpoczęła treningi tenisowe już w wieku trzech lat. Pod okiem Jaroslava Bulanta osiągała sukcesy w rozgrywkach juniorskich. 14 października 2002 roku była ósmą juniorką świata w rankingu gry pojedynczej. W tym samym roku otrzymała status profesjonalny. W turniejach kobiecych mniejszej rangi (ITF) triumfowała pięciokrotnie. Po raz pierwszy miało to miejsce w 2004 roku w Bergamo, a po raz ostatni w 2005 w Prostějovie.

W tym samym sezonie po raz pierwszy starała się prawo udziału w turnieju głównym z cyklu WTA, ale zarówno na US Open, jak i w Filadelfii próby te nie powiodły się. Przełomowy w jej karierze był sezon 2005. Już w styczniu na podstawie miejsca rankingowego wystąpiła w imprezie w Auckland, pokonując w pierwszym spotkaniu Japonkę Yukę Yoshidę. Wkrótce brała udział w eliminacjach do wielkoszlemowego Australian Open 2005, odpadła jednak już na początku, przegrywając z Natalie Grandin. W lutym po raz pierwszy udało się jej przebrnąć kwalifikacje turniejowe; stało się to w Dosze. Trzy miesiące później nazwisko Šafářovej było już znane w całym tenisowym świecie. Czeszka zaskoczyła wszystkich, triumfując w turnieju WTA w portugalskim Estoril po uprzednim przebyciu eliminacji. Na listę jej pokonanych trafiły Ukrainka Kateryna Bondarenko, Hiszpanka Virginia Ruano Pascual, Holenderka Michaëlla Krajicek, Argentynka Gisela Dulko i w finale rozstawiona z numerem czwartym Chinka Li Na. Rankingowa pozycja Šafářovej nie wzrosła jednak zbytnio, do wielkoszlemowego French Open musiała się kwalifikować. Wygrała spotkania eliminacyjne, jednak w pierwszej rundzie uległa swojej rodaczce, Nicole Vaidišovej.

W czerwcu Šafářová wygrała kolejny turniej ITF w Prostějevie, po czym rozpoczęła sezon na kortach trawiastych. Młoda Czeszka sprawiła kolejną sensację, dochodząc w ’s-Hertogenbosch do finału, w którym nie sprostała Klárze Koukalovej. Odniosła jednak cenną wygraną nad Rosjanką Dinarą Safiną. Do wielkoszlemowego Wimbledonu przystępowała jako sześćdziesiąta zawodniczka świata, ale już w meczu otwarcia trafiła na Francuzkę Mary Pierce. Šafářová spadła nieco w klasyfikacjach światowych, ale to nie przeszkodziło jej zwyciężyć w niewielkich zawodach WTA w Forest Hills, w finale ogrywając Hinduskę Sanię Mirzę. Sezon zakończyła na drugiej rundzie w Hasselt, odnotowując w sumie siedemnaście porażek.

Na przełomie roku 2005 i 2006 wystąpiła w Pucharze Hopmana razem ze swoim narzeczonym, Tomášem Berdychem. Czescy reprezentanci nie wyszli jednak z rozgrywek grupowych.

Przebojem otworzyła sezon 2006, wygrywając w australijskim Gold Coast. W ćwierćfinale zwyciężyła najwyżej rozstawioną Szwajcarkę Patty Schnyder, a w finale Włoszkę Flavię Pennettę. Po serii pierwszych i drugich rund dobry wynik odniosła dopiero w Amelia Island, kończąc swój udział na półfinale. Przy okazji dopisała do swojej listy zwycięstwo nad Vaidišovą. W dalszej części roku była w gronie czterech najlepszych zawodniczek turnieju jedynie w Palermo. W listopadzie sklasyfikowana na czterdziestym pierwszym miejscu w rankingu.

Po słabym występie w Hobarcie na początku roku 2007 osiągnęła życiowy wynik – ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open. Przegrała z Vaidišovą, ale w trzeciej rundzie wygrała z Francuzką Amélie Mauresmo, która broniła w Melbourne tytułu sprzed roku. Trzy tygodnie później doszła do finału w Paryżu, odnosząc serię imponujących wygranych. W gronie pokonanych przez Šafářovą znalazły się: Nicole Vaidišová, Swietłana Kuzniecowa i w półfinale liderka światowej klasyfikacji WTA, rozpoczynająca sezon z opóźnieniem właśnie w Paryżu, Belgijka Justine Henin. Po dramatycznym spotkaniu w drugiej rundzie Indian Wells Czeszka wygrała z Polką Agnieszką Radwańską. W sezonie kortów ziemnym była w półfinale w Estoril oraz trzeciej rundzie w Berlinie (pokonała Annę Czakwetadze). Podczas Roland Garros sprawiła sensację, po raz kolejny eliminując Amélie Mauresmo w turnieju wielkoszlemowym. Jak na ironię, także w trzeciej rundzie. Mauresmo może mówić o prawdziwej wielkoszlemowej klątwie Šafářovej. Tymczasem po występie w Paryżu Czeszka przestała osiągać dobre rezultaty, wkrótce zaczęły męczyć ją różnorodne kontuzje. Przedwcześnie zakończyła sezon turniejem w niemieckim Stuttgarcie na początku października, ulegając w pierwszej rundzie Danieli Hantuchovej.

Powróciła pod koniec grudnia 2007 w rozgrywkach Pucharu Hopmana, partnerując narzeczonemu, Tomášowi Berdychowi. Swój występ zakończyli na fazie grupowej. Następnie dotarła do 2 rundy turnieju WTA w Sydney, gdzie poddała mecz Belgijce Justine Henin. W Australian Open przegrała w 1 rundzie z Cataliną Castaño 1:6, 4:6.

Pod koniec sierpnia 2008 roku w świetnym stylu ponownie triumfowała w turnieju Forest Hills Tennis Classic rozgrywanym w Forest Hills, pokonując Akgul Amanmuradovą, Marinę Erakovic, Ivetę Benešovą i w finale Peng Shuai.

W 2012 roku doszła do finału turnieju w Charleston, w którym to przegrała z Amerykanką Sereną Williams 6:0, 6:1[1]. W tym samym turnieju, w grze podwójnej, w parze z Anastasiją Pawluczenkową odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w deblu. W finale pokonały one Anabel Medinę Garrigues oraz Jarosławę Szwiedową 5:7, 6:4, 10-6[2].

W roku 2013 obroniła tytuł deblowy uzyskany w poprzedniej edycji zawodów w Charleston. Razem z Kristiną Mladenovic pokonały w finale parę Andrea HlaváčkováLiezel Huber wynikiem 6:3, 7:6(6). W maju razem z Pawluczenkową triumfowały w Madrycie, gdzie w meczu mistrzowskim pokonały Carę Black i Marinę Erakovic 6:2, 6:4.

We wrześniu triumfowała w turnieju Bell Challenge 2013 w Québecu pokonując w finale Marinę Erakovic wynikiem 6:4, 6:3. Było to jej pierwsze zwycięstwo singlowe w turnieju WTA od pięciu lat.

W styczniu 2014 Czeszka w parze z Tímeą Babos pokonała w meczu finałowym zawodów w Sydney parę Sara ErraniRoberta Vinci wynikiem 7:5, 3:6, 10–7. Na Wimbledonie osiągnęła półfinał gry pojedynczej.

W sezonie 2015 Šafářová została mistrzynią Australian Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Bethanie Mattek-Sands pokonały w finale wynikiem 6:4, 7:6(5) Chan Yung-jan oraz Zheng Jie. Pod koniec lutego zwyciężyła w mocno obsadzonym turnieju w Dosze, gdzie w finale pokonała rozstawioną Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:3. Razem z Mattek-Sands triumfowały również w Stuttgarcie, w meczu mistrzowskim wygrywając 6:4, 6:3 z Caroline Garcią i Katariną Srebotnik. Podczas French Open awansowała do finału zarówno singla, jak i debla. W grze pojedynczej pokonała m.in. Mariję Szarapową i Anę Ivanović, uległa zaś Serenie Williams 3:6, 7:6(2), 2:6. W grze podwójnej razem z Mattek-Sands zwyciężyły nad Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową 3:6, 6:4, 6:2.

Życie prywatne edytuj

Lucie Šafářová przez wiele lat była partnerką życiową, a potem także narzeczoną czeskiego tenisisty, Tomáša Berdycha, z którym wspólnie reprezentowała kraj w rozgrywkach o Puchar Hopmana. Rozstali się jesienią 2011 roku. Jej rodzice noszą imiona Jana i Milan. Ma starszą siostrę Veronikę, również tenisistkę, jednak bez większych sukcesów. Mieszka w rodzinnym Brnie. Lucie posługuje się trzema językami: czeskim, niemieckim i angielskim.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z–P
Australian Open A A Q1 1R QF 1R 3R 1R 3R 1R 2R 3R 1R A 2R 3R 0 / 12 14 – 12
French Open A A 1R 1R 4R 2R 2R 2R 2R 2R 1R 4R F 3R 1R 2R 0 / 14 20 – 14
Wimbledon A A 1R A 3R 1R 1R 1R 2R 1R 2R SF 4R 4R 2R 3R 0 / 13 18 – 13
US Open A Q2 1R 2R 3R 1R 1R 1R 3R 3R 2R 4R 1R 2R 4R 2R 0 / 14 16 – 14
Ranking na koniec roku 533 185 50 41 24 65 42 33 25 17 29 17 9 63 30 106 0 / 53 68 – 53

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R 1R A 3R 1R 2R 1R QF QF W A W QF 2 / 11 24 – 9
French Open A A A 1R 1R 1R 2R 2R 3R 1R QF 1R W 1R W 2R 2 / 13 20 – 11
Wimbledon A A 1R A 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R QF QF 1R 2R QF 0 / 13 11 – 12
US Open A A 1R 1R 1R 2R 1R 2R 1R 1R 3R 2R A W SF 2R 1 / 13 16 – 12
Ranking na koniec roku 456 511 785 881 91 120 149 134 59 18 29 4 7 6 51 5 / 50 71 – 44

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 2R A A A A A A A A A A A A 0 / 1 1 – 1
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A 3R A A 0 / 1 1 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 2 2 – 2

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 17 (7–10) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 maja 2005 Estoril Ceglana   Li Na 6:7(4), 6:4, 6:3
Finalistka 1. 18 czerwca 2005 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Klára Koukalová 6:3, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 20 sierpnia 2005 Forest Hills Twarda   Sania Mirza 3:6, 7:5, 6:4
Zwyciężczyni 3. 7 stycznia 2006 Gold Coast Twarda   Flavia Pennetta 6:3, 6:4
Finalistka 2. 5 lutego 2007 Paryż Dywanowa (hala)   Nadieżda Pietrowa 6:4, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 23 sierpnia 2008 Forest Hills Twarda   Peng Shuai 6:4, 6:2
Finalistka 3. 20 września 2009 Québec Dywanowa (hala)   Melinda Czink 6:4, 3:6, 5:7
Finalistka 4. 14 lutego 2010 Paryż Twarda (hala)   Jelena Diemientjewa 7:6(5), 1:6, 4:6
Finalistka 5. 6 marca 2011 Kuala Lumpur Twarda   Jelena Dokić 6:2, 6:7(9), 4:6
Finalistka 6. 11 czerwca 2011 Kopenhaga Twarda (hala)   Caroline Wozniacki 1:6, 4:6
Finalistka 7. 7 kwietnia 2012 Charleston Ceglana   Serena Williams 0:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 15 września 2013 Québec Dywanowa (hala)   Marina Erakovic 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 6. 28 lutego 2015 Doha Twarda   Wiktoryja Azaranka 6:4, 6:3
Finalistka 8. 6 czerwca 2015 French Open Ceglana   Serena Williams 3:6, 7:6(2), 2:6
Finalistka 9. 29 sierpnia 2015 New Haven Twarda   Petra Kvitová 7:6(6), 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 7. 30 kwietnia 2016 Praga Ceglana   Samantha Stosur 3:6, 6:1, 6:4
Finalistka 10. 26 lutego 2017 Budapeszt Twarda (hala)   Tímea Babos 7:6(4), 4:6, 3:6

Gra podwójna 20 (15–5) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 3 sierpnia 2008 Sztokholm Twarda   Petra Cetkovská   Iveta Benešová
  Barbora Záhlavová-Strýcová
5:7, 4:6
Zwyciężczyni 1. 8 kwietnia 2012 Charleston Ceglana   Anastasija Pawluczenkowa   Anabel Medina Garrigues
  Jarosława Szwiedowa
5:7, 6:4, 10–6
Zwyciężczyni 2. 7 kwietnia 2013 Charleston Ceglana   Kristina Mladenovic   Andrea Hlaváčková
  Liezel Huber
6:3, 7:6(6)
Zwyciężczyni 3. 11 maja 2013 Madryt Ceglana   Anastasija Pawluczenkowa   Cara Black
  Marina Erakovic
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 4. 10 stycznia 2014 Sydney Twarda   Tímea Babos   Sara Errani
  Roberta Vinci
7:5, 3:6, 10–7
Zwyciężczyni 5. 30 stycznia 2015 Australian Open Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Chan Yung-jan
  Zheng Jie
6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni 6. 26 kwietnia 2015 Stuttgart Ceglana (hala)   Bethanie Mattek-Sands   Caroline Garcia
  Katarina Srebotnik
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 7. 7 czerwca 2015 French Open Ceglana   Bethanie Mattek-Sands   Casey Dellacqua
  Jarosława Szwiedowa
3:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 8. 16 sierpnia 2015 Toronto Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Caroline Garcia
  Katarina Srebotnik
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 9. 3 kwietnia 2016 Miami Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Tímea Babos
  Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:4
Finalistka 2. 10 kwietnia 2016 Charleston Ceglana   Bethanie Mattek-Sands   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
2:6, 5:7
Zwyciężczyni 10. 11 września 2016 US Open Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
2:6, 7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni 11. 1 października 2016 Wuhan Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Sania Mirza
  Barbora Strýcová
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 12. 9 października 2016 Pekin Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
6:4, 6:4
Finalistka 3. 30 października 2016 Singapur Twarda (hala)   Bethanie Mattek-Sands   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
Zwyciężczyni 13. 27 stycznia 2017 Australian Open Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Andrea Hlaváčková
  Peng Shuai
6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 14. 9 kwietnia 2017 Charleston Ceglana   Bethanie Mattek-Sands   Lucie Hradecká
  Kateřina Siniaková
6:1, 4:6, 10-7
Zwyciężczyni 15. 11 czerwca 2017 French Open Ceglana   Bethanie Mattek-Sands   Ashleigh Barty
  Casey Dellacqua
6:2, 6:1
Finalistka 4. 24 czerwca 2018 Santa Ponça Trawiasta   Barbora Štefková   Andreja Klepač
  María José Martínez Sánchez
1:6, 6:3, 3–10
Finalistka 5. 28 kwietnia 2019 Stuttgart Ceglana (hala)   Anastasija Pawluczenkowa   Mona Barthel
  Anna-Lena Friedsam
6:2, 3:6, 6–10

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Rywalka Wynik
2015 Faza grupowa   Garbiñe Muguruza
  Petra Kvitová
  Angelique Kerber
3:6, 6:7(4)
5:7, 5:7
6:4, 6:3

W grze podwójnej edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 Faza grupowa   Bethanie Mattek-Sands   Chan Hao-ching
  Chan Yung-jan
  Caroline Garcia
  Katarina Srebotnik
  Garbiñe Muguruza
  Carla Suárez Navarro
2:6, 2:6

2:6, 0:3 krecz

6:3, 7:6(1)
2016 Finał   Bethanie Mattek-Sands   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
2017 wycofanie   Bethanie Mattek-Sands nie wystąpiły z powodu kontuzji Mattek-Sands

Przypisy edytuj

  1. Serena Sends Message, Wins 40th WTA Title. wtatennis.com, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
  2. Pavlyuchenkova & Safarova Tested En Route to Title. wtatennis.com, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).

Bibliografia edytuj