Lucjan Altberg
Lucjan Altberg (Laskowski) (ur. 29 sierpnia 1886 w Płocku, zm. 29 listopada 1967 w Warszawie) – polski prawnik.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
_1.jpg)
Życiorys edytuj
Od 1895 uczył się w liceum w Płocku, skąd w roku 1899 musiał przenieść się do liceum w Kaliszu wskutek represji za udział w demonstracji. Od 1904 studiował prawo na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, a od 1905 na uczelniach niemieckich oraz na Uniwersytecie Petersburskim, na którym uzyskał dyplom w 1911. Po nauce praktykował w kancelariach adwokackich w Warszawie i Petersburgu.
W czasie ruchów rewolucyjnych w Rosji zapoczątkowanych w 1917 działał politycznie jako członek Obozu Demokratyczno-Niepodległościowego i w 1918 więziony był przez bolszewików. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej był delegatem Polskiego Czerwonego Krzyża w rozmowach ze stroną radziecką oraz był konsultantem polskich delegacji państwowych na konferencjach w Mińsku i Rydze. Od 1920 adwokat. Po wojnie pracował jako radca prawny.
W czasie II wojny światowej z powodu swojego żydowskiego pochodzenia uwięziony przez władze niemieckie w warszawskim getcie. Przetrwał dzięki ucieczce i przyjęciu fałszywego nazwiska Laskowski, przy którym pozostał po zakończeniu okupacji, pracując dalej jako radca prawny i arbiter Polskiej Izby Handlu Zagranicznego. Specjalizował się w zakresie prawa inwestycyjnego oraz prawa budowlanego.
Spoczął na warszawskim cmentarzu ewangelicko-reformowanym (kwatera 6-2-14)[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[2]
Przypisy edytuj
- ↑ śp. Altberg
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za zasługi, położone na niwie państwowej”.
Bibliografia edytuj
- Kijas A., Polacy w Rosji od XVII wieku do 1917 roku, Instytut Wydawniczy PAX, Wydawnictwo Poznańskie 2000. ISBN 83-211-1340-0