Lucjan Bratz
Lucjan Bratz (ur. 5 stycznia 1887 w Tomaszowie Lubelskim, zm. 1961 w Londynie) – polski chemik, doktor, inżynier, podpułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.
 podpułkownik uzbrojenia
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1961 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej, w 1912 obronił pracę doktorską. W Wojsku Polskim pełnił służbę jako urzędnik wojskowy VIII rangi. Z dniem 1 marca 1924 roku został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu majora ze starszeństwem z 1 grudnia 1920 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[1]. We wrześniu 1924 roku został przydzielony ze Zbrojowni nr 2 do Instytutu Badawczego Broni Chemicznej na stanowisko kierownika pracowni specjalnej, pozostając nadal oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr I[2][3]. Następnie pełnił służbę w Wojskowym Instytucie Gazowym[4], a później Wojskowym Instytucie Przeciwgazowym w Warszawie. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów uzbrojenia[5]. Prowadził badania nad świecami i pociskami dymnymi. Od 1931 był wykładowcą na Politechnice Warszawskiej, gdzie prowadził zajęcia z dziedziny materiałów wybuchowych. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w Polskich Siłach Zbrojnych.
Z dniem 6 września 1946 roku został pozbawiony polskiego obywatelstwa.
Po zakończeniu wojny został wykładowca chemii organicznej w Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie. Spoczywa na cmentarzu North Sheen w Londynie.[6].
Dorobek naukowy edytuj
Dorobek naukowy Lucjana Bratza obejmuje dwanaście prac dotyczących świec i pocisków dymnych, dwie prace były jawne i zostały opublikowane, pozostałe zostały przygotowane na potrzeby wojskowości i te utajniono.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1933)[7]
Przypisy edytuj
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 27 marca 1924 roku, s. 151.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 93 z 12 września 1924 roku, s. 523.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1232, 1233, 1245.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 440, 503.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 296, 848.
- ↑ Municipal Cemetery, North Sheen, Middlesex, England
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi w dziedzinie ulepszenia środków bojowych”.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie