Lucjan Wrotnowski (ur. w 1847[1] lub 1850[2], zm. w 1902) – polski redaktor, adwokat, kolekcjoner dzieł sztuki i działacz społeczny[1].

Prawo studiował w Paryżu[3], jednak praktykował jako adwokat w Warszawie[1]. Wiceprezes Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (w okresie 1884-1892, czasem podaje się, że był prezesem[2]), wydawca i redaktor warszawskiego Słowa[1], którego redaktorem naczelnym został w 1888, a właścicielem od 1899 r.[4]. W latach 1893-1895 był dyrektorem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie[5]. Na przełomie lat 80/90. XIX w. był członkiem korespondentem Société Française des Amis des Arts[2].

W 1868 r. opublikował "O potrzebie kodexu międzynarodowego dla stosunków prywatnych". Gebethner i Wolff, Warszawa, stron 61.

Ku czci Wrotnowskiego wybito pamiątkowy medal w 1891 r. wykonany przez Ludwika Pyrowicza[6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Putowska L. i Rębosz I., 1992: Przewodnik. Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku. Wyd. Muzeum Narodowe w Kielcach, Kielce, strona 71
  2. a b c Muzeum Cyfrowe dMuseion - L'Homme est en Mer, cyfrowe.mnw.art.pl [dostęp 2017-11-18].
  3. Milewski S. 2012: Z dziejów reportażu sądowego. Palestra 5/6, s. 249-250 [1]
  4. Śmiertelna choroba 'Słowa' akwarella Rosena ofiarowana Lucyanowi Wrotnowskiemu przez redakcję uzdrowionego przezeń tegoż dziennika 1888 [? r.] (PL-35 - PL-35-720) - Archiv..., www.archivesportaleurope.net [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  5. Strona Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie [2]
  6. WCN :: A51/1043, wcn.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).