Ludowa Armia Komucza

Ludowa Armia Komucza (ros. Народная армия КОМУЧа) – antybolszewickie siły zbrojne Komitetu Członków Zgromadzenia Ustawodawczego (tzw. „Komucza”), czynnie zaangażowane podczas wojny domowej w Rosji w walki zbrojne na Powołżu toczone od czerwca do września 1918.

Linia frontu podczas operacji kazańskiej Ludowej Armii Komucza w sierpniu 1918 roku
Władimir Kappel – pierwszy dowódca Ludowej Armii Komucza

Historia edytuj

W maju 1918 r. doszło do buntu Legionu Czechosłowackiego na Kolei Transsyberyjskiej. 8 czerwca 1918, Korpus Czechosłowacki zdobył miasto Samara.

11 czerwca, oddziały Władimira Kappela zdobyły Syzrań, a następnie Stawropol nad Wołgą, Bugurusłan i Buzułuk. 21 lipca oddział rosyjsko-czechosłowacki pod dowództwem Kappela, po 150 kilometrowym marszu zdobył Symbirsk. Po tym zwycięstwie Kappel awansował na pułkownika. Dzień później – 22 lipca oddziały Kappela, już oficjalnie stały się siłami zbrojnymi Komucza. W ich skład wchodziły 2 pułki piechoty i kilka baterii artylerii (łącznie ok. 3000 żołnierzy). Następnie Kappel spotkał się z władzami Komucza, które dały rozkaz zdobycia Saratowa, lecz Kappel odmówił, gdyż stwierdził, że Kazań będzie ważniejszym obiektem taktycznym. W rezultacie ustalonych rozkazów, Kappel wraz z nowo powstałą armią, ruszył w kierunku Kazania, gdzie słabo przygotowana Armia Czerwona uległa armii Komucza.

5 września 1918, doszło do ataku Armii Czerwonej na Kazań. Miasto zostało opanowane tego samego dnia. 12 września wojska Armii Czerwonej zdobyły Symbirsk. Po dwóch tygodniach wojsko Kappela stanęło w obronie lewobrzeżnej Wołgi, lecz ze względu na silne natarcia bolszewików, armia Komucza wycofała się do Ufy. 23 czerwca, doszło do spotkania Komuczu i Tymczasowego Rządu Syberyjskiego. Oba organy połączyły się w tzw. Ogólnorosyjski Rząd Tymczasowy. Po połączeniu organów, przeformowano strukturę wojskową Ludowej Armii Komucza i Armii Syberyjskiej - obydwie formacje wojskowe zostały połączone w Zachodnią Armię Białych.

Stopnie wojskowe edytuj

  •   – szeregowy
  •   – gefrajter
  •   – młodszy podoficer
  •   – starszy podoficer
  •   – feldfebel
  •   – podchorąży[1]
  •   – chorąży
  •   – podporucznik
  •   – porucznik
  •   – kapitan sztabowy
  •   – kapitan
  •   – podpułkownik
  •   – pułkownik
  •   – generał major
  •   – generał porucznik
  •   – generał

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Н.Е.Какурин, И.И.Вацетис "Гражданская война. 1918-1921" Poligon, Sankt-Petersburg, 2002. ISBN 5-89173-150-9

Linki zewnętrzne edytuj