Ludowa Republika Konga

marksistowsko-leninowskie państwo socjalistyczne, które zostało założone w 1969 w Republice Konga. Kierowane było przez Kongijską Partię Pracy. Istniało do 1991 roku.

Ludowa Republika Konga (fr. République populaire du Congo) – marksistowsko-leninowskie państwo socjalistyczne, które zostało założone w 1969[2][3] w Republice Konga. Kierowane było przez Kongijską Partię Pracy (francuski: Parti congolais du travail, PCT), istniało do 1991, kiedy to, po rozwiązaniu Związku Radzieckiego, przywrócono wcześniejszą nazwę kraju.

Ludowa Republika Konga
République Populaire du Congo
1969–1992
Godło Flaga
Godło Flaga
Dewiza: „Travail, Démocratie, Paix”
(Praca, Demokracja, Pokój)
Hymn: Les Trois Glorieuses
(Trzy dni Chwały)
Ustrój polityczny

Jednopartyjna republika marksistowsko-leninowska

Stolica

Brazzaville

Premier

André Milongo

Powierzchnia

342 000 km²[1]

Populacja (1988)
• liczba ludności


2 163 685

• gęstość

6 os./km²

Kod ISO 3166

CG

Waluta

CFA frank

Telefoniczny nr kierunkowy

242

Narody i grupy etniczne

Kongo, Sangha, M’Bochi, Teke

Język urzędowy

Język francuski

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Demografia

edytuj

W 1988 roku republika liczyła 2 344 685[2] mieszkańców, w tym 15 różnych grup etnicznych[2]. Większość mieszkańców pochodziła z takich plemion jak: Kongo, Sangha, M’Bochi lub Teke. Francuski był językiem urzędowym, innymi rozpoznawanymi językami były kikongo i lingala. Większość ludności zamieszkiwała obszary miejskie, takie jak Brazzaville. Umiejętność czytania i pisania wynosiła 80%. Istniała także wysoka śmiertelność niemowląt[2].

Historia

edytuj

Tło wydarzeń

edytuj

Alphonse Massamba-Débat, został prezydentem Republiki Konga w 1963, kiedy to, po wielu strajkach, lud obalił jego poprzednika - Fulbert Youlou[4]. Był pierwszym afrykańskim przywódcą, który otwarcie prowadził politykę niekapitalistyczną. W 1964 ogłosił system jednopartyjny[3] wokół własnej grupy politycznej, Ruchu Rewolucji Narodowej (Mouforcement National de la Révolution)[3][5]. W 1965 roku znacjonalizowano szkoły, które wcześniej, w większości, należały do misji chrześcijańskich prowadzonych w Kongu[5]. Rząd zaczął utrzymywać pozytywne stosunki ze Związkiem Radzieckim i Chinami[4], a także opowiadał się za bardziej radykalnymi państwami afrykańskimi na forach światowych[4].

Powstanie państwa

edytuj
 
Prezydent Marien Ngouabi z przywódcą Rumunii Nicolae Ceaușescu (1972)

Niepowodzenia polityczne Massamba-Débat doprowadziły do przewrotu wojskowego, wskutek którego, w 1968 roku, zastąpiono ówczesnego prezydenta nową osobą - Marienem Ngouabi[4]. Dnia 31 grudnia 1969 roku oficjalnie zmieniono nazwę państwa na Ludową Republikę Konga[4], a Ruch Rewolucji Narodowej zastąpiony został Kongijską Partią Pracy[4](Parti Congolais du Travail; PCT).

Rozwój państwa

edytuj

W marcu 1977[3] Ngouabi został zamordowany[4]. Jego następcą został konserwatywny polityk płk. Joachim Yhombi-Opango, pełnił urząd prezydenta przed dwa lata, po czym, w 1979, został zmuszony do rezygnacji z urzędu[3][5].

W 1979 na następcę Yhombi-Opango wybrany został Denis Sassou-Nguesso[3][4].

Sassou-Nguesso reprezentował bardziej militarny odłam PCT, natychmiast wprowadził nową konstytucję, mającą stanowić pierwszy krok w kierunku budowania społeczeństwa marksistowsko-leninowskiego[4]. Poprawił stosunki z Francją i innymi krajami zachodnimi[4].

W 1981 roku rząd podpisał traktat o przyjaźni i współpracy ze Związkiem Radzieckim[3].

Reżim prowadzony przez rząd stał się bardziej umiarkowany[4]. W 1985 roku zadłużenie kraju przekroczyło 1,5 mld USD[4], a spłata długów pochłaniała 45 procent dochodów państwa[4].

Schyłek Ludowej Republiki Konga

edytuj

W 1990 roku Sassou zadeklarował, że będzie się starał dążyć do państwa wielopartyjnego[6]. PCT odrzuciła idee marksistowskie ze swojego programu[3].

W 1991 roku opracowano nową konstytucję, która została przyjęta w referendum przeprowadzonym w marcu 1992 roku[4]. W konstytucji przywrócono poprzednią nazwę państwa – Republika Konga – oraz przywrócono system wielopartyjny[3].

Głowy państwa

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Mały oksfordzki słownik historii świata w XX wieku. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 312. ISBN 83-7129-191-4.
  2. a b c d Samuel Decalo, Coups & Army Rule in Africa: Motivations & Constraints, 25 lipca 1990, s. 276 - 278, ISBN 978-0300040432.
  3. a b c d e f g h i Republic of Congo profile, „BBC News”, 8 stycznia 2018 [dostęp 2020-05-09] (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n Republic of the Congo, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-05-11] (ang.).
  5. a b c John F Clark, Political Reform In Francophone Africa, s. 63-65, ISBN 978-0813327860.
  6. Kevin Shillington, Encyclopedia of African History, Taylor & Francis, 2005, s. 515–518, ISBN 978-1-57958-245-6.