Ludowa Republika Konga

marksistowsko-leninowskie państwo socjalistyczne, które zostało założone w 1969 w Republice Konga. Kierowane było przez Kongijską Partię Pracy. Istniało do 1991 roku.

Ludowa Republika Konga (fr. République populaire du Congo) – marksistowsko-leninowskie państwo socjalistyczne, które zostało założone w 1969[2][3] w Republice Konga. Kierowane było przez Kongijską Partię Pracy (francuski: Parti congolais du travail, PCT), istniało do 1991, kiedy to, po rozwiązaniu Związku Radzieckiego, przywrócono wcześniejszą nazwę kraju.

Ludowa Republika Konga
République Populaire du Congo
1969–1992
Flaga
Godło Konga
Flaga Godło
Dewiza: (Francuski) „Travail, Démocratie, Paix”
(Praca, Demokracja, Pokój)
Hymn:
Les Trois Glorieuses
(Trzy dni Chwały)
Położenie Konga
Język urzędowy

Język francuski

Stolica

Brazzaville

Ustrój polityczny

Jednopartyjna republika marksistowsko-leninowska

Głowa państwa

Denis Sassou-Nguesso

Szef rządu

André Milongo

Powierzchnia
 • całkowita


342 000[1] km²

Liczba ludności (1988)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
 • narody i grupy etniczne


2 163 685
6 osób/km²
Kongo, Sangha, M’Bochi, Teke

Waluta

CFA frank

Kod ISO 3166

CG

Kod telefoniczny

242

Demografia edytuj

W 1988 roku republika liczyła 2 344 685[2] mieszkańców, w tym 15 różnych grup etnicznych[2]. Większość mieszkańców pochodziła z takich plemion jak: Kongo, Sangha, M’Bochi lub Teke. Francuski był językiem urzędowym, innymi rozpoznawanymi językami były kikongo i lingala. Większość ludności zamieszkiwała obszary miejskie, takie jak Brazzaville. Umiejętność czytania i pisania wynosiła 80%. Istniała także wysoka śmiertelność niemowląt[2].

Historia edytuj

Tło wydarzeń edytuj

Alphonse Massamba-Débat, został prezydentem Republiki Konga w 1963, kiedy to, po wielu strajkach, lud obalił jego poprzednika - Fulbert Youlou[4]. Był pierwszym afrykańskim przywódcą, który otwarcie prowadził politykę niekapitalistyczną. W 1964 ogłosił system jednopartyjny[3] wokół własnej grupy politycznej, Ruchu Rewolucji Narodowej (Mouforcement National de la Révolution)[3][5]. W 1965 roku znacjonalizowano szkoły, które wcześniej, w większości, należały do misji chrześcijańskich prowadzonych w Kongu[5]. Rząd zaczął utrzymywać pozytywne stosunki ze Związkiem Radzieckim i Chinami[4], a także opowiadał się za bardziej radykalnymi państwami afrykańskimi na forach światowych[4].

Powstanie państwa edytuj

 
Prezydent Marien Ngouabi z przywódcą Rumunii Nicolae Ceaușescu (1972)

Niepowodzenia polityczne Massamba-Débat doprowadziły do przewrotu wojskowego, wskutek którego, w 1968 roku, zastąpiono ówczesnego prezydenta nową osobą - Marienem Ngouabi[4]. Dnia 31 grudnia 1969 roku oficjalnie zmieniono nazwę państwa na Ludową Republikę Konga[4], a Ruch Rewolucji Narodowej zastąpiony został Kongijską Partią Pracy[4](Parti Congolais du Travail; PCT).

Rozwój państwa edytuj

W marcu 1977[3] Ngouabi został zamordowany[4]. Jego następcą został konserwatywny polityk płk. Joachim Yhombi-Opango, pełnił urząd prezydenta przed dwa lata, po czym, w 1979, został zmuszony do rezygnacji z urzędu[3][5].

W 1979 na następcę Yhombi-Opango wybrany został Denis Sassou-Nguesso[3][4].

Sassou-Nguesso reprezentował bardziej militarny odłam PCT, natychmiast wprowadził nową konstytucję, mającą stanowić pierwszy krok w kierunku budowania społeczeństwa marksistowsko-leninowskiego[4]. Poprawił stosunki z Francją i innymi krajami zachodnimi[4].

W 1981 roku rząd podpisał traktat o przyjaźni i współpracy ze Związkiem Radzieckim[3].

Reżim prowadzony przez rząd stał się bardziej umiarkowany[4]. W 1985 roku zadłużenie kraju przekroczyło 1,5 mld USD[4], a spłata długów pochłaniała 45 procent dochodów państwa[4].

Schyłek Ludowej Republiki Konga edytuj

W 1990 roku Sassou zadeklarował, że będzie się starał dążyć do państwa wielopartyjnego[6]. PCT odrzuciła idee marksistowskie ze swojego programu[3].

W 1991 roku opracowano nową konstytucję, która została przyjęta w referendum przeprowadzonym w marcu 1992 roku[4]. W konstytucji przywrócono poprzednią nazwę państwa – Republika Konga – oraz przywrócono system wielopartyjny[3].

Głowy państwa edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Mały oksfordzki słownik historii świata w XX wieku. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 312. ISBN 83-7129-191-4.
  2. a b c d Samuel Decalo, Coups & Army Rule in Africa: Motivations & Constraints, 25 lipca 1990, s. 276 - 278, ISBN 978-0300040432.
  3. a b c d e f g h i Republic of Congo profile, „BBC News”, 8 stycznia 2018 [dostęp 2020-05-09] (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n Republic of the Congo, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-05-11] (ang.).
  5. a b c John F Clark, Political Reform In Francophone Africa, s. 63-65, ISBN 978-0813327860.
  6. Kevin Shillington, Encyclopedia of African History, Taylor & Francis, 2005, s. 515–518, ISBN 978-1-57958-245-6.