Ludwik Glatman
Ludwik August Glatman ps. „Ludomir(a)”, „Zygmunt Ludomira” (ur. 1859, zm. w marcu 1915 w Krakowie) – polski filolog, historyk, literat, dziennikarz prasowy, publicysta, wydawca, profesor gimnazjalny.
Życiorys
edytujLudwik August Glatman urodził się w 1859[1]. Kształcił się w C. K. Wyższym Gimnazjum w Wadowicach[2]. Z zawodu był historykiem literatury i filologiem[3]. Pracował jako nauczyciel w Nowym Sączu, skąd później przeniósł się do Sanoka[4]. Publikował prace w dziedzinie beletrystyki historycznej[4][5]. Równolegle zaangażował się w działalność dziennikarską, wydawniczą, redaktorską i publicystyczną w prasie polskiej[3][5]. Tworzył także poezje, był autorem wierszy: Goniec spod Maratonu, opublikowanego w prospekcie III Zlotu Sokolstwa Polskiego w Krakowie w 1896[6], o charakterze patriotycznym. Na cześć Kościuszki[7], Na uroczystość kościuszkowską „Sokołów” sanockich[8] i inne[9]. W latach 90. był wydawcą i sekretarzem redakcji miesięcznika „Przegląd Literacki”, organu Związku Literackiego w Krakowie[10][11][12]. Od początku istnienia w maju 1910 wydawanego w Sanoku czasopisma „Tygodnik Ziemi Sanockiej” był jego redaktorem naczelnym i odpowiedzialnym do pierwszego tygodnia stycznia 1912[13][14][15][16] (tygodnik był prowadzony przez środowisko narodowych demokratów[17][18]). W czasopiśmie publikował różnego rodzaju artykuły, a tym recenzje literackie (m.in. utworu współpracującej z gazetą Janiny Kossak-Pełeńskiej)[19][20]. W numerze 26 z 23 października 1910 ukazało się wspólne oświadczenie L. Glatmana i zastępcy kierownika szkoły wydziałowej męskiej w Sanoku, Aleksandra Mochnackiego, w którym obaj odnieśli się w kwestii wcześniejszych krytycznych i obraźliwych wypowiedzi na swój temat[21]. Przez pewien czas po odejściu ze stanowiska głównego redaktora publikował nadal w tym piśmie[22][23], a w wydaniu z 26 października 1913 ukazał się jego wiersz pt. Pożegnanie Sanoka[24]. Był redaktorem odpowiedzialnym i wydawcą dziennika „Głos Narodu”[3]. Publikując swoje prace używał pseudonimu „Ludomir(a)”[25][26][27], ponadto publikował pod tożsamością Zygmunt Ludomir(a)[28].
Został nauczycielem. Reskryptem z 25 lipca 1900 C. K. Rady Szkolnej Krajowej jako zastępca nauczyciela został przeniesiony w tym charakterze z C. K. Gimnazjum w Nowym Sączu do C. K. Gimnazjum w Jaśle[29]. W szkole uczył języka polskiego i języka niemieckiego[30][31][32][33]. Rozporządzeniem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 23 lipca 1902 w charakterze zastępcy nauczyciela został przeniesiony z Gimnazjum w Jaśle do C. K. I Gimnazjum w Tarnowie[5][34][35]. W szkole uczył języka łacińskiego, języka polskiego (1902/1903)[34], języka łacińskiego, języka polskiego (1903/1904)[36]. Rozporządzeniem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 19 sierpnia 1904 w charakterze zastępcy nauczyciela został przeniesiony z Tarnowa do C. K. Seminarium Żeńskiego w Krakowie[37][38]. Ponadto pracował także w Gimnazjum w Bochni[5]. Reskryptem z 22 września 1906 C. K. Rady Szkolnej Krajowej jako zastępca nauczyciela został przeniesiony w tym charakterze z C. K. Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w Krakowie do C. K. Gimnazjum w Sanoku[39]. W szkole uczył języka polskiego, języka niemieckiego, geografii, historii, a ponadto historii krajowej, języka francuskiego[40][41][42][43]. Był członkiem Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka[44]. Reskryptem z 5 września 1912 C. K. Rady Szkolnej Krajowej został mianowany profesorem w Prywatnym Gimnazjum Polskim w Podhajcach[45][46]. Tam pracował do czasu wybuchu I wojny światowej[5].
Po inwazji rosyjskiej schronił się w Krakowie[5]. Zmarł w Krakowie w 1915 w wieku 56 lat[5]. Pogrzeb odbył się 28 marca 1915 w Krakowie[5][47].
Jego żoną była Stanisława Żebrowska[48]. W okresie pracy Ludwika Glatmana w Sanoku uczniami i absolwentami sanockiego gimnazjum byli jego synowie: Zdzisław Maria Glatman (ur. 1891[49], matura w 1909) i Gerard Maria Glatman (ur. 1893 w Krakowie[50], matura w 1912, student prawa, poległy podczas I wojny światowej w 1916 w szeregach Legionów Polskich[51][52][53][54])[55][56][57][58][59][60].
Publikacje
edytuj- Krzysia Haraburdzianka (1893, Lwów; w: „Gazeta Narodowa”[25]
- Raj utracony. Opowiadanie historyczne (w: „Czas” od 172/1894)[61]; w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 23-28/1910)[62][63][64][65][66][67]
- Kachna Strusiówna. Obrazek historyczny (w: „Czas” od 193/1895[68]; w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 34/1910 – 1911[69][70])
- Opowieści i wspominki historyczne. Seria I (1895, Kraków)[71][72]
- O awanturniczej lekarce polskiej w w. XVIII (w: „Przegląd Literacki” 1/1896)[11]
- Skon Jana III (przedruk w: „Czas” 137/1896, Kuryer Poznański 138/1896, Słowo Polskie 143/1896)[73]
- Matrona i kokota. Szkic historyczno-obyczajowy z czasów saskich (1897)[74]
- Duszyczko ma. Pieśń z operetki „Poseł z Krakowa” (1898, Kraków; współautor: Władysław Grzymała Zbierzchowsk)
- Kopernik (w: „Diabeł” 12/1898)[75]
- Spór dwóch kościołów. Szkic historyczny z XVIII wieku („Przewodnik Naukowy i Literacki” 1898)[76]
- Odsłonięcie pomnika Mikołaja Kopernika w dziedzińcu Wszechnicy Jagiellońskiej w dniu 7 czerwca 1900 (w: „Diabeł” 11/1900)[77]
- Pieśń o Tadeuszu Rejtanie (ok. 1900, Kraków; współautorzy: Józef Sierosławski; L. Zwoliński i Spółka)
- „Gdy nam koledzy sprzyja pogoda”. Marsz na chór męzki z tow. ork. dętej (ok. 1900, ułożył Józef Sierosławski, słowa: Zygmunt Ludomira)
- Pojedynek Tarły. Szkic historyczny z XVIII wieku (w: Wędrowiec 1-6/1903)[78]
- Szkice historyczne (1906, Kraków)
- Jak Żydzi zrywali sejmy. Szkic historyczny z XVIII wieku (w: „Głos Narodu” 87-88/1896, „Niwa” 17/1897[79]; w: Szkice Historyczne 1906[80])
- Halpirowa. Doktorka medycyny i okulistka polska w XVIII wieku w Stambule (szkic historyczny na podstawie nieznanego pamiętnika) („Przewodnik Naukowy i Literacki” 1896[81]; 1906, Kraków[82]; w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 54/1911[83], oraz 14-30/1913[84][85][86]
- Piątek (humoreska) (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 3-5/1910)[87]
- Mimi (nowelka) (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 21-22/1910)[88][89]
- Perukajtis. Epizod z boju pod Grunwaldem (w: „Dodatek Literacki” do „Nowej Reformy” 140/1910[90][91]; w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 9, 12, 13/1910)[92][93][94]
- Wielka wojna. Szkic historyczny. W pięćsetną rocznicę zwycięstwa pod Grunwaldem (1410-1910) (1910, Warszawa)[95][96]
- Grzegorz z Sanoka. Opowiadanie historyczne (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 19-44/1911)[97][98].
- Zosia Zbrożkówna (Epizod z życia królewicza Władysława) (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 30-31/1910)[99][100]
- Wilia wnuków Sobieskiego. Wspomnienie historyczne (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 35/1910[101]
- Gody w Dobromilu. Urywek z powieści historycznej (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 52-54/1911)[102][103].
- Powstanie sanockie 1809 r. (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 54/1911)[104]
- Kościuszko w Sosnowicy. Obrazek historyczny (w: „Tygodnik Ziemi Sanockiej” 23-26/1912[105][106]; w: Rozwój 295/1913)[107]
- Bojowiska polskie (w: „Nowa Reforma” 410/1914)[108]
- Babskie rządy w Zamościu[5]
- Sukcesorów imci pana ordynata Marcina Zamoyskiego spór o ordynację (przyczynek do dziejów ordynacji Zamojskiej z czasów saskich) (1920, Zamość, Książnica Zamojska t. 19; współautor: Zygmunt Pomarański)
Przypisy
edytuj- ↑ Henryk Barycz: Ludwik August Glatman. W: Polski Słownik Biograficzny. T. VIII. 1959-1960, s. 35-36.
- ↑ W publikacji wskazany jako Ludwik Glatmann. W 1879 ukończył VI klasę. Por. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Wadowicach za rok szkolny 1879. Wadowice: 1879, s. 58. Brak jest zdigitalizowanego wydania sprawozdania tej szkoły z 1880, natomiast sprawozdanie z 1881 nie podało wśród absolwentów VIII klasy i maturzystów Ludwika Glatmanna. Por. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Wadowicach za rok szkolny 1881. Wadowice: 1881, s. 72, 73.
- ↑ a b c Mariusz Jakubek. Prasa krakowska w momencie transformacji cywilizacyjnej miasta, regionu, kraju (1795-1918). „Prace Komisji Historii Nauki Polskiej Akademii Umiejętności”. 4, s. 110, 2002.
- ↑ a b Henryk Barycz. Stanisław Łempicki. Z pamiętnika sądeckiego. „Rocznik Sądecki”. Tom 4, s. 236, 1960.
- ↑ a b c d e f g h i † Ludwik Glatman. „Ilustrowany Kurier Codzienny”, s. 3, Nr 71 z 28 marca 1915.
- ↑ Marek Łyskawa. Idea olimpijska w Polsce (1918–2008). „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”. 583, s. 8, 2009.
- ↑ Ludwik Glatman. Na cześć Kościuszki. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 46 z 5 listopada 1911.
- ↑ Ludwik Glatman. Na uroczystość kościuszkowską „Sokołów” sanockich. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 32 z 4 grudnia 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Pyłki satyryczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 51 z 25 grudnia 1912.
- ↑ Przegląd Literacki.
- ↑ a b Kronika literacka.. „Przegląd Poznański”, s. 9, Nr 1 z 5 stycznia 1896.
- ↑ Informacja. „Przegląd Literacki”, s. 19, Nr 7 z 1 lipca 1896.
- ↑ Naczelny i odpowiedzialny redaktor. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 4, Nr 1 z 1 maja 1910.
- ↑ Informacja. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 4, Nr 9 z 26 lutego 1911.
- ↑ Kronika. Od redakcyi. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 1 z 7 stycznia 1912.
- ↑ Imci panu redaktorowi Tygodnika Ziemi Sanockiej na pożegnanie!!. „Tygodnik Ludowy”. Nr 2, s. 2, 14 stycznia 1912.
- ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 359.
- ↑ Alojzy Zielecki, Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku, Życie kulturalne, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 451.
- ↑ Ludwik Glatman. Janina Pełeńska: „Na falach życia”. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 14 z 31 lipca 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Uwagi nad zawodem lekarskim w chwili obecnej przez Dra Aleksandra Hicnera we Lwowie 1904. Część II w Jaśle 1905. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 16 z 14 sierpnia 1910.
- ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 26 z 23 października 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Nowe nazwy ulic Wielkiego Sanoka. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 35 z 24 sierpnia 1913.
- ↑ Ludwik Glatman. Nowe nazwy ulic Wielkiego Sanoka (dokończenie). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 36 z 31 sierpnia 1913.
- ↑ Ludwik Glatman. Pożegnanie Sanoka. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 44 z 26 października 1913.
- ↑ a b Kronika literacka. „Myśl”, s. 20, Nr 2 (9) z 1893.
- ↑ Helena Dąbczańska: Pseudonimy pisarzy polskich. Lwów: 1910, s. 50, 112.
- ↑ Ludwik Czarkowski: Pseudonimy i kryptonimy polskie. Wilno: 1922, s. 50, 111.
- ↑ Według innego źródła pod pseudonimami „Sigmunt Ludomir”, „Zygmunt Ludomir”, „Z. Ludomir” publikował literat Zygmunt Kozłowski (ur. 1848). Por. Anna Bujnowska. "Pieśń niepodległa. Model poezji konspiracyjnej. 1939-1945", Jerzy Święch, Warszawa 1982 (recenzja). „Biuletyn Polonistyczny”. 27/2 (92), s. 294, 1984.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Jaśle za rok 1901. Jasło: 1901, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Jaśle za rok 1901. Jasło: 1901, s. 3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Jaśle za rok 1902. Jasło: 1902, s. 4.
- ↑ Kazimierz Krajewski: Sprawozdanie ze Zjazdu Jubileuszowego. Dodatek do Księgi Pamiątkowej 70-lecia Państwowego Gimnazjum imienia króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle 1868-1938. Jasło: 1938, s. 113.
- ↑ Zdzisław Świstak: Grono pedagogiczne Gimnazjum i Liceum im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle (1868-2008). 1lojaslo.pl. [dostęp 2017-04-30].
- ↑ a b Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Tarnowie za rok szkolny 1902/03. Tarnów: 1903, s. 31.
- ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 26, s. 373, 30 lipca 1902.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Tarnowie za rok szkolny 1903/04. Tarnów: 1904, s. 45.
- ↑ Z kraj. Rady Szkolnej. „Kurjer Lwowski”. Nr 234, s. 7, 24 sierpnia 1904.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Tarnowie za rok szkolny 1904/05. Tarnów: 1905, s. 38.
- ↑ 26. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1906/1907. Sanok: 1907, s. 6.
- ↑ 26. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1906/1907. Sanok: 1907, s. 2, 4.
- ↑ XXVII. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1907/8. Sanok: Fundusz Naukowy, 1908, s. 2.
- ↑ XXVIII. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1908/9. Sanok: Fundusz Naukowy, 1909, s. 2.
- ↑ Ludwik Glatman pojawiał się w wykazie nauczycieli sanockiego gimnazjum do roku szkolnego 1908/1909.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Tow. Upiększania Miasta Sanoka. „Miesięcznik Artystyczny”, s. 67, Nr 7 z 1912.
- ↑ XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: Fundusz Naukowy, 1913, s. 6.
- ↑ Kronika. Mianowania i przeniesienia. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 36 z 8 września 1912.
- ↑ Pogrzeb śp. Ludwika Glatmana. „Ilustrowany Kurier Codzienny”, s. 4, Nr 72 z 30 marca 1915.
- ↑ Osoby o nazwisku „Glatman” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-04-30].
- ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 765.
- ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 300.
- ↑ Lista Strat Legionów Polskich (VII). Piotrków: 1916, s. 7.
- ↑ Apel poległych. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 66.
- ↑ Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Gerard Glatman. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-04-30].
- ↑ Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Gerard Glatmann. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-04-30].
- ↑ Obaj wcześniej uczyli się w C. K. IV Gimnazjum w Krakowie. Por. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum IV w Krakowie za rok szkolny 1905. Kraków: 1905, s. 86, 89.
- ↑ XXVII. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1907/8. Sanok: Fundusz Naukowy, 1908, s. 63.
- ↑ XXVIII. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1908/9. Sanok: Fundusz Naukowy, 1909, s. 55, 66.
- ↑ XXIX. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1909/10. Sanok: Fundusz Naukowy, 1910, s. 81.
- ↑ XXX. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11. Sanok: 1911, s. 54.
- ↑ XXXI. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1911/12. Sanok: 1912, s. 45.
- ↑ Dorota Samborska-Kukuć. Polska proza fabularna na łamach "Czasu" w latach 1848-1900. Rekonesans. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria”. 13, s. 155, 2013.
- ↑ Ludwik Glatman. Raj utracony. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 23 z 2 października 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Raj utracony. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 24 z 9 października 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Raj utracony. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 25 z 16 października 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Raj utracony. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 26 z 23 października 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Raj utracony. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 27 z 30 października 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Raj utracony. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 28 z 6 listopada 1910.
- ↑ Dorota Samborska-Kukuć. Polska proza fabularna na łamach "Czasu" w latach 1848-1900. Rekonesans. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria”. 13, s. 156, 2013.
- ↑ Ludwik Glatman. Kachna Strusiówna. Obrazek historyczny. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 34 z 18 grudnia 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Kachna Strusiówna. Obrazek historyczny (cz. 8). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 8 z 19 lutego 1911.
- ↑ Erazm Semkowicz, Konstanty Wojciechowski. Przegląd czasopism. „Kwartalnik Historyczny”. IX, s. 774, 1895. Towarzystwo Historyczne.
- ↑ Erazm Semkowicz, Eugeniusz Semkowicz. Przegląd czasopism. „Kwartalnik Historyczny”. XI, s. 475, 1897. Towarzystwo Historyczne.
- ↑ Ponowne wydania. „Przegląd Literacki”, s. 15, Nr 7 z 1 lipca 1896.
- ↑ Pogadanki w związki literackim. „Przegląd Literacki”, s. 22, Nr 19 i 20 z października 18976.
- ↑ Henryk Baranowski: Bibliografia kopernikowska 1509-1955. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 1958, s. 289.
- ↑ Ludwik Finkel: Bibliografia historyi polskiej. T. III. Kraków: 1906, s. 1669.
- ↑ Henryk Baranowski: Bibliografia kopernikowska 1509-1955. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 1958, s. 290.
- ↑ Eugeniusz Barwiński. Bibliografia historyi polskiej. „Kwartalnik Historyczny”. XVII, s. 164, 1903. Towarzystwo Historyczne.
- ↑ Erazm Semkowicz, Eugeniusz Semkowicz. Przegląd czasopism. „Kwartalnik Historyczny”. XI, s. 914, 1897. Towarzystwo Historyczne.
- ↑ Majer Bałaban. Przegląd literatury historyi Żydów w Polsce 1899–1907. „Kwartalnik Historyczny”. XXII, s. 512, 1908. Towarzystwo Historyczne.
- ↑ Erazm Semkowicz, Eugeniusz Semkowicz. Przegląd czasopism. „Kwartalnik Historyczny”. XI, s. 247, 1897. Towarzystwo Historyczne.
- ↑ W. Reis. Odcinek. „Lwowski Tygodnik Lekarski”, s. 583, Nr 41 z 10 października 1907.
- ↑ Ludwik Glatman. Halpirowa (szkic historyczny na podstawie nieznanego pamiętnika). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 22 z 25 maja 1913.
- ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 13 z 23 marca 1913.
- ↑ Ludwik Glatman. Halpirowa (szkic historyczny na podstawie nieznanego pamiętnika). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 14 z 30 marca 1913.
- ↑ Ludwik Glatman. Halpirowa (szkic historyczny na podstawie nieznanego pamiętnika). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 30 z 20 lipca 1913.
- ↑ Ludwik Glatman. Piątek (humoreska). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 3 z 15 maja 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Mimi (nowelka). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 21 z 18 września 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Mimi (nowelka). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 22 z 25 września 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Perukajtis. Epizod z boju pod Grunwaldem. „„Dodatek Literacki” do „Nowej Reformy””, s. III, Nr 140 z 26 marca 1910.
- ↑ Wiktor Hahn. Grunwald w poezyi polskiej. „Przegląd Powszechny”. CVII, s. 42, 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Perukajtis. Epizod z boju pod Grunwaldem (1). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 9 z 26 czerwca 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Perukajtis. Epizod z boju pod Grunwaldem (2). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 12 z 17 lipca 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Perukajtis. Epizod z boju pod Grunwaldem (3). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 13 z 24 lipca 1910.
- ↑ Nowe książki. „Sfinks”. 35, s. 327, 1910.
- ↑ W. Pr.. Wydawnictwa grunwaldzkie (III). „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 334 z 25 lipca 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Grzegorz z Sanoka. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 19 z 7 maja 1911.
- ↑ Ludwik Glatman. Grzegorz z Sanoka. Opowiadanie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 44 z 22 października 1911.
- ↑ Ludwik Glatman. Zosia Zbrożkówna (Epizod z życia królewicza Władysława). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 30 z 20 listopada 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Zosia Zbrożkówna (Epizod z życia królewicza Władysława). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 31 z 27 listopada 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Wilia wnuków Sobieskiego. Wspomnienie historyczne. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 35 z 25 grudnia 1910.
- ↑ Ludwik Glatman. Gody w Dobromilu. Urywek z powieści historycznej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 52 z 17 grudnia 1911.
- ↑ Ludwik Glatman. Gody w Dobromilu. Urywek z powieści historycznej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 53 z 24 grudnia 1911.
- ↑ Ludwik Glatman. Powstanie sanockie 1809 r.. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 54 z 31 grudnia 1911.
- ↑ Ludwik Glatman. Kościuszko w Sosnowicy. Obrazek historyczny. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1, Nr 23 z 9 czerwca 1912.
- ↑ Ludwik Glatman. Kościuszko w Sosnowicy. Obrazek historyczny. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 26 z 30 czerwca 1912.
- ↑ Ludwik Glatman. Kościuszko w Sosnowicy (obrazek historyczny). „Rozwój”, s. 3-6, Nr 295 z 24 grudnia 1913.
- ↑ Ludwik Glatman. Bojowiska polskie. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 410 z 19 września 1914.
Bibliografia
edytuj- Ludwik Glatman – lista publikacji. worldcat.org. [dostęp 2017-04-30].
- Dzieła Ludwika Glatmana w bibliotece Polona