Ludwik I de Bourbon-La Roche

Ludwik de Bourbon-La Roche (ur. 1473, zm. 1531) – książę de La Roche-sur-Yon, pan de Champigny, de Leuse, de Condé, de Saint-Charlier, de Cluys, d'Agurande, du Châtelet et du Luc, kawaler orderu Świętego Michała.

Ludwik był drugim synem Jana VII de Burbon-Vendôme i jego żony - Izabeli de Beauvau, córki Ludwika de Beauvau, seneszala Andegawenii, i Małgorzaty de Chambley. Uczestniczył w kampanii włoskiej króla Karola VIII.

Małżeństwa i potomstwo edytuj

21 marca 1504 lub 1508 w Moulins Ludwik ożenił się ze swoją kuzynką - Ludwiką de Bourbon-Montpensier, dziedziczką Owernii i Montpensier, córką Gilberta, hrabiego Montpensier i delfina Owernii, i jego żony - Klary Gonzagi, córki Fryderyka I Gonzagi z Mantui. Para miała trójkę dzieci:

Miał również nieślubnego syna - Ludwika (nazywanego Helvis), zmarłego w 1565, który był biskupem Langres.