Ludwik Olszewski
Ludwik Olszewski (ur. 1 stycznia 1889 roku w Szumkach, zm. 15 lipca 1943 roku pod Bielskiem Podlaskim) – polski prezbiter katolicki, ofiara niemieckiego terroru w okresie II wojny światowej, Sługa Boży, męczennik[1][2].
| Sługa Boży | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
18 lipca 1912 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Pochodził ze szlacheckiej rodziny Stanisława i Józefy z d. Żelskiej[3]. Po otrzymaniu sakramentu święceń kapłańskich 18 lipca 1912 roku odprawił w Boćkach mszę prymicyjną[3]. Był kapłanem diecezji pińskiej[2]. Powołanie realizował pełniąc do 1921 roku obowiązki wikariusza kościoła Świętego Rafała Archanioła w Wilnie[3], a następnie rektora kościoła Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim i prefekta tamtejszego gimnazjum[2]. W latach 1923–1931 kierował odbudową, przejętej po kasacie zakonu karmelitów przez władze carskie i zniszczonej w okresie I wojny światowej świątyni[4].
Po wybuchu II wojny światowej był aresztowany przez Niemców (1939) i represjonowany przez NKWD[3]. W okresie sowieckiej okupacji i okupacji niemieckiej ziem polskich należał do Armii Krajowej[3] kontynuując działalność duszpasterską do aresztowania, które nastąpiło 15 lipca 1943 roku[2]. Zamordowany został podczas zbiorowej egzekucji w lesie pilickim, w której obok innych zginęli także ks. Antoni Beszta-Borowski i ks. Henryk Opiatowski[2].
15 lipca 1945 roku dokonano ekshumacji i szczątki ks. Olszewskiego oraz innych ofiar przeniesiono na cmentarz przy ulicy Wojska Polskiego w Bielsku Podlaskim[3]. Ludwik Olszewski odznaczony został Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami[5], a 29 kwietnia 2009 roku Rada Miasta nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bielsk Podlaski[3]. W kościele Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim w 1953 roku umieszczono tablicę upamiętniającą ks. Ludwika Olszewskiego, zaś w 2015 roku w bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja umieszczono witraż z jego podobizną[6].
Jest jednym z 122 Sług Bożych wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej[7][8].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ MARTYRS KILLED IN ODIUM FIDEI BY THE NAZIS DURING THE SECOND WORLD WAR (III), poz. 85. [dostęp 2015-07-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e „BIAŁA KSIĘGA” Martyrologium duchowieństwa — Polska XX w. (lata 1914 – 1989) dane osobowe. Rzymskokatolicka Parafia pod wezwaniem św. Zygmunta w Słomczynie. [dostęp 2015-07-24].
- ↑ a b c d e f g ks. Ludwik Olszewski cz. 1. Gimnazjum nr 1 im. Niepodległości Polski w Bielsku Podlaskim. [dostęp 2015-07-25].
- ↑ BIELSK PODLASKI – Parafia Matki Bożej z Góry Karmel. Kuria diecezjalna diecezji drohiczyńskiej.. [dostęp 2015-07-24].
- ↑ 49 osób zamordowanych przez żołnierzy hitlerowskich Niemiec w dniu 15 lipca 1943 r. w Lesie Pilickim. Urząd Miasta Bielsk Podlaski. [dostęp 2015-07-25].
- ↑ ks. Ludwik Olszewski cz. 2. Gimnazjum nr 1 im. Niepodległości Polski w Bielsku Podlaskim. [dostęp 2015-07-25].
- ↑ Słudzy Boży w procesie beatyfikacyjnym drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
- ↑ Proces beatyfikacyjny. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-26)].