Luis Antonio Tagle

duchowny katolicki, kardynał

Luis Antonio Gokim Tagle (ur. 21 czerwca 1957 w Manili) – filipiński duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup diecezjalny Imus w latach 2001–2011, arcybiskup metropolita Manili i prymas Filipin w latach 2011–2019, kardynał od 2012 (najpierw w stopniu prezbitera, w 2020 promowany do stopnia biskupa), przewodniczący Caritas Internationalis 2015–2022, prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów w latach 2019–2022, administrator apostolski sede vacante archidiecezji Manili w latach 2019–2020, pro-prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji od 2022.

Luis Antonio Tagle
Luis Antonio Gokim Tagle
Kardynał biskup
Ilustracja
Luis Antonio Tagle (2019)
Herb duchownego Dominus Est
To jest Pan
Kraj działania

Filipiny, Watykan

Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1957
Manila

Pro-Prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji
Okres sprawowania

od 2022

Prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów
Okres sprawowania

2019–2022

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

27 lutego 1982

Nominacja biskupia

22 października 2001

Sakra biskupia

12 grudnia 2001

Kreacja kardynalska

24 listopada 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

św. Feliksa z Kantalicjo

Faksymile
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 grudnia 2001

Miejscowość

Imus

Miejsce

katedra Matki Bożej z Pilar

Konsekrator

Jaime Sin

Współkonsekratorzy

Manuel Sobreviñas
Pedro Arigo

Życiorys

edytuj

Urodził się 21 czerwca 1957 w Manili, jako syn Manuela Topacio Tagle i Milagros Gokim Tagle. Po ukończeniu szkoły katolickiej w Imus (1976) wstąpił do stołecznego seminarium duchownego św. Józefa. 27 lutego 1982 przyjął święcenia prezbiteratu których udzielił mu Felix Perez, biskup diecezjalny Imus. Studiował w Waszyngtonie na Katolickim Uniwersytecie Ameryki, uzyskując doktorat z teologii (1987–1991). W latach 1997–2002 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej[1].

22 października 2001 papież Jan Paweł II prekonizował go biskupem diecezjalnym Imus[2]. 12 grudnia 2001 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry Matki Bożej z Pilar. Głównym konsekratorem był kardynał Jaime Sin, arcybiskup metropolita Manili, zaś współkonsekratorami Manuel Sobreviñas, emerytowany biskup Imus, i biskup Pedro Arigo, wikariusz apostolski Puerto Princesa. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Dominus Est” (To jest Pan).

13 października 2011 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą Manili[3]. Ingres do archikatedry Niepokalanego Poczęcia NMP, w trakcie którego kanonicznie objął urząd, odbył 12 grudnia 2011. 29 czerwca 2012 w bazylice św. Piotra na Watykanie odebrał od papieża paliusz metropolitalny[4].

24 października 2012 podczas środowej audiencji generalnej papież Benedykt XVI zapowiedział włączenie go do Kolegium Kardynałów[5], a 24 listopada w trakcie konsystorza w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, nadając mu jako kościół tytularny kościół św. Feliksa z Kantalicjo[6]. 15 czerwca 2013 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie. Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka (Jorge Mario Bergoglio). 1 maja 2020 został podniesiony przez papieża do rangi kardynała biskupa, na równi z pozostałymi kardynałami biskupami diecezji suburbikarnych, pomimo nieprzydzielenia mu żadnej z diecezji podrzymskich[7].

14 maja 2015 został wybrany przewodniczącym Caritas Internationalis (konfederacji katolickich organizacji charytatywnych działających w 162 krajach)[8][9]. Pełnił tę funkcję do 22 listopada 2022 kiedy to wprowadzony został na mocy dekretu Komisarz Nadzwyczajny Stolicy Apostolskiej ad nutum – dr Pier Francesco Pinelli[10], kierując organizacją w przygotowaniach do zgromadzenia ogólnego. W tym zadaniu komisarza ma wspomagać kard. Tagle, który będzie szczególnie troszczył się o relacje z Kościołami lokalnymi i członkowskimi organizacjami Caritas[11][12].

8 grudnia 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd prefekta Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, zastępując na tym stanowisku kardynała Fernando Filoniego[13], jednocześnie został administratorem apostolskim archidiecezji Manili[14]. Funkcję tę pełnił do 10 lutego 2020, kiedy zarząd nad archidiecezją jako administrator apostolski sede vacante objął biskup pomocniczy archidiecezji Broderick Pabillo[15].

22 lutego 2020 papież Franciszek mianował go członkiem Zarządu administracji dóbr Stolicy Apostolskiej[16]. 9 czerwca został członkiem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich[17]. 1 czerwca 2022 papież Franciszek mianował go członkiem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów[18]. W związku z reformą Kurii Rzymskiej ogłoszoną w konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium z dniem 5 czerwca 2022 przestał być prefektem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, która to została zniesiona i połączona z Papieską Radą ds. Nowej Ewangelizacji tworząc Dykasterię ds. Ewangelizacji, wtedy też dotychczasowi szefowie tych urzędów stali się proprefektami[19][20].

Przypisy

edytuj
  1. Kard. Tagle prefektem Kongregacji Ewangelizacji Narodów. wiez.pl. [dostęp 2019-12-09]. (pol.).
  2. Rinuncia del vescovo di Imus (Filippine) e nomina del successore. press.vatican.va, 2001-10-22. [dostęp 2001-10-24]. (wł.).
  3. Rinuncia dell’arcivescovo metropolita di Manila (Filippine) e nomina del successore. press.vatican.va. [dostęp 2011-10-13]. (wł.).
  4. Ojciec Św. wręczył paliusze. radiomaryja.pl. [dostęp 2012-06-29]. (pol.).
  5. Annuncio di concistoro per la creazione di sei nuovi cardinali. press.vatican.va. [dostęp 2012-10-24]. (wł.).
  6. Concistoro ordinario pubblico per la creazione di sei nuovi cardinali: assegnazione dei titoli o delle diaconie ai nuovi. press.vatican.va. [dostęp 2012-11-24]. (wł.).
  7. Rescriptum ex audientia ss.mi: Rescritto del Santo Padre Francesco con cui ha deciso di cooptare nell’Ordine dei Vescovi, equiparandolo in tutto ai Cardinali insigniti del titolo di una Chiesa suburbicaria, l’Em.mo Cardinale Luis Antonio G. Tagle. press.vatican.va. [dostęp 2020-05-01]. (wł.).
  8. Caritas Polska: Kard. Tagle przewodniczącym Caritas Internationalis [online], caritas.pl [dostęp 2015-05-14] (pol.).
  9. Caritas Internationalis (Present Officials). gcatholic.org. [dostęp 2020-12-23]. (ang.).
  10. Decreto relativo a Caritas Internationalis. press.vatican.va. [dostęp 2022-11-22]. (wł.).
  11. Watykan: papież rozwiązał władze Caritas Internationalis i mianował swego komisarza. kosciol.wiara.pl. [dostęp 2022-11-22].
  12. Ta dymisja zaskoczyła Watykan. Franciszek wskazał następcę. wiadomosci.wp.pl, 22-11-2022. [dostęp 2022-12-30].
  13. Rinuncia e nomina del Gran Maestro dell’Ordine Equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme e nomina del Prefetto della Congregazione per l’Evangelizzazione dei Popoli. press.vatican.va. [dostęp 2019-12-08]. (wł.).
  14. To Worry Is Human, Even Cardinal Tagle Does. onenews.ph. [dostęp 2020-02-07]. (ang.).
  15. Bishop Broderick Soncuaco Pavilion. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-11-18]. (ang.).
  16. Nomina di Membri dell’Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica. press.vatican.va. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  17. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2021-06-09].
  18. Rinunce e nomine (continuazione), 01.06.2022. press.vatican.va, 8 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-08].
  19. Dzisiaj wchodzi w życie konstytucja apostolska o kurii rzymskiej. Co się zmieni?. misyjne.pl, 2022-06-05. [dostęp 2022-06-06].
  20. Papież ogłosił Konstytucję apostolską o Kurii Rzymskiej. vaticannews.va, 2022-06-05. [dostęp 2022-06-06].

Linki zewnętrzne

edytuj