Luka Modrić

chorwacki piłkarz

Luka Modrić (ur. 9 września 1985 w Zadarze) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego pomocnika w hiszpańskim klubie Real Madryt oraz w reprezentacji Chorwacji, której jest kapitanem. Srebrny medalista Mistrzostw Świata 2018 i brązowy medalista Mistrzostw Świata 2022. Laureat Złotej Piłki w 2018. Uczestnik Mistrzostw Świata 2006, 2014, 2018, 2022 oraz Mistrzostw Europy 2008, 2012, 2016 i 2020. Pięciokrotny zdobywca Ligi Mistrzów UEFA z Realem Madryt w sezonach 2013/2014, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018 i 2021/2022. Srebrny medalista Ligi Narodów UEFA w sezonie 2022/2023.

Luka Modrić
Ilustracja
Luka Modrić podczas 2018
Data i miejsce urodzenia

9 września 1985
Zadar

Wzrost

172 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Real Madryt

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
1996–2001 NK Zadar
2002–2003 Dinamo Zagrzeb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2008 Dinamo Zagrzeb 94 (26)
2003–2004 Zrinjski Mostar (wyp.) 22 (8)
2004–2005 Inter Zaprešić (wyp.) 18 (4)
2008–2012 Tottenham Hotspur 127 (13)
2012– Real Madryt 313 (25)
W sumie: 574 (76)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  Chorwacja U-15 2 (0)
2001  Chorwacja U-17 2 (0)
2003  Chorwacja U-18 7 (0)
2003–2004  Chorwacja U-19 11 (2)
2004–2005  Chorwacja U-21 15 (2)
2006–  Chorwacja 171 (24)
W sumie: 208 (28)
  1. Aktualne na: 5 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 18 listopada 2023.
podpis
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce Rosja 2018 piłka nożna
III miejsce Katar 2022 piłka nożna
Liga Narodów UEFA
srebro Holandia 2022/2023

Kariera klubowa edytuj

Jest wychowankiem Dinama Zagrzeb i do 2003 grał tam w drużynach juniorskich. Potem przeniósł się do bośniackiego zespołu HŠK Zrinjski Mostar. W wieku 18 lat stał się jednym z najlepszych piłkarzy tego zespołu, a w 2004 został wyróżniony graczem sezonu. Następnie powrócił do ojczyzny i trafił do Interu Zaprešić. Tam zagrał jeden sezon i powrócił w 2005 do Dinama. W tym czasie zaczęły się nim interesować takie kluby, jak Bayern Monachium, Werder Brema czy Chelsea, jednak piłkarz wyraził chęć pozostania na kolejny sezon w Dinamie.

27 sierpnia 2012 podpisał pięcioletni kontrakt z Realem Madryt. Chorwat kosztował 30 mln euro oraz 5 mln zmiennych, które zależne są od spełnienia przez niego określonych w umowie celów. Na mocy 5-letniej umowy zawodnik zarabiał 4,5 mln euro rocznie. W barwach „Królewskich” zadebiutował 29 sierpnia 2012 pod koniec drugiej połowy meczu rewanżowego o Superpuchar Hiszpanii, w którym „Los Blancos” wygrali u siebie z FC Barceloną 2:1 i po raz dziewiąty zdobyli to trofeum[2]. 3 listopada 2012 strzelił swoją pierwszą bramkę w barwach „Królewskich” w meczu ligowym z Realem Saragossa gdzie ostatecznie wygrali (4:0)[3].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Występował w reprezentacji Chorwacji do lat 21 i dość szybko trafił do dorosłej kadry. W reprezentacji Chorwacji Modrić debiutował 1 marca 2006 w wygranym 3:2 meczu z reprezentacją Argentyny. Mecz ten zaczął w pierwszej jedenastce, grał w nim przez blisko 80 minut i był wówczas jednym z najlepszych piłkarzy na boisku. Jego gra spodobała się także selekcjonerowi Zlatko Kranjčarowi, który powołał Modricia do kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech. Tam wystąpił dwukrotnie – w meczach z reprezentacją Japonii (0:0) oraz z reprezentacją Australii (2:2).

21 listopada 2007 był jednym z głównych autorów wygranej Chorwacji 3:2 w meczu przeciwko reprezentacji Anglii, która pozbawiła gry angielski zespół w Mistrzostwach Europy 2008. W wiosennym okienku transferowym Luka przeszedł do Tottenhamu Hotspur. Na Mistrzostwach Europy 2008 w Austrii i Szwajcarii 8 czerwca 2008 strzelił jedynego gola z rzutu karnego na tym turnieju w meczu wygranym z Austrią (1:0)[4]. 20 czerwca 2008 w ćwierćfinale z Turcją Modrić wykorzystał błąd doświadczonego tureckiego bramkarza Rüştü Reçbera i podał piłkę do kolegi z drużyny Ivana Klasnicia, gdzie strzelił bramkę na minutę końca dogrywki, a niecałą pół minuty później Semih Şentürk natychmiast wyrównał dla Turcji. W serii rzutów karnych Modrić nie wykorzystał rzutu karnego, a Turcja wygrała w rzutach karnych (3:1)[5].

Na mistrzostwach Europy 2012 w Polsce i Ukrainie wystąpił we wszystkich trzech meczach fazy grupowej wygranym 3:1 przeciwko Irlandii[6], zremisowanym 1:1 z Włochami[7] i przegranym 0:1 z Hiszpanią, drużynie Chorwacji nie udało się awansować do fazy pucharowej zajmując trzecie miejsce w grupie[8]. Na mistrzostwach świata 2014 w Brazylii Chorwaci znaleźli się w grupie A z gospodarzami turnieju Brazylią, Meksykiem i Kamerunem. 12 czerwca 2014 Chorwacja rozegrała mecz otwarcia z Brazylią, którą przegrała 3:1[9], a Modrić doznał lekkiej kontuzji stopy[10]. 18 czerwca 2014 w drugim meczu grupowym wygranym 0:4 z Kamerunem rozegrał całe spotkanie pomimo ryzyka absencji spowodowanej lekką kontuzją doznanej w meczu otwarcia mistrzostw świata[11][12]. 23 czerwca 2014 w trzecim meczu grupowym z Meksykiem przegrali 1:3, i tym samym Chorwaci odpadli z turnieju już po fazie grupowej[13]. Na mistrzostwach Europy 2016 we Francji (12 czerwca) strzelił zwycięskiego gola 1:0 z 25 metrów w pierwszym meczu fazy grupowej z Turcją[14]. 17 czerwca w drugim meczu grupowym zremisowanym 2:2 z Czechami doznał kontuzji[15] i musiał opuścić ostatni mecz z Hiszpanią wygranym przez Chorwatów 2:1[16][17]. W meczu 1/8 finału z Portugalią rozegrał całe spotkanie gdzie przegrali 0:1 w dogrywce z przyszłymi mistrzami Europy[18].

W 2018 na mistrzostwach świata w piłce nożnej w Rosji Modrić wystąpił jako kapitan reprezentacji Chorwacji, gdzie 16 czerwca 2018 strzelił gola z rzutu karnego w pierwszym wygranym meczu fazy grupowej z Nigerią (2:0)[19], a 21 czerwca 2018 w drugim meczu fazy grupowej z Argentyną strzelił gola z szesnastu metrów a Chorwacja wygrała ten mecz (3:0), a oprócz niego po jednej bramce strzelili Ante Rebić (po błędzie argentyńskiego bramkarza Willego Caballero) i Ivana Rakiticia[20], a Modrić na tym turnieju znacznie przyczynił się do zajęcia drugiego miejsca reprezentacji Chorwacji, przegrywając w finale 2:4 z Francją. Został uznany najlepszym zawodnikiem tego turnieju (MVP)[21]. Na Mistrzostwach Europy 2020 Modrić rozegrał wszystkie mecze fazy grupowej gdzie 22 czerwca 2021 strzelił jedynego gola na tych mistrzostwach w wygranym meczu ze Szkocją (3:1)[22]. 28 czerwca 2021 podczas meczu 1/8 finału z reprezentacją Hiszpanii gdzie został zmieniony w 114. minucie dogrywki gdzie Chorwacja przegrała ten mecz z Hiszpanią (3:5) i tym samym odpadła z turnieju[23]. Podczas eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 Modrić strzelił trzy gole i dwukrotnie asystował w siedmiu występach[24]. 13 czerwca 2022 wykorzystał rzut karny w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Francją w Lidze Narodów UEFA, co było pierwszym historycznym zwycięstwem Chorwacji nad reprezentacją Francji[25]. 25 września 2022 strzelił pierwszego gola w meczu otwierając wynik spotkania w ostatnim meczu grupy A w Lidze Narodów UEFA i ostatecznie Chorwacja wygrała 3:1 na wyjeździe z Austrią zajmując pierwsze miejsce w grupie i awansując do półfinału[26][27]. 9 listopada 2022 Modrić został wybrany do ścisłego składu reprezentacji Chorwacji na Mistrzostwa Świata 2022 w Katarze[28]. W pierwszym i trzecim meczu fazy grupowej z Marokiem i Belgią został wybrany zawodnikiem meczu[29]. Modrić został czwartym zawodnikiem, który jako minimum 37-latek rozegrał sześć meczów w jednych mistrzostwach świata po Brazylijczyku Niltonie Santosie w 1962, Włochu Dino Zoffie w 1982 i Angliku Peterze Shiltonie w 1990[30]. W 1/8 finału i ćwierćfinale Chorwacja pokonała po rzutach karnych Japonię i Brazylię, a Modrić wykorzystał rzut karny przeciwko Brazylii[31][32] gdzie Chorwacja awansowała do drugiego z rzędu półfinału mistrzostw świata, w którym przegrali 3:0 z Argentyną. W meczu o trzecie miejsce Chorwacja pokonała Maroko 2:1[33], a Modrić zdobył Brązową Piłkę[34][35].

Statystyki klubowe edytuj

(aktualne na 11 lutego 2023)
Klub Sezon Liga Puchar[a] Międzynarodowe[b] Łącznie
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
Zrinjski Mostar (wyp.) 2003/04 22 8 0 0 0 0 22 8
Inter Zaprešić (wyp.) 2004/05 18 4 0 0 0 0 18 4
Dinamo Zagrzeb
2004/05 7 0 1 0 0 0 8 0
2005/06 32 7 1 0 0 0 33 7
2006/07 30 6 8 2 6 0 44 8
2007/08 25 13 8 1 10 3 43 17
Łącznie 94 26 18 3 16 3 128 32
Tottenham Hotspur 2008/09 34 3 6 1 4 1 44 5
2009/10 25 3 7 0 0 0 32 3
2010/11 32 3 2 0 9 1 43 4
2011/12 36 4 2 0 2 1 40 5
Łącznie 127 13 17 1 15 3 159 17
Real Madryt 2012/13 33 3 9 0 11 1 53 4
2013/14 34 1 6 0 11 1 51 2
2014/15 16 1 2 0 7 0 25 1
2015/16 32 2 0 0 12 1 44 3
2016/17 25 1 2 0 14 0 41 1
2017/18 26 1 3 0 14 1 43 2
2018/19 34 3 3 0 9 1 46 4
2019/20 31 3 3 1 6 1 40 5
2020/21 35 5 1 0 12 1 48 6
2021/22 28 2 4 1 13 0 45 3
2022/23 19 3 3 0 7 2 29 5
Łącznie 313 25 36 2 116 9 465 36
Łącznie w karierze 574 76 71 6 147 15 792 97

Sukcesy edytuj

Dinamo Zagrzeb edytuj

Real Madryt edytuj

Chorwacja edytuj

Mistrzostwa świata

Wyróżnienia edytuj

Rekordy edytuj

Życie prywatne edytuj

Jego żoną i agentką jest Vanja Bosnić, którą poznał w 2007, kiedy był zawodnikiem Dynama Zagrzeb. Vanja pracowała wówczas w biurze chorwackiego agenta piłkarskiego Mario Marica. Para pobrała się w maju 2010 w stolicy Chorwacji w Zagrzebiu. Mają troje dzieci, syna Ivana (ur. 6 czerwca 2010) oraz córki Emę (ur. 25 kwietnia 2013) i Sofię (ur. 2 października 2017).

Uwagi edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj