Mała Kopa Królowa
Mała Kopa Królowa (1577 m n.p.m.) – wzniesienie we wschodniej części Tatr Zachodnich, znajdujące się w grzbiecie odgraniczającym od siebie dolinę Jaworzynkę i Dolinę Suchej Wody Gąsienicowej.
| ||
 Widok z Doliny Jaworzynki | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Pasmo | Tatry, Karpaty | |
| Wysokość | 1577 m n.p.m. | |
Położenie na mapie Tatr   Mała Kopa Królowa | ||
 49°15′09,5″N 20°00′10,1″E/49,252639 20,002806
| ||
TopografiaEdytuj
Według aktualnego fizycznogeograficznego podziału Polski Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska szczyt znajduje się w pasmie górskim Tatry Reglowe i jest jego najwyższym wzniesieniem.
Mała Kopa Królowa znajduje się w długiej północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu pomiędzy Kopą Magury (1704 m), oddzielona od niej Magurską Przełęczą (ok. 1570 m), a Wielką Kopą Królową (1531 m), od której oddzielona jest Przełęczą między Kopami (1499 m). Południowo-wschodnie stoki Małej Kopy opadają na Królową Rówień. Stoki wschodnie i północno-wschodnie opadają do górnej części Doliny Olczyskiej. W zachodnim kierunku odchodzi zarośnięty kosodrzewiną i lasem grzbiet oddzielający od siebie dwa górne odgałęzienia doliny Jaworzynki: Długi Żleb i Żleb pod Czerwienicą.
NazewnictwoEdytuj
Choć Wielka Kopa Królowa jest o 46 m niższa od Małej Kopy Królowej, niekonsekwencja w nazewnictwie jest jedynie pozorna. Wielka Kopa ma większą wysokość względną i jest masywniejsza, zwłaszcza ze strony Królowej Równi – a to właśnie tamtejsi górale nadali nazwy okolicznym szczytom. Pasterze z Hali Jaworzynki Wielką Kopę nazywali po prostu Kopą Królową, Mała Kopa Królowa nie została przez nich nazwana. Dalsza część nazwy Małej Kopy Królowej, podobnie jak wielu innych obiektów w tym rejonie, pochodzi od nazwiska góralskiego Król, dawnych właścicieli Hali Królowej. Walery Eljasz-Radzikowski w 1873 r. pisał: „Królewskie miano dostało się dwóm czubom góry od jej właściciela, Podhalanina co się zowie Królem”. Przekręcenie nazwy na „Kopa Królowej” jest błędne.
Opis szczytuEdytuj
Wielka i Mała Kopa Królowa zbudowane są z wapieni. Mała Kopa Królowa ma charakter trawiasto-kosodrzewinowy. Jedynie stoki nad Żlebem pod Czerwienicą są prawie całkowicie pozbawione roślinności i mają czerwonawe zabarwienie. Jest to częściowo naturalne, spowodowane dużą stromością tych stoków, a częściowo jest to skutek prowadzonych tutaj dawniej prac górniczych. W latach 1766–1871 znajdowały się tutaj najwydajniejsze w Tatrach kopalnie rudy żelaza, założone za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Stoki Małej Królowej Kopy były dawniej wypasane i należały do dwóch hal: Hali Królowej i Hali Jaworzynki.
Szlaki turystyczneEdytuj
– niebieski szlak prowadzący z Kuźnic przez Boczań, Skupniów Upłaz i Przełęcz między Kopami, a stąd dalej wschodnimi zboczami Małej Kopy Królowej do „Murowańca”.
- Czas przejścia z Kuźnic na przełęcz: 1:40 h, ↓ 1:10 h
- Czas przejścia z przełęczy do Murowańca: 20 min, z powrotem 25 min
– północnymi zboczami Małej Kopy Królowej przebiega żółty szlak z Kuźnic przez dolinę Jaworzynkę na Przełęcz między Kopami. Czas przejścia: 1:40 h, ↓ 1:10 h[1]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
BibliografiaEdytuj
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- Władysław Cywiński: Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 13. Kasprowy Wierch. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008. ISBN 83-7104-011-3.
- Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XV. Latchorzew: Trawers, 2007. ISBN 978-83-60078-04-4.
- Wielka encyklopedia tatrzańska, hasło "Kopa Królowa, Mała". [dostęp 2012-09-04].