Mała Poślednia Turniczka

Mała Poślednia Turniczka (słow. Lomnická vežička, niem. Chmielowskiturm, węg. Chmielowski-torony[1]) – turnia o wysokości 2527 m[2] w słowackich Tatrach Wysokich, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. Jest jedną z czterech turni na odcinku pomiędzy Durnym Szczytem a Łomnicą, najbliższą temu ostatniemu szczytowi. Od Pośledniej Turni na północnym zachodzie oddziela ją Poślednia Przełączka, a od Łomnicy na południowym wschodzie – Przełączka pod Łomnicą[3].

Mała Poślednia Turniczka
Ilustracja
Widok z Doliny Staroleśnej
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2527 m n.p.m.

Pierwsze wejście

1 sierpnia 1877
Ödön Téry i Martin Spitzkopf

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mała Poślednia Turniczka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mała Poślednia Turniczka”
Ziemia49°11′45,1″N 20°12′38,3″E/49,195861 20,210639

Na Małą Poślednią Turniczkę nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, natomiast najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie od strony Pośledniej Przełączki. Mimo niepozornego kształtu odchodzi od niej na południe potężna grań w stronę Doliny Małej Zimnej Wody. Oddziela ona od siebie górne piętra dwóch żlebów: Żlebu Chmielowskiego na południowym zachodzie i Żlebu Téryego na południowym wschodzie[3].

Nazewnictwo edytuj

Polska nazwa Małej Pośledniej Turniczki pochodzi od Pośledniej Turni, natomiast nazwa słowacka od Łomnicy. Nazwy niemiecka i węgierska upamiętniają Janusza Chmielowskiego, polskiego taternika[1].

Historia edytuj

Pierwsze znane wejścia turystyczne:

  • Ödön Téry i Martin Spitzkopf, 1 sierpnia 1877 r. – letnie,
  • Jiří Děrda i Jaroslav Sláma, 23 lutego 1955 r. – zimowe (prawdopodobnie wchodzono w zimie już wcześniej)[3].
 
Mała Poślednia Turniczka (na prawo od Pośledniej Turni, zaraz poniżej Łomnicy)

Przypisy edytuj

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  3. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 50–53.