Małgorzata Potocka (aktorka)
Małgorzata Maria Potocka (ur. 17 sierpnia 1953 w Łodzi) – polska aktorka, reżyserka, producentka filmowa.
![]() Małgorzata Potocka (2019) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód |
aktorka filmowa, reżyserka, producentka filmowa |
Współmałżonek |
Józef Robakowski |
Lata aktywności |
od 1959 |
Odznaczenia | |
![]() |
ŻyciorysEdytuj
Wczesne lata i edukacjaEdytuj
Po rozwodzie rodziców została wysłana do szkoły niepokalanek w Nowym Sączu[1], gdzie była wychowanką siostry Eny. Ukończyła XXIX LO w Łodzi, ponadto uzyskała dyplom Wydziału Aktorskiego (1978) i Reżyserskiego (1981) Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.
We wrześniu 2019 na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej macierzystej uczelni otrzymała stopień doktora sztuk filmowych i teatralnych na podstawie cyklu fotografii „Re-Fotografie”, filmu pt. Byt intencjonalny – Stanisław Fijałkowski oraz aneksu teoretycznego pt. Gen buntowniczki. Moje inspiracje, promotorem pracy był Janusz Tylman[2][3].
KarieraEdytuj
Jest laureatką Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego (1975) za role w filmach Hubal (1973) w reżyserii Bohdana Poręby, Orzeł i reszka (1974) w reżyserii Ryszarda Filipskiego oraz Jarosław Dąbrowski (1975) w reżyserii Bohdana Poręby, a także nagrody Komitetu do spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” za role w spektaklach telewizyjnych (1979)[4]. W 1985 zagrała w teledysku do piosenki Lady Pank „Minus Zero”, anglojęzycznej wersji przeboju „Mniej niż zero”[5].
Za zasługi w pracy artystycznej w 1996 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi[6]. Laureatka Czarnego Machinera, nagrody miesięcznika „Machina” za serial Klasa na obcasach (2001), który wyreżyserowała oraz zgierskiego Anioła Kultury za osiągnięcia związane z filmem i telewizją oraz za wspieranie działań artystycznych (2006)[4].
Gościnnie występuje w warszawskich teatrach: Nowym Praga Warszawa jako Abby w Strefie O (2005) Neila LaBute’a w reżyserii Magdaleny Łazarkiewicz oraz Capitol jako Pani Rubin w Alibi od zaraz (2017) Jeana Poireta w reżyserii Marcina Sławińskiego[4].
1 stycznia 2006 została mianowana dyrektorem łódzkiego oddziału TVP3, jednak w lutym 2010 została odwołana z tej funkcji[7]; do odwołania Potockiej miały przyczynić się wyniki kontroli Najwyższej Izby Kontroli, obejmującej lata 2007–2009, z której wynikało, iż dyrektor pobierała co miesiąc tysiąc złotych tzw. dodatku mieszkaniowego, nie przedstawiając umowy najmu mieszkania oraz wykupienie za niespełna dziesięć procent wartości prawie dwustumetrowego mieszkania w luksusowej kamienicy w Łodzi[8][9][10]. W 2011 została dyrektorką artystyczną łódzkiej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej „On Air”, gdzie można było studiować na sześciu kierunkach: aktorskim, reżyserii filmowej i telewizyjnej, muzyce wokalnej, reżyserii dźwięku, charakteryzacji i fotografii[11].
Od 1 września 2019 jest dyrektorką naczelną i artystyczną Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu[12].
Życie prywatneEdytuj
Jest córką scenografa Ryszarda Potockiego (1915–1975)[13]. Ma dwoje starszego, przyrodniego rodzeństwa[1].
Dwukrotnie rozwiedziona. Z pierwszym mężem, artystą i fotografem Józefem Robakowskim, ma córkę Matyldę (ur. 1978), a z drugim mężem, piosenkarzem Grzegorzem Ciechowskim, ma córkę Weronikę (ur. 1987)[1].
FilmografiaEdytuj
- 1959: Awantura o Basię jako dziewczynka z wózkiem dla lalek
- 1968: Wszystko na sprzedaż jako Mała
- 1970: Książę sezonu jako dziewczyna z uzdrowiska
- 1970: Legenda jako Julka
- 1971: Punkt Wyjścia jako autostopowiczka
- 1972: Szklana kula jako Irena
- 1972: Kwiat paproci jako uczennica
- 1973: Hubal jako Marianna Cel ‘Tereska’
- 1973: Ciemna rzeka jako Hanka
- 1974: Orzeł i reszka jako Zuzanna, asystentka Nowaka
- 1975: Niespotykanie spokojny człowiek jako Helenka
- 1975: Jarosław Dąbrowski jako Pelagia Dąbrowska, żona Jarosława
- 1975: Jad jako Kalija
- 1975: Hazardziści jako dziewczyna na ulicy
- 1975: Der Schwarze Storch jako Terka
- 1977: Zakręt jako żona osadnika
- 1977: Gdzie woda czysta i trawa zielona jako sekretarka
- 1978: Wesela nie będzie jako Maryla
- 1978: Pogrzeb Świerszcza jako wychowawczyni
- 1979: Gdzie nikt nie może (Kam nikdo nesmí) jako tenisistka Lucie
- 1980: Jeden Dzień z Mistrzem jako Majorkowa
- 1982: Gry i zabawy jako Milka, koleżanka Zbyszka
- 1983: Święto księżyca jako czarownica
- 1984: Trapez jako Maria, koleżanka Sylwii z kursu (odc. 3)
- 1985: Ognisty Anioł jako siostra zakonna
- 1986: Inna wyspa jako salowa
- 1987: Cyrk odjeżdża jako tancerka Halina Zasławska
- 1991: Tak, tak jako redaktorka w telewizji
- 1993: Bank nie z tej ziemi jako sekretarka planu
- 1995: Matki, żony i kochanki jako Wanda Otrębowska
- 1996: Panna Nikt jako matka Ewy
- 1996: Autoportret z kochanką jako listonoszka
- 1997: Pułapka jako dziennikarka telewizyjna poznana w samolocie
- 1998: Matki, żony i kochanki (II) jako Wanda Otrębowska
- 1999: Trzy szalone zera Obsada aktorska
- 1999: Odlotowe wakacje jako Joanna Damrot
- 2000: Klasa na obcasach jako Maria, matka Kobry
- 2001: Lokatorzy jako Pani Duch, pośrednik sprzedaży nieruchomości (odc. 59)
- 2002–2009: Plebania jako Małgorzata Górna-Tosiek
- 2003: Zaginiona jako Zofia Milanowska, żona sędziego
- 2003: Szycie na gorąco jako aktorka Krysia Kozłowska
- 2003: Defekt jako sekretarka prokuratora Piwnickiego
- 2007: Diwersant. Koniec Wojny jako Greta
- od 2008: Barwy szczęścia jako Jolanta Grzelak-Kozłowska
- 2009: Teraz i zawsze jako matka Marcina
- 2009: Ostatnia akcja jako synowa
- 2009: Na dobre i na złe jako Sabina Nawrocka (odc. 397)
- 2010: Wiśniowa historia jako matka Antka
- 2010–2011: Hotel 52 jako Olga Malewicz, matka Tomka
- 2011: Ojciec Mateusz jako Urszula Drawska, ciotka Zosi (odc. 74)
- 2011: Och, Karol 2 jako matka Marysi
- 2011: Linia życia jako Teresa Kessler, żona Adama, matka Ewy, Klary i Magdy
- 2016: O mnie się nie martw jako Urszula (odc. 54)
- 2016: Druga szansa jako prowadząca spotkanie z Moniką na festiwalu „Lato Filmowe” (odc. 7)
- 2017: Wojenne dziewczyny jako Felicja, gospodyni Ewy
- 2017: Komisarz Alex jako matka Wiktora (odc. 125)
- 2017: Diagnoza jako Lucyna Siwak (odc. 8)
- 2022: Gang zielonej rękawiczki jako Kinga
NagrodyEdytuj
- Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego
- 1975 za role w filmach:
- Hubal, Jarosław Dąbrowski i Orzeł i reszka
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c https://www.kobieta.pl/artykul/malgorzata-potocka-corki-kocham-nieludzko
- ↑ Małgorzata Maria Potocka, facebook.com [dostęp 2019-09-28] (pol.).
- ↑ Michał Kliś , Recenzja pracy doktorskiej Małgorzaty Potockiej, Biuletyn Informacji Publicznej Łódzkiej Szkoły Filmowej, 26 sierpnia 2019 .
- ↑ a b c Małgorzata Potocka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2019-09-01] .
- ↑ Jan Borysewicz , Marcin Prokop , Mniej obcy, Wydawnictwo Agora, 2022, s. 242 .
- ↑ M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 186.
- ↑ Małgorzata Potocka nie jest już dyrektorką TVP Łódź, wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-09-28] (pol.).
- ↑ Małgorzata Potocka pod lupą prokuratury i CBA, TVN24.pl [dostęp 2019-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-28] .
- ↑ Małgorzata Potocka odwołana z funkcji dyrektora TVP Łódź. [w:] dzienniklodzki.pl [on-line]. [dostęp 2012-03-11].
- ↑ Małgorzata Potocka nie jest już dyrektorem TVP Łódź, hfhrpol.waw.pl [dostęp 2019-09-28] .
- ↑ W Łodzi powstała nowa szkoła filmowa. [w:] mmlodz.pl [on-line]. 2011-09-13. [dostęp 2012-03-11].
- ↑ Małgorzata Potocka dyrektorem Teatru Powszechnego, Warszawa i Mazowsze – najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2019-09-01] (pol.).
- ↑ Ryszard Potocki. filmpolski.pl.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Małgorzata Potocka w bazie filmpolski.pl
- Małgorzata Potocka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
- Małgorzata Potocka w bazie IMDb (ang.)
- Małgorzata Potocka w bazie Filmweb
- Małgorzata Potocka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”