Małgorzata Tlałka-Długosz
Małgorzata Tlałka-Długosz (ur. 27 kwietnia 1963 w Zakopanem) – polska narciarka alpejska, startująca od 1985 roku w barwach Francji; trenerka. Wielokrotna mistrzyni Polski i Francji[2].
Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1963 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
WKS Legia Zakopane | |||||||||||||||||||||
Wzrost |
171 cm | |||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
4.12 1980, Val d’Isère | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
13.12 1981, Piancavallo | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
Kariera
edytujCórka Jana Tlałki (łyżwiarza szybkiego WKS Zakopane, mistrza i rekordzisty Polski) i Władysławy Stopkówny (narciarka, biegaczka, członkini kadry narodowej)[2][3].
Narciarka (174 cm, 64 kg), specjalistka konkurencji alpejskich, reprezentantka WKS Legii Zakopane (1978–1985), wychowanka trenera klubowego Stanisława Gogólskiego i podopieczna trenerów kadry: Tadeusza Kaima i Andrzeja Kozaka i francuskiego Ski Club La Clusaz (1986–1991). Wraz z siostrą Dorotą, jako pierwsze polskie alpejki znalazły się w ścisłej czołówce narciarstwa alpejskiego, zajmując punktowane miejsca w zawodach o Pucharze Świata, mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.
W październiku 1985, by móc kontynuować karierę sportową, pozostać z siostrą (która wyszła za mąż za Christiana Mogore) we Francji i otrzymać obywatelstwo tego kraju, zawarła fikcyjny związek małżeński z młodszym bratem Christiana. Po decyzji PZN, uniemożliwiającej starty jako reprezentantki Polski w zawodach międzynarodowych najwyższej rangi, kontynuowała karierę narciarską, reprezentując Francję.
9-krotna mistrzyni Polski: w slalomie (1982, 1984–1985), slalomie gigancie (1984–1985), supergigancie (1985) i kombinacji (1983–1985). 4-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie (1981), slalomie gigancie (1981) i kombinacji (1981–1982). 2-krotna mistrzyni Francji: w slalomie (1987) i slalomie równoległym (1988). 2-krotna wicemistrzyni Francji: w slalomie (1986) i slalomie gigancie (1986). Uczestniczka MŚ: 1982 Schladming: 28 m. (slalom gigant), nie ukończyła (slalom), 9 m. (kombinacja); 1985 Bormio: 27 m. (slalom gigant), 7 m. (slalom), 16 m. (kombinacja); 1987 Crans-Montana: 7 m. (slalom gigant), 16 m. (supergigant), 6 m. (slalom specjalny). Miejsca w Pucharze Świata: 1982: 30 m., 1983: 22 m., 1984: 23 m., 1985: 28 m., 1986: 22 m. 4-krotna medalistka Uniwersjady: 1983 Borowiec: 3m. (slalom), 3 m. (slalom gigant); 1985 Belluno: 2 m. (kombinacja); 1991 Sapporo: 1 m. (kombinacja). Zwyciężczyni zawodów Wielka Nagroda Słowacji (1985 – slalom, kombinacja).
Olimpijka z Sarajewa 1984 (6. miejsce w slalomie) i Calgary 1988, gdzie dla Francji wywalczyła 19. miejsce w slalomie gigancie.
W Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszych sportowców Polski (1983) zajęła 10. miejsce.
W 2019 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Mężatka (Piotr Długosz), ma troje dzieci: Piotra, Dorotę i Jana. Mieszka w Zakopanem. Fundatorka, prezes i trenerka w Fundacji Integracji Przez Sport Handicap Zakopane[5].
Osiągnięcia
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 13 lutego | 1984 | Sarajewo | Slalom | 1:36,47 | +1,50 | Paoletta Magoni |
19. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Gigant | 2:06,49 | +7,90 | Vreni Schneider |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
9.[6] | 31 stycznia | 1982 | Schladming | Kombinacja | 8,99 pkt | +56,87 pkt | Erika Hess |
28.[7] | 2 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:37,17 | +7,51 | Erika Hess |
DNF1[8] | 6 lutego | 1982 | Schladming | Slalom | 1:41,60 | - | Erika Hess |
16.[9] | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | +86,55 pkt | Erika Hess |
27.[10] | 6 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:18,53 | +6,00 | Diann Roffe |
7. | 9 lutego | 1985 | Bormio | Slalom | 1:29,58 | +0,96 | Perrine Pelen |
7. | 5 lutego | 1987 | Crans-Montana | Gigant | 2:21,22 | +2,75 | Vreni Schneider |
6. | 7 lutego | 1987 | Crans-Montana | Slalom | 1:33,30 | +1,89 | Erika Hess |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj- sezon 1980/1981: 76.
- sezon 1981/1982: 30.
- sezon 1982/1983: 22.
- sezon 1983/1984: 23.
- sezon 1984/1985: 28.
- sezon 1985/1986: 22.
- sezon 1986/1987: 25.
- sezon 1987/1988: 72.
Miejsca na podium w zawodach
edytuj- Schruns – 16 stycznia 1983 (slalom) – 2. miejsce
- Vysoké Tatry – 12 lutego 1983 (slalom) – 3. miejsce
- Furano – 20 marca 1983 (slalom) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 1 grudnia 1983 (slalom) – 3. miejsce
- Piancavallo – 17 grudnia 1983 (slalom) – 2. miejsce
- Heavenly Valley – 22 marca 1985 (slalom) – 3. miejsce
- Waterville Valley – 18 marca 1986 (slalom) – 2. miejsce
- Mellau – 11 stycznia 1987 (slalom) – 3. miejsce
Przypisy
edytuj- ↑ 04.12.80. Val d’Isère Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ a b Tlałka - Mogore - Długosz Małgorzata. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)].
- ↑ Wojciech Szatkowski: Małgorzata i Dorota Tlałkówny. www.archiwum.watra.pl. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.
- ↑ Fundacja Integracji Przez Sport Handicap Zakopane. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ 28-31.01.1982. Haus im Ennstal Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 02.02.1982. Schladming Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ 05.02.1982. Schladming Slalom, women (ang.)
- ↑ Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 06.02.1985. Santa Catarina Giant Slalom, women (ang.)