Mały Kościelec
Mały Kościelec (niem. Hintere Polnische Kapelle, słow. Zadný Koščielec, węg. Hátsó-Koscielec[1]) – wielowierzchołkowy grzbiet będący zakończeniem Grani Kościelców, która na wysokości Zawratowej Turni odbiega w północnym kierunku od grani głównej Tatr Wysokich i oddziela Dolinę Czarną Gąsienicową od Doliny Zielonej Gąsienicowej[2]. Pomiędzy Małym Kościelcem a Kościelcem położona jest przełęcz Karb. Mały Kościelec ma kilka niewybitnych wierzchołków, w kolejności od południa na północ: 1859 m, 1863 m, 1866 m, 1863 m, 1849 m, 1840 m, 1815 m, 1792 m, 1767 m. Masyw Małego Kościelca wrasta od północy w obszar Hali Gąsienicowej[3].
![]() Grań Małego Kościelca ze szlaku na Kościelec | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1866 m n.p.m. |
Wybitność |
13 m |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Mały Kościelec stanowi typową grzędę międzydolinną, której w czasie zlodowacenia Tatr lody nie zdążyły zniszczyć. Po obu jej stronach powstały lodowce górskie, które niżej łączyły się ze sobą. Porośnięty jest w większości kosodrzewiną. U podnóży jego wschodnich zboczy znajduje się Kamień Karłowicza (upamiętniający Mieczysława Karłowicza, który zginął tu w lawinie) i Czarny Staw Gąsienicowy, zaś u podnóży zboczy zachodnich Dwoisty Staw Gąsienicowy i duży płaski teren zwany Roztoką Stawiańską[4].
Na skalistych partiach Małego Kościelca często trenują wspinaczkę taternicy[4].
![]() Mały Kościelec – widok od północnej strony. Za nim Kościelec, po prawej Świnica |
![]() Długi Staw Gąsienicowy i Mały Kościelec |
Szlaki turystyczneEdytuj
- Czarny Staw Gąsienicowy – Mały Kościelec – przełęcz Karb – Kościelec. Prowadzi wschodnimi zboczami Małego Kościelca i jego granią. Czas przejścia znad Czarnego Stawu na Karb: ↑ 35 min, ↓ 25 min.
- Zielony Staw Gąsienicowy – przełęcz Karb. Czas przejścia: ↑ 30 min, ↓ 20 min.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [dostęp 2019-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2006-03-06] .
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Orla Perć. Mapa 1:5000. Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/2006. ISBN 83-87873-42-X.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.