MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex
MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex – kompleks skoczni narciarskich w miejscowości Lake Placid w stanie Nowy Jork. Na kompleks składają się skocznie: K115, K90, K48, K20, K10.
| Punkt konstrukcyjny K115 | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data otwarcia |
1931 |
| Rozmiar skoczni (HS) |
128 m |
| Igelit |
jest |
| Rekord |
136 m |
| (11 lutego 2023) | |
| Kluby | |
Położenie na mapie stanu Nowy Jork  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
 44°15′21″N 73°57′53″W/44,255833 -73,964722
| |
W 1932 i 1980 roku na skoczni odbyły się zimowe igrzyska olimpijskie. W 2005 roku odbyły się na niej zawody Pucharu Kontynentalnego. W lutym 2023 rekord skoczni ustanowił Ryōyū Kobayashi. Rekordzistą skoczni normalnej jest Andrew Osadetz.
W latach 80. na skoczniach regularnie odbywały się zawody Pucharu Świata. Po raz ostatni zorganizowano je w sezonie 1990/1991. W latach 2005–2007 na skoczni normalnej rozgrywano zawody Pucharu Kontynentalnego kobiet, a w roku 2015 zawody FIS Cup mężczyzn w skokach narciarskich. Na skoczniach rozgrywane są też zawody mistrzostw USA[1].
Kompleks ulokowany jest po wschodniej stronie wioski olimpijskiej. Jest to centrum sportów zimowych na wschodzie Stanów Zjednoczonych[2].
W 2019 roku rozpoczęto przebudowę kompleksu ze względu na organizację Zimowej Uniwersjady 2023[3]. Modernizacja została zakończona w 2021 roku[4].
W lutym 2023 odbyły się tu pierwsze zawody Pucharu Świata w skokach narciarskich po 33 latach przerwy. W trakcie tych zawodów Japończyk Ryōyū Kobayashi ustanowił rekord skoczni wynoszący 136 metrów[5][6].
Historia edytuj
Już w okolicach lat 1904-1905 działalność w skokach narciarskich rozpoczął Lake Placid Club i zbudował kilka małych skoczni narciarskich. We wczesnych latach, około 1917 r., na Golf Hill znajdowały się dwie skocznie o wielkości 10 i 20 metrów. Przygotowana do zawodów 35-metrowa skocznia na Intervales została zbudowana w latach 1920–21 za 1736 USD i zainaugurowana z udziałem 3000 widzów 21 lutego 1921 r. Rekordową odległość 124 stóp uzyskał Antony Maurer. Ponadto klub sportowy Lake Placid miał wówczas także 15 i 35-metrowe skocznie narciarskie w mieście, niedaleko stadionu olimpijskiego.
Już w 1923 r. skocznia narciarska Intervales została powiększona do rozmiaru K50, a w 1927 r. rozpoczęto prace modernizacyjne pod Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1932 za łączną kwotę około 35 000 USD. Najpierw postawiono nową, stalową wieżę najazdową o wysokości 20 metrów, a następnie w 1928 r. przedłużono ją o kolejne 3 metry. Ponadto zbudowano trybuny dla widzów wzdłuż zeskoku oraz wokół wybiegu skoczni K61, którą zaprojektował Godfrey Dewey. W zawodach olimpijskich w dniu 12 lutego 1932 roku około 10 000 widzów było świadkami potrójnego zwycięstwa Norwegów: Birger Ruud zdobył złoty medal przed Hansem Beckiem (który ustanowił rekord skoczni - 71,5 metra), oraz Kåre Walbergiem.
Duża skocznia została ponownie użyta bez większych zmian również na Mistrzostwach Świata w 1950 roku, gdzie Hans Bjørnstad zdobył tytuł mistrza świata w skokach narciarskich. Od połowy lat 50. XX wieku w Lake Placid odbywało się doroczne wydarzenie Kennedy Games, czasem z udziałem światowej klasy zawodników zagranicznych. Prawdopodobnie w 1965 r. skocznia została zmodernizowana jako K72, a w 1972 r. odbyła się tam Zimowa Uniwersjada.
W 1977 r. starą wieżę najazdową rozebrano, aby przebudować cały kompleks na potrzeby Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1980. Skocznie narciarskie K86 i K114 ze stalowymi i żelbetowymi wieżami najazdowymi zaprojektował Marl Martitsch. Normalna skocznia została ukończona i zainaugurowana w grudniu 1978 r., a duża skocznia została ukończona w samą porę na olimpijskie zawody testowe w lutym 1979 r. Skocznie Intervale zostały następnie nazwane na cześć Ronalda Malcolma MacKenziego, który był przewodniczącym komitetu organizacyjnego ZIO, ale zmarł przed wydarzeniem w 1978 roku.
W latach 80. obie skocznie narciarskie dość często gościły skoczków w Pucharze Świata w skokach narciarskich, a na obiekcie K86, który w 1983 r. został pokryty igelitem odbywały się letnie zawody międzynarodowe. Mniej więcej w tym samym czasie postawiono igelitowe skocznie juniorskie K48, K20 i K10. Kolejnym ważnym wydarzeniem w kompleksie skoczni były Mistrzostwa Świata Juniorów w 1986 roku.
Przypisy edytuj
- ↑ Lake Placid. skisprungschanzen.com. [dostęp 2014-12-27].
- ↑ Skoki Narciarskie - Lake Placid, MacKenzie Intervale. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-16].
- ↑ Dominik Formela: Puchar Świata wróci do Lake Placid? Ruszyła przebudowa. skijumping.pl, 2019-05-08. [dostęp 2022-04-16].
- ↑ Bartosz Leja: Skocznie w Lake Placid nareszcie zmodernizowane. Pierwszy skok oddała Nina Lussi. skokipolska.pl, 2021-11-05. [dostęp 2022-04-16].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Lake Placid: Pierwsze od ponad 5 lat zwycięstwo Wellingera, Kubacki piąty. skijumping.pl, 2023-02-11. [dostęp 2023-02-11].
- ↑ Ryoyu Kobayashi pobił rekord skoczni w Lake Placid w pierwszym PŚ od 33 lat!. [dostęp 2023-02-11].