Machliny

wieś w województwie zachodniopomorskim

Machliny (niem. Machlin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Czaplinek.

Machliny
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

drawski

Gmina

Czaplinek

Wysokość

137 m n.p.m.

Liczba ludności (2007)

191

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-553[2]

Tablice rejestracyjne

ZDR

SIMC

0304881

Położenie na mapie gminy Czaplinek
Mapa konturowa gminy Czaplinek, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Machliny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Machliny”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Machliny”
Położenie na mapie powiatu drawskiego
Mapa konturowa powiatu drawskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Machliny”
Ziemia53°28′55″N 16°20′48″E/53,481944 16,346667[1]

Położenie edytuj

Wieś leży ok. 10 km na południe od Czaplinka, przy drodze wojewódzkiej nr 163, między dwoma jeziorami: Machliny Wielkie (Duże) i Machliny Małe, między Czaplinkiem a Wałczem. Wieś wchodząca w skład sołectwa: Motarzewo.

Osady wchodzące w skład sołectwa: Kosin, Nowa Wieś, Podstrzesze, Turze.

Historia edytuj

Miejscowość pierwotnie związana była z Pomorzem oraz z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Po raz pierwszy wymieniana w dokumencie z 1361 jako Machelin, 1251 (falsyfikat z końca XV wieku) Mecholin, 1552 w odmianie na Machlinach, 1554 Machlino, 1554 Machelyn, 1563 Machlin, 1577 Machlini, 1944 Machelin[3].

Tereny, na których położona była miejscowość prawdopodobnie zasiedlone były jednak wcześniej niż odnotowują to archiwalne dokumenty. Archeolodzy odnaleźli w sąsiedztwie wsi niedatowane grodzisko na lewym brzegu rzeki Dobrzycy, które w XIX wieku potocznie nazywane było Johannisburg[3].

Wieś była początkowo własnością kościelną, a potem szlachecką. Leżała przy granicy Korony Królestwa Polskiego oraz Nowej Marchii. W 1361 preceptor zakonu joannitów Herman de Werborge nadał Hermanowi i Henrykowi braciom „de Banczen” oraz Ludekinowi „de Golcze” gród odnotowany jako castrum Machelin oraz wieś Machlino wraz z wsiami Brocz oraz Miłkowo. W 1364 Ludwik i Otto margrabiowie brandenburscy zapisali cesarzowi Karolowi IV Nową Marchię w jej granicach wymieniając m.in. Machliny. W 1552 wieś leżała w powiecie wałeckim Korony Królestwa Polskiego[3].

W końcu XV wieku wieś odnotowano w falsyfikacie z 1251 przy opisie granicy Korony z marchią. W 1564 przy opisie granicy Nowej Marchii z Polską jako punkt orientacyjny odnotowano dęby z naciosami stojące przy drodze machlińskiej, przy których zbiegały się granice wsi Pławno i Puszczy Studnickiej w Nowej Marchii oraz wsi leżących w Polsce Brocz i Machliny[3].

Miejscowość należała do szlacheckiego rodu Golczów. W 1554 Konrad Golcz zapisał swojej żonie Agnieszce Kleist po 400 grzywien posagu i wiana na połowach wsi Brocz, Klausdorf, Plumwerder, Rzepowo, Lubno, Machliny oraz na całym dworze w Broczu. W 1554 Henryk Golcz zapisał żonie Elżbiecie córce Antoniego Zotzenow (Czucznow) po 500 florenów posagu i wiana na wsiach Brocz, Klausdorf, Machliny, Heinrichsdorf i Rzepowo[3].

Wieś odnotowały archiwalne dokumenty prawne i podatkowe. W 1549 we wsi odnotowano młyn słodowy oraz piłę. W latach 1552-1579 miały miejsce pobory podatkowe w Machlinach. W 1552 z pustej dziedziny Machlino od jednego łanu płacił sołtys i młynarz dziedziczny. W 1563 z części należącej do Stanisława Biegańskiego pobrano podatek z 11 półłanków, karczmy dorocznej, młyna dziedzicznego o jednym kole, od kowala i krawca. Z części należącej do Elżbiety Golczowej pobrano podatek z 9 półłanków. W 1577 Sebald Gołcz zapłacił od 10 łanów i od 5 zagrodników, a Jan Gołcz z Brocza zalegał z poborem od 6 śl. i 5 zagr. i karczmy. W 1579 Sebald Gołcz z Brocza płacił od 11 półśladów, 7 zagrodników, sołtysa, który miał pół śladu roli oraz od 2 komorników. Natomiast Jan Gołcz z Brocza zapłacił od 7 półśladów osiadłych i jednego półśladu opuszczonego, 7 zagrodników, młyna o dwóch kołach, kowala, 2 komorników i owczarza, który wypasał 80 owiec, a także od 28 kłód wyszynkowanego piwa[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Demografia edytuj

W roku 2007 wieś liczyła 191 mieszkańców.

Zabytki i atrakcje turystyczne edytuj

Zabytki chronione prawem[4]:

Gospodarka edytuj

W latach 50. XX wieku na południe od wsi, wzdłuż drogi wojewódzkiej nr 163 na długości 2 200 m i szerokości 10 m powstał drogowy odcinek lotniskowy Machliny[5].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 74960
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 764 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b c d e f Gąsiorowski 1993 ↓, s. 72-73.
  4. „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin. 
  5. Sławomir Palus: Historia lotniska 6 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Pile. Konflikty.pl, 28 września 2007. [dostęp 2015-04-18].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj