Maciej Brzeziński

Oficer, pilot Wojska Polskiego

Maciej Brzeziński (ur. 15 marca 1933 w Grodzisku Mazowieckim, zm. 13 lipca 2022[1]) – pułkownik pilot Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Maciej Brzeziński
pułkownik pilot pułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1933
Grodzisk Mazowiecki

Data śmierci

13 lipca 2022

Przebieg służby
Lata służby

19511986

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego

Jednostki

Oficerska Szkoła Lotnicza nr 5
13 pułk lotnictwa myśliwskiego w Łęczycy
39 pułk lotnictwa myśliwskiego
10 pułk lotnictwa myśliwskiego
Wojska Obrony Powietrznej Kraju
1 Korpus Obrony Powietrznej Kraju
2 Ośrodek Kierowania Ruchem Lotniczym
Studium Wojskowe Politechniki Łódzkiej

Stanowiska

instruktor pilot
dowódca klucza
pomocnik do spraw pilotowania dowódcy eskadry przechwytywania
zastępca dowódcy eskadry lotnictwa pościgowego ds. liniowych
dowódca lotniczej eskadry
szef strzelania powietrznego w 13 pułku lotnictwa myśliwskiego
szef strzelania powietrznego w 39 pułku lotnictwa myśliwskiego
zastępca ds. liniowych dowódcy 10 pułku lotnictwa myśliwskiego
dyspozycja dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju
dyżurny odpowiedzialny - zastępca szefa Sztabu 1 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju
dowódca - starszy dyżurny w 2 Ośrodku Kierowania Ruchem Lotniczym
kierownik Studium Wojskowego Politechniki Łódzkiej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Maciej Brzeziński urodził się 15 marca 1933 w Grodzisku Mazowieckim. 15 sierpnia 1951, mając tzw. małą maturę, wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Radomiu [2]. Promowany był 8 listopada 1953 na podporucznika pilota[3]. Po szkole został skierowany do 13 pułku lotnictwa myśliwskiego[4] w Łęczycy[5].

31 sierpnia 1955 był starszym pilotem, od 26 października 1956 dowódcą klucza lotniczego, od 11 września 1958 pomocnikiem ds. pilotowania dowódcy eskadry przechwytywania[6].

28 maja 1960 objął stanowisko zastępcy dowódcy eskadry lotnictwa pościgowego ds. liniowych, od 23 maja 1962 do 15 października 1967 był dowódcą eskadry eskadry lotniczej[6]. Jednocześnie uczył się w liceum ogólnokształcącym i w roku 1961 otrzymał świadectwo dojrzałości.

16 października 1967 objął stanowisko szefa strzelania powietrznego w 13 pułku lotnictwa myśliwskiego[5].

30 września 1968 rozpoczął studia w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Rembertowie, którą ukończył 30 sierpnia 1971 r.[6]. Po studiach objął stanowisko szefa strzelania powietrznego w 39 pułku lotnictwa myśliwskiego[7] w Mierzęcicach[8], gdzie był do 24 czerwca 1972. Następnie został zastępcą ds. liniowych dowódcy 10 pułku lotnictwa myśliwskiego[9] w Łasku.

13 listopada 1972 powierzono mu pełnienie obowiązków dowódcy 10 pułku lotnictwa myśliwskiego[10], a 9 lipca 1974 do 28 kwietnia był nominowanym dowódcą tego pułku. Po przekazaniu obowiązków dowódcy pułku, był do 15 stycznia 1979 do dyspozycji dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Następnie jest dyżurnym odpowiedzialnym - zastępcą szefa Sztabu 1 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie. Od 4 stycznia 1980 ponownie był w dyspozycji dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju.

10 marca 1980 objął obowiązki dowódcy - starszego dyżurnego w 2 Ośrodku Kierowania Ruchem Lotniczym[6] w Poznaniu, które wykonywał do 23 września 1983. Jednocześnie podczas pełnienia tych obowiązków ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów, który był zorganizowany dla kadry Wojskowych Ośrodków Kierowania Ruchem lotniczym w Oficerska Szkoła Lotnicza w Dęblinie.

24 września 1983 został kierownikiem Studium Wojskowego Politechniki Łódzkiej, które wykonywał do 7 listopada 1986.

7 listopada 1986 odszedł na emeryturę. Był pilotem wojskowym pierwszej klasy od roku 1960. Nalot ogólny ponad 4500 godzin[11]. Latał na samolotach: UT-2, TS-11 Iskra, Lim-2, Lim-5, Lim-5p, TS-8 Bies, Jak-11, i MiG-21[11]. Miał przypadek, podczas służby w lotnictwie, pompażu silnika MiG-21 na wysokości 13 000 metrów, ponownie uruchomił silnik[11].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Ostatnie pożegnanie [online], Okno na Wągrowiec [dostęp 2022-08-15] (pol.).
  2. Zieliński i Mikołajczuk ↓, s. 199.
  3. Zieliński ↓, s. 69.
  4. Zieliński ↓, s. 125.
  5. a b 13 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. Samoloty.pl. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-04)].
  6. a b c d Zieliński ↓, s. 70.
  7. Zieliński ↓, s. 143-144.
  8. 39 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego [online], Samoloty.pl, 18 marca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2014-04-04].
  9. Rozkaz ministra obrony narodowej nr 07/Org. z 4 maja 1967 roku
  10. 10 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. Samoloty.pl. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-04)].
  11. a b c Zieliński ↓, s. 71.

Bibliografia edytuj

  • Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2012. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13990-9. OCLC 924867180.
  • Józef Zieliński, Marian Mikołajczuk: Historia polskiego lotnictwa wojskowego 1945 -1962. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2010. ISBN 978-83-61529-78-1.
  • Hubert Mordawski: Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920 : narodziny i walka. Poznań ; Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział Publicat, 2009. ISBN 978-83-245-8844-2. OCLC 750811729.