Maciej Iłowiecki
Tadeusz Maciej Iłowiecki (ur. 28 lutego 1935[1] w Piekarach Śląskich, zm. 23 grudnia 2023[2] w Warszawie) – polski dziennikarz i publicysta, w latach 1993–1994 zastępca przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
 Maciej Iłowiecki (1990) | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1935 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 grudnia 2023 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Absolwent biochemii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1959 pracował jako dziennikarz i publicysta. W czasach PRL publikował w „Polityce”, „Fantastyce”[3] i „Przeglądzie Technicznym”. W latach 1974–1990 pracował w redakcji „Problemów”.
Jako ekspert do spraw mediów 1989 brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu jako przedstawiciel „Solidarności”. W latach 1990–1993 pełnił funkcję prezesa zarządu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w latach 1990–1992 był redaktorem naczelnym tygodnika „Spotkania”. Zajmował stanowisko zastępcy przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji od kwietnia 1993 do września 1994. Członek Rady Etyki Mediów (od 2004 do 2011). Był też członkiem zarządu Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk oraz redakcji „Nowego Państwa”.
W III RP zajął się niezależną publicystyką, współpracował z telewizją Polsat. Był autorem artykułów prasowych i kilkunastu książek na tematy związane m.in. z medioznawstwem. Regularnie uczestniczył w programie Bumerang prowadzonym przez Marka Markiewicza. W 2010 bez powodzenia kandydował do KRRiT z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości (jego kandydatura została również poparta przez większość posłów Polski Plus, SdPL i SD)[4].
8 stycznia 2024 został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[5][6].
Odznaczenia edytuj
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014)[7].
Wybrane publikacje edytuj
- Nasz wiek XX, Wiedza Powszechna, Warszawa 1969.
- Nowy, niezbyt wspaniały świat, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974.
- Dzieje nauki polskiej, Interpress, Warszawa 1981.
- Z tamtej strony lustra, Alfa, Warszawa 1987.
- Niepokój dwutysięcznego roku, Iskry, Warszawa 1989.
- Figle naszego świata, Alfa, Warszawa 1992.
- Media, władza, świadomość społeczna, Pomorskie Towarzystwo Edukacyjne „Fama”, Bydgoszcz 1999.
- Kronika przypadków publicznych, Prószyński i S-ka, Warszawa 2000.
- Krzywe zwierciadło: o manipulacji w mediach, Gaudium, Lublin 2003.
Przypisy edytuj
- ↑ Sylwetka na stronie sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-09-12].
- ↑ Maciej Iłowiecki. wyborcza.pl, 29 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-31].
- ↑ Iłowiecki Maciej Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-12-26].
- ↑ Głosowanie nr 2 – posiedzenie nr 72: Głosowanie nad powołaniem członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. sejm.gov.pl, 4 sierpnia 2010. [dostęp 2022-09-12].
- ↑ Pogrzeb Macieja Iłowieckiego – 8 stycznia. dzieje.pl, 27 grudnia 2023. [dostęp 2024-01-08].
- ↑ W Warszawie odbył się pogrzeb Macieja Iłowieckiego. wnp.pl, 8 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-08].
- ↑ Zasłużeni dla rozwoju mediów audiowizualnych odznaczeni. prezydent.pl, 8 grudnia 2014. [dostęp 2022-09-12].
Bibliografia edytuj
- Nota biograficzna na stronie Rady Etyki Mediów. [dostęp 2022-09-12].