Majapahit

jawajskie imperium
(Przekierowano z Madżapahit)

Majapahit (jaw. ꦤꦒꦫꦶꦏꦫꦗꦤ꧀ꦩꦗꦥꦲꦶꦠ꧀) – hindusko-buddyjskie królestwo na Jawie założone w 1293, rozpadło się w 1527 (w wyniku presji ze strony Sułtanatu Demak)[1] lub 1550 roku[2]. Państwo to obejmowało obszar dzisiejszej Indonezji, Malezji, Filipin, Timoru Wschodniego, Singapuru i Brunei, będąc największym państwem w historii Azji Południowo-Wschodniej[1].

Majapahit
ꦤꦒꦫꦶꦏꦫꦗꦤ꧀ꦩꦗꦥꦲꦶꦠ꧀
1293–1527/1550
Położenie {{{nazwa_dopełniacz}}}
Zasięg królestwa Majapahit ok. 1365 roku
Stolica

Trowulan

Ustrój polityczny

monarchia

Typ państwa

królestwo

Pierwszy władca

Raden Wijaya

Ostatni władca

Girindrawardhana (ostatni znany, reszta nieznana)

Założenie przez króla Radena Wijayę

1293

Walki dynastyczne[a]

Upadek

1527


1550

Religia dominująca

hinduizm, buddyzm

Historia edytuj

Początki państwa edytuj

Po obaleniu dynastii Singasari przez króla Dżajaktawanga z Kediru, Raden Wijaya jako lojalista Singhasari, został wygnany do lasu Tarik, gdzie założył państwo zwane Majapahit od słow Maja (Klejowiec jadalny, drzewo) i Pahit (Kwaśny). Założycielem państwa był król Raden Wijaya (1293–1309), który wykorzystał chaos w regionie wywołany inwazją Kubilaj-Chana na Jawę do utworzenia własnego państwa ze stolicą w Trowulanie[2]. Dla wzmocnienia swych praw do tronu poślubił on córkę króla Singasari KertanagaryGajatri Radżapatni. Po jego śmierci na tron wstąpił jego syn Dżajanegara (1309–1328), który podczas swojego panowania umocnił władzę i stłumił kilka buntów. Za jego panowania spore znaczenie uzyskał Gajah Mada, który być był zamieszany w zabójstwo monarchy.

Złoty wiek edytuj

Niemniej Gajah Mada pozyskał zaufanie nowej władczyni, Tribhuwany Widżajatunggadewi (1328–1350/1351). Za jej panowania Gajah Mada i inny wybitny dowódca – Aditjawarman, powiększyli imperium m.in. o wyspę Bali. Szczyt potęgi państwo osiągnęło za panowania Hajama Wuruka (1350/1351–1389), który władał całością współczesnego Singapuru, Brunei i Timoru Wschodniego, większością obszaru dzisiejszej Indonezji oraz częścią współczesnej Malezji i Filipin[2]. Hajam Wuruk zmarł w 1389 roku, po czym podzielone między krewnych zmarłego państwo zaczęło tracić na znaczeniu[2].

Zmierzch potęgi i upadek edytuj

Władający częścią państwa z Trowulanem Wikramawardhana (1389–1429) zjednoczył jednak państwo. Nie odzyskał jednak ziem, które odłączyły się od państwa po śmierci swego poprzednika. Jeszcze mniejszym terytorium (wschodnia Jawa i południowa Sumatra) rządziła jego córka Suhita (1429–1447), która była regentką nad swym bratem Kertawidżają. Takim samym terytorium jak ona rządzili kolejni władcy państwa: Kertawidżaja (1447–1451), Rajasawardhana (1451–1453) i Girishawardhana (1456–1466), który prawdopodobnie objął rządy po trzyletnim okresie bezkrólewia[3]. Po jego śmierci wzmogły się wojny domowe, które doprowadziły do upadku państwa. Do tego przyczynił się napór ze strony państw muzułmańskich na półwyspie[2] oraz państw europejskich, takich jak Portugalia, która zdobyła Malakkę w 1511 roku.

 
Próba rekonstrukcji podbojów Majapahit.

Lista władców edytuj

Główny artykuł: Władcy Jawy.

Kultura edytuj

  • Istnienie Majapahitu przyczyniło się do rozwoju kultury, sztuki, wojskowości i architektury i literatury na obszarach Malezji i Indonezji.
  • Państwo to regularnie handlowało z Indiami i Chinami (głównie metalami, przyprawami i tekstyliami)[1].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Oprócz tego walki z państwami muzułmańskimi oraz Portugalią.

Przypisy edytuj

  1. a b c Majapahit Empire: Significance & Effects | StudySmarter [online], StudySmarter UK [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  2. a b c d e Majapahit empire, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-02-24] (ang.).
  3. The Genealogy Of Rajasa Dynasty – Mojopahit Kings – King Brawijaya [online], www.eastjava.com [dostęp 2023-08-23].

Linki zewnętrzne edytuj