Madonna della seggiola
Madonna della seggiola (Madonna na krześle) – obraz włoskiego malarza i architekta Rafaela Santiego.
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | |
| Medium |
olej na desce |
| Wymiary |
średnica 71 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Z najstarszego opisu dzieła z 1589 roku wynika, iż znajdowało się ono w zbiorach Medyceuszy, w budynku Uffizi.
Obraz został namalowany jako tondo. Przedstawia Madonnę z dzieckiem i z małym Janem Chrzcicielem. Matka Boża została przedstawiona we współczesnym malarzowi, kobiecym stroju rzymskim, siedząca na bogato ozdobionym krześle, z uniesionymi kolanami i czule obejmująca dziecko. Jej wyraziste spojrzenie, jak również i dzieciątka, skierowane jest w stronę widza. Łokcie małego Jezusa i Maryi wydają się być bliże widzowi niż pozostała część ciała. Taki efekt można było uzyskać dzięki odbiciu w wypukłym lustrze. Podobny trik wykorzystał Parmigianino w swoim autoportrecie czy Petrus Cristus w obrazie Św. Eligiusz w warsztacie[1]. Święty Jan spogląda na Matkę Bożą, ma złożone ręce do modlitwy, a przy boku trzyma swój atrybut – krzyż.
W obrazie Rafaela można dopatrzyć się podobieństwa do Doni Tondo autorstwa Michała Anioła i Giocondy Leonarda da Vinci.
Bibliografia edytuj
- Susanna Buricchi, Wielkie muzea – Galleria Palatina - Palazzo Pitti, Wyd. HPS Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-42-7
- Rolf Wirtz Sztuka i Architektura Florencji, Wyd. h.f.ullmann 2005, ISBN 978-3-8331-2302-3
- 100 Najsłynniejszych Obrazów Świata, Bartłomiej Kaczorowski, Dariusz Konstantynów, Warszawa: PWN, 2010, ISBN 978-83-01-16502-4, OCLC 750945308.
Przypisy edytuj
- ↑ 100 Najsłynniejszych Obrazów Świata