Magdaléna Rybáriková

słowacka tenisistka

Magdaléna Rybáriková (ur. 4 października 1988 w Pieszczanach) – słowacka tenisistka, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Magdaléna Rybáriková
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Data i miejsce urodzenia

4 października 1988
Pieszczany

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

2020

Trener

Peter Huber

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

17 (5 marca 2018)

Australian Open

4R (2018)

Roland Garros

3R (2018)

Wimbledon

SF (2017)

US Open

3R (2008, 2017)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

50 (6 czerwca 2011)

Australian Open

3R (2011)

Roland Garros

3R (2011, 2014)

Wimbledon

SF (2014)

US Open

2R (2012, 2013, 2015, 2017, 2018)

Kariera tenisowa edytuj

W 2002 roku doszła do finału turnieju Mostostal Trophy w Zabrzu. Na początku czerwca 2003 roku osiągnęła finał turnieju Idom Cup w Budapeszcie. Wspomniany turniej zabrzański wygrała w sierpniu 2003 roku, pokonując w finale Agnieszkę Radwańską 6:4, 6:4. Był to jej pierwszy wygrany turniej juniorski. W ciągu dwóch tygodni sierpnia 2003 zdołała dojść do finału w Bratysławie oraz wygrać drugi w karierze tytuł juniorski w Miszkolcu na Węgrzech. W półfinale prestiżowego turnieju międzynarodowych mistrzostw juniorskich w Przerowie w Czechach przegrała z Ágnes Szávay. Walkę o tytuł turnieju w rodzinnych Piestanach w 2004 roku przegrała z Jarosławą Szwiedową. Na mistrzostwach 2004 w Luksemburgu odpadła w półfinale z Caroline Wozniacki. Dwa miesiące później wygrała w Tralargon w Australii w stanie Victoria, w finale z Jarmilą Gajdošovą. Jednak w juniorskiej karierze jej największym osiągnięciem był finał Wimbledonu w 2006 roku, który przegrała z Wozniacki.

Od 2005 roku reprezentowała Słowację w Pucharze Federacji.

W maju 2006 w kwalifikacjach do turnieju w Stambule pokonała między innymi Agnieszkę Radwańską. Do turnieju dostała się, ale w pierwszej rundzie uległa Mashonie Washington. W połowie lutego 2007 dostała się do finału turnieju ITF w Pradze, który przegrała z Petrą Kvitovą.

Pierwsze zwycięstwo w turnieju WTA odniosła na początku czerwca 2009 w Birmingham. W turnieju tym, który odbywał się na kortach trawiastych, wyeliminowała między innymi Zheng Jie (w trzeciej rundzie) i Li Na (w finale). Porażkę ze Słowaczką odniosła także Urszula Radwańska w fazie półfinałowej rozgrywek. Kolejne zwycięstwa odnosiła w Memphis i w Waszyngtonie, gdzie następnie obroniła tytuł, pokonując m.in. Angelique Kerber.

W grze podwójnej zwyciężyła razem z Janette Husárovą w 2012 roku w Budapeszcie, a na Wimbledonie w 2014 roku w parze z Andreą Petković osiągnęła półfinał.

Po wyleczeniu kontuzji powtórzyła to osiągnięcie w singlu podczas Wimbledonu 2017, pokonując m.in. późniejszą liderkę rankingu Karolínę Plíškovą.

W październiku 2020 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[1].

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R A 4R 1R 0 / 10 6 – 10
French Open A A A A 2R 2R 2R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 3R 1R 0 / 12 9 – 12
Wimbledon A A A Q1 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 3R 1R SF 1R 2R 0 / 12 8 – 12
US Open A A A A 3R 3R 1R 1R 2R 1R 1R 1R A 3R 1R Q1 0 / 10 7 – 10
Ranking na koniec roku 924 302 330 279 58 45 104 72 62 38 51 77 154 20 49 173 0 / 44 30 – 44

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R 1R 3R 1R 1R 2R 1R 2R A A 1R 0 / 9 4 – 8
French Open A A A A A 1R 1R 3R A 2R 3R 2R 1R A 2R 2R 0 / 9 8 – 8
Wimbledon A A A A A 2R 2R A A 2R SF 1R 2R A 2R 1R 0 / 8 9 – 7
US Open A A A A 1R 2R 3R 1R 2R 2R 1R 2R A 2R 2R A 0 / 10 8 – 10
Ranking na koniec roku 265 134 78 112 156 130 66 160 235 401 175 869 0 / 36 29 – 33

Występy w grze mieszanej edytuj

Magdaléna Rybáriková nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 8 (4–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 14 czerwca 2009 Birmingham Trawiasta   Li Na 6:0, 7:6(2)
Zwyciężczyni 2. 19 lutego 2011 Memphis Twarda (hala)   Rebecca Marino 6:2, krecz
Finalistka 1. 24 września 2011 Kanton Twarda   Chanelle Scheepers 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 5 sierpnia 2012 Waszyngton Twarda   Anastasija Pawluczenkowa 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 4. 4 sierpnia 2013 Waszyngton Twarda   Andrea Petković 6:4, 7:6(2)
Finalistka 2. 23 sierpnia 2014 New Haven Twarda   Petra Kvitová 4:6, 2:6
Finalistka 3. 15 października 2017 Linz Twarda (hala)   Barbora Strýcová 4:6, 1:6
Finalistka 4. 24 czerwca 2018 Birmingham Trawiasta   Petra Kvitová 6:4, 1:6, 2:6

Gra podwójna 2 (1–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 25 października 2010 Taszkent Twarda   Alexandra Dulgheru   Aleksandra Panowa
  Tacciana Puczak
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 5 maja 2012 Budapeszt Ceglana   Janette Husárová   Eva Birnerová
  Michaëlla Krajicek
6:4, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2006   Wimbledon Trawiasta   Caroline Wozniacki 6:3, 1:6, 3:6

Przypisy edytuj

  1. Rafał Smoliński: Tenis. Magdalena Rybarikova zakończyła karierę. Nie będzie pożegnania na korcie. Sportowe Fakty, 2020-10-30. [dostęp 2020-10-30]. (pol.).

Bibliografia edytuj