Maks Mirny
Maks Mirny (biał.: Максім Мікалаевіч Мірны, Maksim Mikałajewicz Mirny; ros.: Максим Николаевич Мирный, Maksim Nikołajewicz Mirny; ur. 6 lipca 1977 w Mińsku[2]) – białoruski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 10 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, dwukrotny triumfator ATP Finals oraz złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w grze mieszanej.
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1977 | |||||||||
| Wzrost |
196 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
1996 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
28 listopada 2018[1] | |||||||||
| Trener |
Mikałaj Mirny | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
18 (18 sierpnia 2003) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2000, 2006) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (1999, 2006) | |||||||||
| Wimbledon |
4R (2003, 2005, 2006) | |||||||||
| US Open |
QF (2002) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
52 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
1 (9 czerwca 2003) | |||||||||
| Australian Open |
F (2007) | |||||||||
| Roland Garros |
W (2005, 2006, 2011, 2012) | |||||||||
| Wimbledon |
F (2003) | |||||||||
| US Open |
W (2000, 2002) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Życie prywatne edytuj
10 lipca 2004 roku poślubił w Mińsku Ksenię. Mają troje dzieci: córki Melanię (ur. 16 grudnia 2004), Petrę (ur. 8 marca 2007) i syna Demida (ur. 10 listopada 2009).
Działalność charytatywna edytuj
W listopadzie 2002 roku otrzymał tytuł ambasadora ds. AIDS na Białorusi z ramienia ONZ.
Kariera tenisowa edytuj
Karierę zawodową rozpoczął w roku 1996. Cechował go mocny serwis i forhend, a większość akcji starał się kończyć wolejami. Był tenisistą praworęcznym, z jednoręcznym bekhendem.
W grze pojedynczej wygrał jeden turniej z cyklu ATP World Tour, w roku 2003 podczas rozgrywek w Rotterdamie. Pojedynek finałowy rozegrał z Raemonem Sluiterem, którego pokonał 7:6(3), 6:4. Trzykrotnie grał również w finałach imprez ATP World Tour, najpierw w roku 2001 w Stuttgarcie, a w roku 2005 w Memphis oraz Nottingham. W Wielkim Szlemie najlepszym singlowym wynikiem Białorusina jest ćwierćfinał US Open z 2002 roku. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w sierpniu 2003 roku na 18. miejscu.
W grze podwójnej Mirny wygrał w przeciągu swojej kariery 52 turnieje rangi ATP World Tour. Do jego największych osiągnięć deblowych zalicza się czterokrotne zwycięstwo w latach 2005, 2006, 2011 i 2012 we French Open oraz triumfy w latach 2000 i 2002 w US Open. W 2006 i 2011 roku Mirny odniósł wygraną w turnieju ATP World Tour Finals, w którym gra osiem najlepszych par z całego sezonu. Ponadto Białorusin 46 razy przegrał finały rozgrywek ATP World Tour, w tym cztery razy w Wielkim Szlemie i dwukrotnie w ATP Finals. Dnia 9 czerwca 2003 roku został liderem rankingu deblistów.
W grze mieszanej Mirny wygrał cztery tytuły wielkoszlemowe, w tym dwa z Sereną Williams – w 1998 roku wspólnie wygrali Wimbledon i US Open. Trzecie zwycięstwo Białorusin odniósł w roku 2007, wygrywając wspólnie z Wiktoryją Azaranką na US Open. Czwarty triumf zanotował podczas US Open 2013, triumfując wspólnie z Andreą Hlaváčkovą. Ponadto Mirny czterokrotnie był finalistą zawodów wielkoszlemowych w mikście, najpierw z Sereną Williams podczas Australian Open z 1999 roku, potem z Anną Kurnikową podczas US Open z 2000 roku, z Wiktoryją Azaranką w Australian Open z 2007 roku oraz z Chan Hao-ching na Wimbledonie w sezonie 2014. Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 razem z Azaranką zdobył złoty medal.
Mirny rozegrał najwięcej spotkań w historii reprezentacji Białorusi w Pucharze Davisa. Szczególną popularność przyniósł mu rok 2004, kiedy (wraz z Uładzimirem Wałczkouem) przyczynił się do awansu Białorusi do półfinału tych rozgrywek, po zwycięstwach z Rosją i Argentyną; lepsi od Białorusinów okazali się w półfinale Amerykanie. Rok wcześniej Mirny dzięki zwycięstwom singlowym (m.in. nad Rainerem Schüttlerem) w meczu z Niemcami zapewnił Białorusi awans do „grupy światowej” – najwyższej klasy rozgrywek w Pucharze Davisa. Te osiągnięcia (a także występy w cyklu zawodowym) przyniosły Mirnemu najwyższe odznaczenia państwowe, był również poważnym kandydatem do pełnienia funkcji chorążego na igrzyskach olimpijskich w Atenach.
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–3) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 21 października 2001 | Stuttgart | Twarda (hala) |  Tommy Haas
|
2:6, 2:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 23 lutego 2003 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Raemon Sluiter
|
7:6(3), 6:4 |
| Finalista | 2. | 20 lutego 2005 | Memphis | Twarda (hala) |  Kenneth Carlsen
|
5:7, 5:7 |
| Finalista | 3. | 19 czerwca 2005 | Nottingham | Trawiasta |  Richard Gasquet
|
2:6, 3:6 |
Gra mieszana (5–4) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 4 lipca 1998 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Serena Williams
|
 Mirjana Lučić Mahesh Bhupathi
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 12 września 1998 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Serena Williams
|
Lisa Raymond Patrick Galbraith
|
6:2, 6:2 |
| Finalista | 1. | 30 stycznia 1999 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Serena Williams
|
 Mariaan de Swardt David Adams
|
4:6, 6:4, 6:7(5) |
| Finalista | 2. | 9 września 2000 | US Open, Nowy Jork | Twarda |  Anna Kurnikowa
|
 Arantxa Sánchez Vicario Jared Palmer
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 3. | 27 stycznia 2007 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Wiktoryja Azaranka
|
Jelena Lichowcewa Daniel Nestor
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 8 września 2007 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Wiktoryja Azaranka
|
Meghann Shaughnessy Leander Paes
|
6:4, 7:6(6) |
| Zwycięzca | 4. | 4 sierpnia 2012 | Londyn | Trawiasta | Wiktoryja Azaranka
|
 Laura Robson Andy Murray
|
2:6, 6:3, 10–8 |
| Zwycięzca | 5. | 6 września 2013 | US Open, Nowy Jork | Twarda |  Andrea Hlaváčková
|
Abigail Spears Santiago González
|
7:6(5), 6:3 |
| Finalista | 4. | 6 lipca 2014 | Wimbledon, Londyn | Twarda |  Chan Hao-ching
|
 Samantha Stosur Nenad Zimonjić
|
4:6, 2:6 |
Gra podwójna (52–46) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2 lutego 1997 | Szanghaj | Dywanowa (hala) |  Kevin Ullyett
|
 Tomas Nydahl Stefano Pescosolido
|
7:6, 6:7, 7:5 |
| Finalista | 1. | 5 października 1997 | Tuluza | Twarda (hala) | Jean-Philippe Fleurian
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
3:6, 6:7 |
| Finalista | 2. | 12 kwietnia 1998 | Ćennaj | Twarda | Olivier Delaître
|
Leander Paes Mahesh Bhupathi
|
7:6, 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 7 lutego 1999 | Marsylia | Twarda (hala) | Andriej Olchowski
|
David Adams Pavel Vízner
|
7:5, 7:6(7) |
| Zwycięzca | 3. | 7 marca 1999 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
Marc-Kevin Goellner David Prinosil
|
6:7(5), 7:6(4), 6:1 |
| Zwycięzca | 4. | 7 marca 1999 | Delray Beach | Ceglana |  Nenad Zimonjić
|
Doug Flach Brian MacPhie
|
7:6(3), 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 17 października 1999 | Singapur | Twarda (hala) |  Eric Taino
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 9 stycznia 2000 | Ad-Dauha | Twarda |  Mark Knowles
|
Alex O’Brien Jared Palmer
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 3. | 7 maja 2000 | Monachium | Ceglana | Nenad Zimonjić
|
David Adams John-Laffnie de Jager
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 20 sierpnia 2000 | Indianapolis | Twarda | Jonas Björkman
|
Lleyton Hewitt Sandon Stolle
|
2:6, 6:3, 3:6 |
| Zwycięzca | 7. | 8 września 2000 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Lleyton Hewitt
|
Ellis Ferreira Rick Leach
|
6:4, 5:7, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 8. | 19 listopada 2000 | Paryż | Dywanowa (hala) | Nicklas Kulti
|
Paul Haarhuis Daniel Nestor
|
6:4, 7:5 |
| Finalista | 5. | 17 czerwca 2001 | Halle | Trawiasta | Patrick Rafter
|
Daniel Nestor Sandon Stolle
|
4:6, 7:6(5), 1:6 |
| Zwycięzca | 9. | 7 października 2001 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Sandon Stolle
|
Mahesh Bhupathi Jeff Tarango
|
6:3, 6:0 |
| Zwycięzca | 10. | 21 października 2001 | Stuttgart | Twarda (hala) | Sandon Stolle
|
Ellis Ferreira Jeff Tarango
|
7:6, 7:6(4) |
| Finalista | 6. | 3 lutego 2002 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Julien Boutter
|
Karsten Braasch Andriej Olchowski
|
6:3, 6:7(5), 10–12 |
| Finalista | 7. | 17 lutego 2002 | Marsylia | Twarda (hala) | Julien Boutter
|
Arnaud Clément Nicolas Escudé
|
4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 11. | 24 lutego 2002 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Roger Federer
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
4:6, 6:3, 10–4 |
| Finalista | 8. | 17 marca 2002 | Indian Wells | Twarda | Roger Federer
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 9. | 16 czerwca 2002 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Mahesh Bhupathi
|
Wayne Black Kevin Ullyett
|
5:7, 3:6 |
| Finalista | 10. | 11 sierpnia 2002 | Cincinnati | Twarda | Mahesh Bhupathi
|
James Blake Todd Martin
|
5:7, 3:6 |
| Finalista | 11. | 18 sierpnia 2002 | Indianapolis | Twarda | Mahesh Bhupathi
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:7(4), 7:6(5), 4:6 |
| Zwycięzca | 12. | 7 września 2002 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Mahesh Bhupathi
|
Jiří Novák Radek Štěpánek
|
6:3, 3:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 6 października 2002 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Roger Federer
|
Joshua Eagle Sandon Stolle
|
6:4, 7:6 |
| Finalista | 12. | 20 października 2002 | Madryt | Twarda (hala) | Mahesh Bhupathi
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
3:6, 5:7, 0:6 |
| Finalista | 13. | 5 stycznia 2003 | Adelaide | Twarda | Jeff Morrison
|
Jeff Coetzee Chris Haggard
|
6:2, 4:6, 6:7(7) |
| Finalista | 14. | 23 lutego 2003 | Rotterdam | Twarda (hala) | Roger Federer
|
Wayne Arthurs Paul Hanley
|
6:7(4), 2:6 |
| Zwycięzca | 14. | 30 marca 2003 | Miami | Twarda | Roger Federer
|
Leander Paes David Rikl
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 15. | 13 kwietnia 2003 | Estoril | Ceglana | Mahesh Bhupathi
|
 Lucas Arnold Ker Mariano Hood
|
6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 16. | 20 kwietnia 2003 | Monte Carlo | Ceglana | Mahesh Bhupathi
|
Michaël Llodra Fabrice Santoro
|
6:4, 3:6, 7:6(6) |
| Finalista | 15. | 19 maja 2003 | Hamburg | Ceglana | Mahesh Bhupathi
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
4:6, 6:7(10) |
| Finalista | 16. | 15 czerwca 2003 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Mahesh Bhupathi
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
7:5, 4:6, 6:7(3) |
| Finalista | 17. | 5 lipca 2003 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Mahesh Bhupathi
|
Jonas Björkman Todd Woodbridge
|
6:3, 3:6, 6:7(4), 3:6 |
| Zwycięzca | 17. | 10 sierpnia 2003 | Montreal | Twarda | Mahesh Bhupathi
|
Jonas Björkman Todd Woodbridge
|
6:3, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 18. | 5 października 2003 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Mahesh Bhupathi
|
Wayne Black Kevin Ullyett
|
6:3, 7:5 |
| Finalista | 18. | 12 października 2003 | Wiedeń | Twarda (hala) | Mahesh Bhupathi
|
Yves Allegro Roger Federer
|
6:7(7), 5:7 |
| Zwycięzca | 19. | 19 października 2003 | Madryt | Twarda (hala) | Mahesh Bhupathi
|
Wayne Black Kevin Ullyett
|
6:2, 2:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 20. | 9 maja 2004 | Rzym | Ceglana | Mahesh Bhupathi
|
Wayne Arthurs Paul Hanley
|
2:6, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 19. | 1 sierpnia 2004 | Toronto | Twarda | Jonas Björkman
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 21. | 7 marca 2005 | Miami | Twarda | Jonas Björkman
|
Wayne Black Kevin Ullyett
|
6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 22. | 15 maja 2005 | Hamburg | Ceglana | Jonas Björkman
|
Michaël Llodra Fabrice Santoro
|
4:6, 7:6(2), 7:6(3) |
| Zwycięzca | 23. | 5 czerwca 2005 | French Open, Paryż | Ceglana | Jonas Björkman
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
2:6, 6:1, 6:4 |
| Finalista | 20. | 12 czerwca 2005 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Jonas Björkman
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:7(9), 6:7(4) |
| Zwycięzca | 24. | 21 sierpnia 2005 | Cincinnati | Twarda | Jonas Björkman
|
Wayne Black Kevin Ullyett
|
7:6(3), 6:2 |
| Finalista | 21. | 11 września 2005 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jonas Björkman
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 25. | 16 października 2005 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Michaił Jużny
|
Igor Andriejew Nikołaj Dawydienko
|
6:1, 6:1 |
| Finalista | 22. | 30 października 2005 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Jonas Björkman
|
 Julian Knowle Jürgen Melzer
|
6:4, 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 26. | 8 stycznia 2006 | Ad-Dauha | Twarda | Jonas Björkman
|
 Christophe Rochus Olivier Rochus
|
2:6, 6:3, 10–8 |
| Zwycięzca | 27. | 26 marca 2006 | Miami | Twarda | Jonas Björkman
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 28. | 23 kwietnia 2006 | Monte Carlo | Ceglana | Jonas Björkman
|
Fabrice Santoro Nenad Zimonjić
|
6:2, 7:6(2) |
| Zwycięzca | 29. | 11 czerwca 2006 | French Open, Paryż | Ceglana | Jonas Björkman
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:7(5), 6:4, 7:5 |
| Finalista | 23. | 18 czerwca 2006 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Jonas Björkman
|
Paul Hanley Kevin Ullyett
|
4:6, 6:3, 8–10 |
| Zwycięzca | 30. | 23 lipca 2006 | Stuttgart | Ceglana | Gastón Gaudio
|
Yves Allegro Robert Lindstedt
|
7:5, 6:7(1), 12–10 |
| Zwycięzca | 31. | 20 sierpnia 2006 | Cincinnati | Twarda | Jonas Björkman
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 6:3, 10–7 |
| Finalista | 24. | 10 września 2006 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jonas Björkman
|
Martin Damm Leander Paes
|
7:6(5), 4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 32. | 19 listopada 2006 | Szanghaj | Twarda (hala) | Jonas Björkman
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:2, 6:4 |
| Finalista | 25. | 28 stycznia 2007 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonas Björkman
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 33. | 14 października 2007 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jonas Björkman
|
Arnaud Clément Michaël Llodra
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 34. | 17 lutego 2008 | Delray Beach | Twarda | Jamie Murray
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 3:6, 10–6 |
| Zwycięzca | 35. | 12 października 2008 | Wiedeń | Twarda (hala) |  Andy Ram
|
Philipp Petzschner Alexander Peya
|
6:1, 7:5 |
| Finalista | 26. | 26 października 2008 | Petersburg | Twarda (hala) | Rohan Bopanna
|
Travis Parrott Filip Polášek
|
6:3, 6:7(4), 8–10 |
| Finalista | 27. | 22 marca 2009 | Indian Wells | Twarda | Andy Ram
|
Mardy Fish Andy Roddick
|
6:3, 1:6, 12–14 |
| Zwycięzca | 36. | 5 kwietnia 2009 | Miami | Twarda | Andy Ram
|
Ashley Fisher Stephen Huss
|
6:7(4), 6:2, 10–7 |
| Finalista | 28. | 16 sierpnia 2009 | Montreal | Twarda | Andy Ram
|
Mahesh Bhupathi Mark Knowles
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 29. | 29 listopada 2009 | Londyn | Twarda (hala) | Andy Ram
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:7(5), 3:6 |
| Finalista | 30. | 4 kwietnia 2010 | Miami | Twarda | Mahesh Bhupathi
|
Lukáš Dlouhý Leander Paes
|
2:6, 5:7 |
| Finalista | 31. | 18 kwietnia 2010 | Monte Carlo | Ceglana | Mahesh Bhupathi
|
Daniel Nestor Nenad Zimonjić
|
3:6, 0:2 krecz |
| Finalista | 32. | 22 sierpnia 2010 | Cincinnati | Twarda | Mahesh Bhupathi
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 33. | 7 listopada 2010 | Walencja | Twarda (hala) | Mahesh Bhupathi
|
Andy Murray Jamie Murray
|
6:7(8), 7:5, 7–10 |
| Zwycięzca | 37. | 14 listopada 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Andy Ram
|
Mark Knowles Andy Ram
|
7:5, 7:5 |
| Finalista | 34. | 28 listopada 2010 | Londyn | Twarda (hala) | Mahesh Bhupathi
|
Daniel Nestor Nenad Zimonjić
|
6:7(5), 4:6 |
| Zwycięzca | 38. | 20 lutego 2011 | Memphis | Twarda (hala) | Daniel Nestor
|
Eric Butorac Jean-Julien Rojer
|
6:2, 6:7(6), 10–3 |
| Finalista | 35. | 3 kwietnia 2011 | Miami | Twarda | Daniel Nestor
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
7:6(5), 2:6, 5–10 |
| Zwycięzca | 39. | 4 czerwca 2011 | French Open, Paryż | Ceglana | Daniel Nestor
|
 Juan Sebastián Cabal Eduardo Schwank
|
7:6(3), 3:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 40. | 16 października 2011 | Szanghaj | Twarda | Daniel Nestor
|
Michaël Llodra Nenad Zimonjić
|
3:6, 6:1, 12–10 |
| Finalista | 36. | 30 października 2011 | Wiedeń | Twarda (hala) | Daniel Nestor
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:7(10), 3:6 |
| Finalista | 37. | 6 listopada 2011 | Bazylea | Twarda (hala) | Daniel Nestor
|
Michaël Llodra Nenad Zimonjić
|
4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 41. | 27 listopada 2011 | Londyn | Twarda (hala) | Daniel Nestor
|
 Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 42. | 8 stycznia 2012 | Brisbane | Twarda | Daniel Nestor
|
Jürgen Melzer Philipp Petzschner
|
6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 43. | 26 lutego 2012 | Memphis | Twarda (hala) | Daniel Nestor
|
Ivan Dodig Marcelo Melo
|
4:6, 7:5, 10–7 |
| Finalista | 38. | 1 kwietnia 2012 | Miami | Twarda | Daniel Nestor
|
Leander Paes Radek Štěpánek
|
6:3, 1:6, 8–10 |
| Finalista | 39. | 22 kwietnia 2012 | Monte Carlo | Ceglana | Daniel Nestor
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 44. | 9 czerwca 2012 | French Open, Paryż | Ceglana | Daniel Nestor
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 45. | 17 czerwca 2012 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Daniel Nestor
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 40. | 12 stycznia 2013 | Sydney | Twarda |  Horia Tecău
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 41. | 3 marca 2013 | Delray Beach | Twarda | Horia Tecău
|
James Blake Jack Sock
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 46. | 28 kwietnia 2013 | Bukareszt | Ceglana | Horia Tecău
|
Lukáš Dlouhý Oliver Marach
|
4:6, 6:4, 10–6 |
| Zwycięzca | 47. | 22 czerwca 2013 | 's-Hertogenbosch | Trawiasta | Horia Tecău
|
Andre Begemann Martin Emmrich
|
6:3, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 48. | 6 października 2013 | Pekin | Twarda | Horia Tecău
|
Fabio Fognini Andreas Seppi
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 42. | 1 marca 2014 | Acapulco | Twarda | Feliciano López
|
Kevin Anderson Matthew Ebden
|
3:6, 3:6 |
| Finalista | 43. | 1 listopada 2015 | Walencja | Twarda (hala) | Feliciano López
|
Eric Butorac Scott Lipsky
|
6:7(4), 3:6 |
| Zwycięzca | 49. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda | Treat Huey
|
Philipp Petzschner Alexander Peya
|
7:6(5), 6:3 |
| Finalista | 44. | 26 lutego 2017 | Delray Beach | Twarda | Treat Huey
|
Raven Klaasen Rajeev Ram
|
5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 50. | 22 października 2017 | Moskwa | Twarda (hala) | Philipp Oswald
|
 Damir Džumhur Antonio Šančić
|
6:3, 7:5 |
| Finalista | 45. | 13 stycznia 2018 | Auckland | Twarda | Philipp Oswald
|
Oliver Marach Mate Pavić
|
4:6, 7:5, 7–10 |
| Zwycięzca | 51. | 18 lutego 2018 | Nowy Jork | Twarda (hala) | Philipp Oswald
|
Wesley Koolhof Artem Sitak
|
6:4, 4:6, 10–6 |
| Zwycięzca | 52. | 15 kwietnia 2018 | Houston | Ceglana | Philipp Oswald
|
Andre Begemann Antonio Šančić
|
6:7(2), 6:4, 11–9 |
| Finalista | 46. | 21 października 2018 | Moskwa | Twarda (hala) | Philipp Oswald
|
Austin Krajicek Rajeev Ram
|
6:7(4), 4:6 |
Przypisy edytuj
- ↑ Retired players since 2015. Międzynarodowa Federacja Tenisowa, 2019-07-04. [dostęp 2019-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-13)]. (ang.).
- ↑ МИРНЫЙ Максим Николаевич [online], www.noc.by [dostęp 2023-06-23].
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).