Maksim Siergiejew

rosyjski skoczek narciarski

Maksim Aleksiejewicz Siergiejew (ros. Максим Алексеевич Сергеев, ur. 16 czerwca 1999 w Leninogorsku[2]) – rosyjski skoczek narciarski. Medalista mistrzostw świata juniorów (2019), zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016) i zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2015), a także mistrzostw kraju.

Maksim Siergiejew
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1999
Leninogorsk

Debiut w PŚ drużynowo

9 lutego 2019 w Lahti (10. miejsce)

Rekord życiowy

179,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lahti 2019 druż. miesz.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Lillehammer 2016 sztaf. miesz.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Tschagguns 2015 druż. miesz.

Przebieg kariery

edytuj

Pierwszy skok w życiu oddał w 2005[3]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS zadebiutował w styczniu 2015, gdy wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015. W konkursie indywidualnym zajął 36. miejsce, w rywalizacji drużynowej uplasował się na 7. pozycji, a w rywalizacji drużynowej mikstów zdobył srebrny medal (drużyna Rosji wystąpiła w składzie: Sofja Tichonowa, Kiriłł Kotik, Marija Jakowlewa i Maksim Siergiejew)[4].

W lutym 2016 wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016, gdzie w konkursie indywidualnym zajął 8. pozycję, w drużynowym mieszanym konkursie skoków uplasował się na 4. pozycji, a w sztafecie mieszanej, wraz z drużyną rosyjską (skład: Sofja Tichonowa, Maksim Siergiejew, Witalij Iwanow, Maja Jakunina i Igor Fiedotow) zdobył złoty medal[3]. W sezonie 2015/2016 zadebiutował w FIS Cupie, jednak nie zdobył punktów, zajmując we wrześniu 2015 w Râșnovie miejsca w czwartej dziesiątce (34. i 40.)[4].

Pierwsze punkty FIS Cup zdobył 8 stycznia 2017 w Zakopanem, plasując się na 4. pozycji. W lutym 2017 wystąpił w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 21., a drużynowo dwukrotnie 9. (zarówno w rywalizacji mężczyzn, jak i mikstów). W tym samym miesiącu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się w Planicy w piątej dziesiątce. W lutym 2018 po raz drugi w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym zajął 31. lokatę, a w zmaganiach drużynowych 8. (mężczyźni) i 6. (mikst). 9 grudnia 2018 w Lillehammer po raz pierwszy w karierze punktował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 30. lokatę[5] (po dyskwalifikacji w 2. serii, w pierwszej części zmagań był 18[6]). Pod koniec grudnia 2018 został powołany na 67. Turniej Czterech Skoczni[7].

W międzynarodowych zawodach rangi FIS po raz ostatni wystartował 23 marca 2019, podczas konkursu drużynowego Pucharu Świata w Planicy[4].

Jest medalistą mistrzostw Rosji – w 2017 został wicemistrzem kraju w konkursie indywidualnym na skoczni dużej[8], w 2018 zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym na skoczni dużej[9], a latem 2018 zajął trzecie miejsce indywidualnie na skoczni dużej oraz w drużynie[10].

Indywidualnie

edytuj
2019   Seefeld/Innsbruck dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-99)

Starty M. Siergiejewa na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. DSQ Nie zakwalifikował się.

Indywidualnie

edytuj
2017   Park City 21. miejsce
2018   Kandersteg 31. miejsce
2019   Lahti 25. miejsce

Drużynowo

edytuj
2017   Park City 9. miejsce[a], 9. miejsce (drużyna mieszana)[b]
2018   Kandersteg 8. miejsce[c], 6. miejsce (drużyna mieszana)[d]
2019   Lahti 7. miejsce[e], złoty medal (drużyna mieszana)[f]

Starty M. Siergiejewa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
21. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 90,5 m 88,0 m 233,7 pkt 29,5 pkt Viktor Polášek
9. 3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[a] 97,5 m 375,5 pkt (96,6 pkt) 556,8 pkt Słowenia
9. 5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. mix.[b] 85,0 m 378,0 pkt (102,8 pkt) 547,3 pkt Słowenia
31. 1 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 86,5 m 104,3 pkt 187,1 pkt Marius Lindvik
8. 3 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[c] 88,0 m 99,0 m 844,0 pkt (229,4 pkt) 224,5 pkt Niemcy
6. 4 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. mix.[d] 94,0 m 91,5 m 697,5 pkt (184,7 pkt) 171,8 pkt Norwegia
25. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,0 m 89,5 m 211,1 pkt 41,0 pkt Thomas Aasen Markeng
7. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[e] 90,0 m 88,5 m 874,9 pkt (230,9 pkt) 104,8 pkt Niemcy
1.  28 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. mix.[f] 88,5 m 88,5 m 984,4 pkt (229,6 pkt)

Indywidualnie

edytuj
2016   Lillehammer 8. miejsce

Drużynowo

edytuj
2016   Lillehammer 4. miejsce (drużyna mieszana)[g], złoty medal (sztafeta mieszana)[h]

Starty M. Siergiejewa na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
8. 16 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 89,5 m 218,2 pkt 44,6 pkt Bor Pavlovčič
4. 18 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 druż. mix.[g] 88,0 m 90,0 m 653,0 pkt (210,1 pkt) 56,5 pkt Słowenia
1.  19 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 sztafeta mieszana[i][h] 93,0 m 349,6 pkt (110,2 pkt)

Indywidualnie

edytuj
2015   Tschagguns 36. miejsce

Drużynowo

edytuj
2015   Tschagguns 7. miejsce[j], srebrny medal (drużyna mieszana)[k]

Starty M. Siergiejewa na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
36. 27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 80,0 m 89,9 pkt 181,4 pkt Niko Kytösaho
7. 28 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[j] 91,5 m 94,5 m 855,4 pkt (226,6 pkt) 175,0 pkt Słowenia
2.  30 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-60 HS-66 druż. mix.[k] 57,0 m 57,0 m 870,6 pkt (204,6 pkt) 10,0 pkt Niemcy

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[4]
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - q q q q - - - - - - - - q - - q q q q q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2019 55.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2019 54.[12]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[13]
2018/2019 115.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[4]
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - dq 44 - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - - 54 52 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
dq 30 - - 46 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[4]
2017
                          punkty
- - 71 68 56 dq 43 dq 42 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
2017 59.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[14]
2016/2017 78.
2017/2018 152.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[4]
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - - - 34 40 51 47 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - - - - - - - - - - - 35 36 32 4 - - - - 50
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 37 41 - - 22 9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Kiriłł Kotik, Fiodor Cziżow, Władisław Skacziłow, Maksim Siergiejew
  2. a b Skład zespołu: Ksienija Kabłukowa, Władisław Skacziłow, Sofja Tichonowa, Maksim Siergiejew
  3. a b Skład zespołu: Maksim Siergiejew, Michaił Purtow, Aleksandr Marczukow, Kiriłł Kotik
  4. a b Skład zespołu: Aleksandra Barancewa, Kiriłł Kotik, Lidija Jakowlewa, Maksim Siergiejew
  5. a b Skład zespołu: Danił Sadriejew, Aleksandr Łoginow, Michaił Purtow, Maksim Siergiejew
  6. a b Skład zespołu: Anna Szpyniowa, Michaił Purtow, Lidija Jakowlewa, Maksim Siergiejew
  7. a b Skład zespołu: Sofja Tichonowa, Witalij Iwanow, Maksim Siergiejew
  8. a b Skład zespołu: Sofja Tichonowa, Maksim Siergiejew, Witalij Iwanow, Maja Jakunina, Igor Fiedotow
  9. Drużyna składa się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatora norweskiego. Zawody składają się z trzech skoków (skoczkini, skoczek, kombinator norweski) na skoczni HS100 i biegu sztafetowego 3×3,3 km s. dowolnym (biegaczka, biegacz narciarski oraz kombinator norweski).
  10. a b Skład zespołu: Ratmir Chaziejew, Maksim Siergiejew, Ilja Gienierałow, Kiriłł Kotik
  11. a b Skład zespołu: Marija Jakowlewa, Maksim Siergiejew, Sofja Tichonowa, Kiriłł Kotik

Przypisy

edytuj
  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-01-12].
  2. Maksim Sergeyev. olympedia.org. [dostęp 2020-07-10]. (ang.).
  3. a b Athletes / SERGEEV Maksim. wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2016-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)]. (ang.).
  4. a b c d e f g h Adam Kwieciński: SERGEEV Maksim 1999.06.16 RUS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-01-12].
  5. SERGEEV Maksim - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-12]. (ang.).
  6. FIS Continental Cup Ski Jumping 2nd Continental Cup Competition Lillehammer (NOR) LARGE HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com, 2018-12-09. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
  7. Анастасия Шухова: Евгений Плехов объявил состав сборной России на 67-е Турне четырех трамплинов. skisport.ru, 2018-12-28. [dostęp 2018-12-28]. (ros.).
  8. Adrian Dworakowski: Klimow ze złotem i rekordem skoczni w Czajkowskim, Niżny Nowogórd mistrzem w drużynie. skijumping.pl, 2017-01-11. [dostęp 2018-05-03].
  9. Dominik Formela: Korniłow z kolejnymi złotami M. Rosji. skijumping.pl, 2018-04-02. [dostęp 2018-05-03].
  10. Прыжки на лыжах с трамплина: Чемпионат России, мужчины, женщины (Микст). skijumping.ru, 2018-10-07. [dostęp 2018-11-17]. (ros.).
  11. SERGEEV Maksim - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  12. Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  13. SERGEEV Maksim - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  14. SERGEEV Maksim - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).

Bibliografia

edytuj