Maksim Znak
Maksim Znak (biał. Максім Аляксандравіч Знак; ur. 4 września 1981 w Mińsku) – białoruski prawnik, polityk, opozycjonista i więzień polityczny.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 września 1981 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
Życiorys edytuj
Znak uzyskał tytuł doktora prawa na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym. Udzielił wsparcia prawnego kandydatowi na prezydenta Wiktarowi Babaryce, który został uwięziony w czerwcu 2020 roku, przed wyborami prezydenckimi na Białorusi w 2020 roku[1]. Prawnik jest członkiem Rady Koordynacyjnej ds. Przekazania Władzy na Białorusi.
9 września 2020 roku został uprowadzony i zatrzymany przez grupę zamaskowanych mężczyzn w cywilnych ubraniach. Przed zatrzymaniem był powszechnie uważany za ostatniego aktywnego członka Rady Koordynacyjnej. Został zatrzymany przez zwolenników Łukaszenki zaledwie dwa dni po przymusowej deportacji swojej koleżanki i byłej liderki opozycyjnej Marii Kolesnikawej. 9 września Znak planował udział w wideokonferencji prasowej z Babaryką. Został porwany przez zamaskowanych mężczyzn i nie brał udziału w konferencji prasowej. Koledzy prawnika oświadczyli, że był przetrzymywany w Mińsku i że po uprowadzeniu przesłał im smsem słowo „maski”[1][2]. Od 9 września 2020 roku Rada Koordynacyjna nie była w stanie nawiązać z nim kontaktu. Traktowany był jako „osoba zaginiona”.
10 września 2020 roku dwanaście organizacji, między innymi: Centrum Obrony Praw Człowieka Wiasna, Białoruskie Stowarzyszenie Dziennikarzy, Białoruski Komitet Helsiński, uznały jego za więźnia politycznego[3][4]. 11 września 2020 roku Amnesty International uznała Znaka za więźnia sumienia[5]. 14 września 2020 roku Sergey Lagodinsky, poseł do Parlamentu Europejskiego, objął patronatem Znaka[6][7].
4 sierpnia 2021 roku w Mińsku rozpoczął się zamknięty proces Znaka i Kalesnikawej. Groziło im do 12 lat więzienia[8][9][10][11][12]. 6 września 2021 Znak został skazany na 10 lat więzienia[13]
Nagrody edytuj
- Nagroda Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników za wkład w ochronę praw człowieka (2021)[14]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Belarus: Nobel Laureate Alexievich visited by diplomats amid 'harassment'. bbc.com, 2020-09-09. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
- ↑ Another Belarus opposition figure detained by 'masked men'. aljazeera.com. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
- ↑ Патрабуем неадкладнага вызвалення Марыі Калеснікавай, Максіма Знака і Іллі Салея [online], Centrum Obrony Praw Człowieka Wiasna, 10 września 2021 [dostęp 2021-10-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-10] (biał.).
- ↑ Калеснікава, Знак і Салей прызнаныя палітвязнямі [online], Białoruskie Radio Racja, 10 września 2020 [dostęp 2021-10-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-10] (biał.).
- ↑ Заявление. Беларусь: «Похищают лучших из нас». Произвольные аресты и принудительные высылки из страны ведущих оппозиционеров [online], Amnesty International, 11 września 2021 [dostęp 2020-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-25] (ros.).
- ↑ Three more German MPs take over prisoners’ godparenthood for Tatsiana Kaneuskaya, Maxim Znak and Akihiro Hayeuski-Hanada. Libereco – Partnership for Human Rights, 2020-09-14. [dostęp 2021-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-20)]. (ang.).
- ↑ Zur Situation der Jurist*innen in Belarus. Deutsche Gesellschaft für Osteuropakunde. [dostęp 2021-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-04)]. (niem.).
- ↑ Maksim Znak testifies in court. Biełsat TV, 2021-08-23. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
- ↑ Luke Harding: Belarus opposition figure Maxim Znak taken from office by masked men. theguardian.com, 2020-09-09. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
- ↑ Another Belarus opposition politician, Maxim Znak, is seized by masked men. wionews.com, 2020-09-09. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
- ↑ Belarus: High-profile opposition figures arrested in 'security' probe. dw.com, 2020-09-09. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
- ↑ Sarah Rainsford: Belarus crackdown fails to crush opposition spirit. bbc.com, 2021-08-07. [dostęp 2021-08-28].
- ↑ Maryja Kalesnikawa i Maksim Znak skazani [online], tvn24.pl, 6 września 2021 [dostęp 2021-09-06].
- ↑ Максім Знак і Людміла Казак — лаўрэаты прэміі IBA за ўнёсак у абарону правоў чалавека [online], Nasza Niwa, 28 października 2021 [dostęp 2021-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-28] (biał.).