Maksymilian Raszeja
Maksymilian Raszeja (ur. 10 marca 1889 w Chełmnie nad Wisłą, zm. 20 października 1939 w Tczewie) – ksiądz, teolog i profesor seminarium duchownego.
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1889 Chełmno | |
| Data i miejsce śmierci | 20 października 1939 Tczew | |
| Profesor Seminarium Duchownego w Pelplinie | ||
| Okres sprawowania | 1926–1939 | |
| Wyznanie | rzymsko-katolickie | |
| Prezbiterat | 24 marca 1912 | |
ŻyciorysEdytuj
Maksymian Raszeja urodził się w rodzinie urzędnika pocztowego Ignacego i Julii z Cichoniów, brat Franciszka i Leona. Będąc stypendystą Towarzystwa Pomocy Naukowej, uczęszczał do Królewskiego Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Culm (Chełmnie), które ukończył w 1907. Ukończył w 1912 studia teologiczne i filozoficzne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. 24 marca 1912 w katedrze pelplińskiej otrzymał święcenia kapłańskie[1]. W latach 1912–1913 i 1916–1919 był wikariuszem Parafii św. Brygidy w Gdańsku. W 1915 uzyskał tytuł doktora teologii na Uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim. Podczas I wojny światowej pełnił funkcję kapelana w armii niemieckiej oraz posługiwał m.in. wśród więźniów polskich w Gdańsku. Po wojnie od marca 1919 do grudnia 1926 był proboszczem Parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Śliwicach k. Tucholi. 6 grudnia 1926 został powołany przez biskupa Stanisława Okoniewskiego do Seminarium Duchownego w Pelplinie, w którym był wicerektorem, profesorem apologetyki, teologii moralnej i socjologii oraz w latach 1926–1929 egzaminatorem prosynodalnym. Od 1928 pełnił także funkcje penitencjarza i skarbnika kapituły katedralnej pelplińskiej. Otrzymał honorowy tytuł kanonika gremialnego. Pisał artykuły do czasopism kościelnych, a w latach 1928–1939 był członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu.
Po napaści Niemiec na Polskę, 12 września 1939 został uwięziony w celi na terenie seminarium i przesłuchiwany, w celu wskazania miejsca ukrycia pelplińskiej Biblii Gutenberga. 20 października 1939 został przewieziony do Tczewa i rozstrzelany wraz z 15 pelplińskimi kanonikami na terenie koszar wojskowych[2]. Szczątki pomordowanych odkryto 29 października 1945. Po ekshumacji pochowano ich 15 listopada 1945 we wspólnej mogile na cmentarzu w Pelplinie[3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wiadomości kościelne. Diecezja Chełmińska, s. 11 „Dziennik Bydgoski”, (R.31), 1937, Nr 50.
- ↑ MAKSYMILIAN RASZEJA — MARTYROLOGIUM, www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2020-04-06].
- ↑ Andreas Prause, Maksymilian Raszeja (1889-1939) - Chełmno nad Wisłą [dostęp 2020-04-06] (niem.).
BibliografiaEdytuj
- Adam Bloch, Śliwicki proboszcz. Maksymilian Raszeja (1889–1939), [w:] Kociewski Magazyn Regionalny nr 4 (31), Tczew 2000, s. 16.