Wikipedia

Maksymilian Siess

Urzędnik skarbowy, działacz społeczny

Maksymilian Siess, właściwie Süss[1] (ur. 10 sierpnia 1876 w Kudryńcach, zm. 12 października 1954 w Sanoku) – urzędnik skarbowy, działacz społeczny.

Maksymilian Siess
Maksymilian Süss
Ilustracja
Maksymilian Siess (1938)
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1876
Kudryńce

Data i miejsce śmierci

12 października 1954
Sanok

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Maksymilian Siess urodził się 10 sierpnia 1876 w Kudryńcach jako syn Mateusza (wzgl. Macieja) i Antoniny z domu Marzilewicz[2][3][4][5][6].

Przez 12 lat i 7 miesięcy służył w C. K. Armii[2]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby cywilnej 28 czerwca 1907[2]. Od 1907 do 1911 był asystentem oficjała w urzędzie podatkowym w Wojniłowie przy starostwie c. k. powiatu kałuskiego)[7][8][9][10]. Następnie pracował w urzędzie podatkowym w Rymanowie przy starostwie c. k. powiatu sanockiego, gdzie od 1911 był asystentem oficjała[11], a od około 1912 pełnił stanowisko oficjała podatkowego[12][13][14]. Został zastępcą dyrektora założonego 4 lipca 1918 w Rymanowie i zarejestrowanego 11 stycznia 1919 w Sanoku stowarzyszenia pod nazwą Spółka Hodowców Drobiu[15].

Po zakończeniu I wojny światowej odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej w latach 20. był urzędnikiem Inspektoratu Skarbowego[16], w 1924 zarządca podatkowy[4], na przełomie lat 20./30. pełnił funkcję kierownika (naczelnika) Kasy Skarbowej w Sanoku[17][18]. Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1924 został uznany przynależnym do gminy Sanok[4]. Pracował jako księgowy w Urzędzie Skarbowym w Sanoku i z tego stanowiska został przeniesiony w stan spoczynku z dniem 29 lutego 1932[19][20]. Sprawował mandat radnego w Radzie Miejskiej w Sanoku, wybierany w 1924, 1928, 1932, należał do klubu mieszczańskiego[21][22]. Będąc dyrektorem Składnicy Kółek Rolniczych w Rymanowie w 1929 był członkiem zarządu Komunalnej Kasy Oszczędności powiatu sanockiego z siedzibą w Sanoku[23][24]. W 1929 został prezesem oddziału Związku Strzeleckiego w Sanoku[25][26]. W latach 30. był rachmistrzem w zarządzie gminy miasta Sanoka[27][28]. W 1933 został wybrany członkiem komisji rewizyjnej sanockiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża[27].

Tuż po zakończeniu II wojny światowej jako emerytowany urzędnik skarbowy sprawował stanowisko kierownika administracyjnego Szpitala Powiatowego w Sanoku, jednak wobec fatalnych warunków infrastrukturalnych oraz niekorzystnego stanu własnego zdrowia zrezygnował z pełnionej funkcji, pozostając jedynie odpowiedzialnym za księgowość placówki (został zastąpiony przez Arnolda Andrunika, którego sam wskazał jako swojego następcę)[19].

 
Grobowiec Siessów w Sanoku

Jego żoną była Maria Franciszka Siess z domu Rak (ur. 30 września 1873 w Krakowie, w 1924 emerytowana nauczycielka, zm. 14 kwietnia 1945 w Sanoku)[4][29]. Od 11 października 1945 Maksymilian Siess był żonaty z Emilią z domu Kwiatkowską (ur. 5 listopada 1883 w Stanisławowie, emerytowana nauczycielka, zm. 12 lipca 1946 w Sanoku)[30][3][31]. Do końca życia zamieszkiwał w Sanoku przy ulicy Dąbrowskiego 24 (obecnie Sobieskiego)[5][6]. Zmarł 12 października 1954 w Sanoku[5][3]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku 14 października 1954 w miejscu uprzednio zakupionym[5][6]. W zachowanym obecnie nagrobku Siessów istnieją tabliczki, według których zostały pochowane Maria Siess z domu Rak oraz Emilia Siess, natomiast miejsce po trzeciej tabliczce (najprawdopodobniej Maksymiliana Siessa) pozostaje puste[32][33].

Odznaczenia edytuj

polskie

austro-węgierskie

Przypisy edytuj

  1. ↑ W wydaniach Szematyzmów Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem początkowo, w rocznikach 1908, 1909 figurował pod nazwiskiem „Süss”, a począwszy od roku 1910 pod nazwikiem „Siess”.
  2. ↑ a b c d e Szematyzm galicyjskich władz i urzędów skarbowych na rok 1914. Lwów: Prezydyum Krajowej Dyrekcyi Skarbu, 1914, s. 207.
  3. ↑ a b c Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 747.
  4. ↑ a b c d Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 478 (poz. 330, 335).
  5. ↑ a b c d Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 354 (poz. 85).
  6. ↑ a b c Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 170 (poz. 25).
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 31.
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 29.
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 29.
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 30.
  11. ↑ a b c Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 51.
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 50.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 50.
  14. ↑ Szematyzm galicyjskich władz i urzędów skarbowych na rok 1914. Lwów: Prezydyum Krajowej Dyrekcyi Skarbu, 1914, s. 78.
  15. ↑ Ogłoszenia urzędowe. Firmy. „Gazeta Lwowska”. Nr 45, s. 2, 23 lutego 1919. 
  16. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom III. Samorząd, oświata, organizacje, instytucje. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2018, s. 326. ISBN 978-83-60380-41-3.
  17. ↑ Haliczanin. Kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1930. Lwów: 1930, s. 54.
  18. ↑ Historia. Sanoczanie 2. sokolsanok.pl, 2009-11-18. [dostęp 2015-08-19].
  19. ↑ a b Arnold Andrunik (red. Krystyna Chowaniec): Zapiski z osobistych przeżyć w czasie II wojny światowej i okupacji. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018, s. 151-152.
  20. ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 6, s. 102, 15 kwietnia 1932. 
  21. ↑ Marek Drwięga. Samorząd miejski Sanoka w latach 1918–1939. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 40-41, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  22. ↑ Historia. Sanoczanie 1. sokolsanok.pl, 2009-11-17. [dostęp 2015-08-19].
  23. ↑ Do Wszystkich Zwierzchności w powiecie. „Dziennik Urzędowy Powiatu Sanockiego”. Nr 44, s. 1, 15 kwietnia 1929. 
  24. ↑ Komunalna Kasa Oszczędności powiatu sanockiego w Sanoku. „Dziennik Urzędowy Powiatu Sanockiego”. Nr 54, s. 4, 1 października 1929. 
  25. ↑ Kazimierz Lach: Kronika oddziałów Z. S. Oddział Z. S. Sanok. W: Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21 maja 1933, s. 34.
  26. ↑ Tradycje sportowe Sanoka do 1945 roku. isanok.pl, 2007-01-26. [dostęp 2015-08-19].
  27. ↑ a b Starostwo powiatowe w Sanoku. Stowarzyszenia i związki 1930-1939 (zespół 23, sygn. 17, nr mikr. 160760). Archiwum Państwowe w Przemyślu, s. 357.
  28. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom III. Samorząd, oświata, organizacje, instytucje. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2018, s. 26. ISBN 978-83-60380-41-3.
  29. ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 123 (poz. 1823).
  30. ↑ Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 260 (poz. 98).
  31. ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 137 (poz. 2022).
  32. ↑ Maria Franciszka Siess. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2021-07-01].
  33. ↑ Emilia Siess. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2021-07-01].
  34. ↑ Odznaczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 260, s. 2, 16 listopada 1938. 
  35. ↑ Odznaczenia na terenie Małopolski Wschodniej. „Wschód”. Nr 105, s. 4, 20 listopada 1938. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maksymilian_Siess&oldid=71779805”