Malarz Panaattycki malarz ceramiczny działający w V wieku p.n.e., tworzący w stylu czerwonofigurowym[1].

Pelike ozdobione przez Malarza Pana: Herakles walczący z Buzyrysem. Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach

Zaliczany jest do grupy tzw. manierystów, nawiązujących do tradycji malarstwa okresu archaicznego[1][2]. Jego przydomek pochodzi od datowanego na około 460 p.n.e. dzwonowatego krateru z przedstawieniem Pana ścigającego młodego pasterza[2]. W swoich malowidłach przedstawiał sceny mitologiczne, m.in. Heraklesa walczącego z Buzyrysem, Boreasza ścigającego Orejtyję, Zeusa z Ganimedesem, a także obrazy z życia codziennego (składanie ofiary przy hermie, połów ryb)[2]. Ukazywał przesadnie wysmukłe postaci, ubrane w szaty o archaicznym wyglądzie ze schodkowymi brzegami, o przejaskrawionych i nieco teatralnych gestach[1][2]. Kompozycje artysty łączą dramatyzm ze swobodą ruchów, rysunek jest śmiały, choć niedrobiazgowy[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Unia wydawnicza Verum, 1998, s. 152. ISBN 83-85921-75-3.
  2. a b c d Ewdoksia Papuci-Władyka: Sztuka starożytnej Grecji. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 213–214. ISBN 83-01-13525-5.