Mallet – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Parana. Znajduje się w mezoregionie Sudeste Paranaense i mikroregionie Irati. W 2022 r. język polski i język ukraiński stały się dodatkowymi językami urzędowymi[3].

Mallet
Państwo

 Brazylia

Stan

 Parana

Data założenia

1912

Powierzchnia

723,085[1] km²

Wysokość

901 m n.p.m.

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


13 428[2]
17,66 os./km²

Nr kierunkowy

42

Położenie na mapie Parana
Mapa konturowa Parana, na dole znajduje się punkt z opisem „Mallet”
Położenie na mapie Brazylii
Mapa konturowa Brazylii, na dole znajduje się punkt z opisem „Mallet”
Ziemia25°52′40″S 50°49′15″W/-25,877778 -50,820833
Strona internetowa

Nazwa edytuj

W 1903 r. do osady dotarły tory linii kolejowej São Paulo – Rio Grande. Stacja została nazwana Marechal Mallet na cześć inżyniera wojskowego z Bagé, João Nepomuceno de Medeiros Mallet. W pobliżu dworca kolejowego wybudowano małą kapliczkę, której patronem jest św. Piotr. W ten sposób miejsce to otrzymało nazwę São Pedro de Mallet [4].

Historia edytuj

Przed odkryciem przez europejskich kolonizatorów, region był zamieszkany przez ludność z grupy Kaingang. Europejska kolonizacja doliny rzeki Iguaçu rozpoczęła się od wypraw przez Sertão do Tibagi w latach 1768-1777 pod wodzą Domingos Lopes Cascais i Bruno da Costa Figueira, którzy podczas kilku wypraw zbadali dolinę tej rzeki do granicy z ziemiami hiszpańskimi. Podczas czwartej ekspedycji Bruno da Costa Figueira udał się w górę rzeki Potinga, badając jej brzegi i dotarł do Serra da Esperança, odnotowując rozległe niezbadane regiony[5]. Początki osady sięgają 1884 r. kiedy grupa 15 rodzin założyła tu swoje gospodarstwa. Duża część mieszkańców to potomkowie polskich katolickich osadników, którzy osiedlili się w tych okolicach w 1890 r. w liczbie 2000 rodzin pod wodzą Edmunda Saporskiego (w koloniach Iguaçu, Canoas, Cachoeira, Taquaral, Água Branca i Rio Claro do Sul, czyli głównie w obecnych sąsiednich gminach São Mateus do Sul i Mallet). Pięć lat później dołączyli do nich licznie grekokatolicy z Galicji. W 1909 r. przybyła do miejscowości kolejna grupa imigrantów złożona z 825 rodzin narodowości polskiej. W listopadzie 1911 roku w Mallet powstało kolegium im. Mikołaja Kopernika, która działało do 1938 r. Była to pierwsza polska szkoła średnia w Brazylii[6].

Kultura edytuj

Mallet jest drugim w Brazylii skupiskiem ludności pochodzenia ukraińskiego pod względem udziału w ogółu populacji (60%) i stąd silne wpływy kulturowe[7]. Drugą grupę tworzą osoby pochodzenia polskiego. Na terenie gminy istnieją polskie instytucje kultury i wspólnoty religijne. W Rio Claro do Sul z funduszy Wspólnoty Polskiej w 2022 r. rewitalizowano dom ludowy, w którym ma siedzibę Polski Zespół Folklorystyczny Kraków. Sama wieś Rio Claro do Sul jest zamieszkana przez około 3000 mieszkańców, z czego 90% jest pochodzenia polskiego. W codziennym użyciu jest język polski[8][9].

Profesor Tadeusz Paleczny po wizycie Cruz Machado w 2000 r. napisał:

Mallet jest miastem niezwykłym. Stanowi bowiem kolebkę lokalnej inteligencji polonijnej, kształconą przez okres kilkunastu lat w drugiej obok kurytybskiej szkole średniej prowadzonej w Brazylii w języku polskim. Czasy świetności tej szkoły i lokalnej zbiorowości złożonej z nauczycieli, uczniów i absolwentów przerwały ustawy o nacjonalizacji. Do dziś żyje wśród najstarszych mieszkańców pamięć o dramatycznych okolicznościach towarzyszących zamknięciu szkoły; aresztowaniu nauczycieli, przerwaniu przez policję marszu protestacyjnego z biało-czerwonymi flagami i narodowymi polskimi symbolami, z wywózką książek z biblioteki zwykłą furmanką i darciu ich na strzępy przez kilku brazylijskich urzędników[10].

 
Kościół katolicki z polskimi wiernymi w 1913 r. w kolonii Rio Claro do Sul

Przypisy edytuj