Mamo Wolde

etiopski lekkoatleta

Degaga „Mamo” Wolde (ur. 12 czerwca 1932 w Dire Jila, zm. 26 maja 2002 w Addis Abebie[1]) – etiopski lekkoatleta długodystansowiec i maratończyk.

Mamo Wolde
ማሞ•ወልዴ
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1932
Dire Jila

Data i miejsce śmierci

20 maja 2002
Addis Abeba

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Etiopia
Igrzyska olimpijskie
złoto Meksyk 1968 lekkoatletyka
(bieg maratoński)
srebro Meksyk 1968 lekkoatletyka
(bieg na 10 000 m)
brąz Monachium 1972 lekkoatletyka
(bieg maratoński)
Igrzyska afrykańskie
złoto Lagos 1973 maraton
brąz Brazzaville 1965 bieg na 5000 m

Pochodził z plemienia Oromo. Od 1951 mieszkał w Addis Abebie, służąc w Gwardii Cesarskiej. Od 1953 do 1955 przebywał w Korei jako żołnierz sił pokojowych[2].

Czterokrotnie wystąpił w letnich igrzyskach olimpijskich. W Melbourne (1956) startował na 800 metrów, 1500 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów, za każdym razem zajmując ostatnie miejsce w przedbiegach. Od początku lat 60. Wolde przekwalifikował się na bieganie na długich dystansach. Na igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964 zajął 4. miejsce w biegu na 10 000 metrów, a maratonu nie ukończył. Największy sukces odniósł na następnych igrzyskach w Meksyku (1968). Najpierw zdobył srebrny medal w biegu na 10 000 metrów, a następnie zwyciężył w biegu maratońskim. Wystąpił również w biegu na 5000 metrów, ale odpadł w eliminacjach. Podczas ostatnich swych igrzysk olimpijskich w Monachium (1972) został brązowym medalistą w maratonie. Miał wówczas 40 lat[1].

W swej karierze dwukrotnie sięgał po medal igrzysk afrykańskich: w 1965 został brązowym medalistą w konkurencji biegu na 5000 metrów, w 1973 roku wygrał bieg maratoński[3].

Wolde został aresztowany w 1993 pod zarzutem uczestniczenia w egzekucjach „czerwonego terroru” reżimu Mengystu Hajle Marjama. Utrzymywał, że nie uczestniczył w zabójstwach, choć był przy nich obecny. W 2002 został skazany na sześć lat pozbawienia wolności, ale zaliczono mu na poczet kary dziewięć lat tymczasowego aresztowania i zwolniono. Zmarł kilka miesięcy po skazaniu[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b Mamo Wolde [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  2. a b Erkki Vetteniemi, The Life and Trials of Malmo Wolde [online], Runner’s World, 1 września 2002 [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  3. Mamo Wolde. athleticspodium.com. [dostęp 2023-07-28]. (ang.).