Manewr Jendrassika
Manewr Jendrassika (ang. Jendrassik maneuver) – w neurologii, wykonywane przez pacjenta na polecenie lekarza splecenie palców rąk i następnie czynne rozciąganie splecionych rąk podczas wywoływania przez lekarza odruchu kolanowego. Manewr Jendrassika umożliwia wywołanie odruchu kolanowego u pacjenta, u którego normalnie jest to utrudnione; u pozostałych pacjentów uzyskany odruch jest wzmożony. Według części autorów spowodowane jest to wyeliminowaniem wpływu świadomego napinania mięśni kończyn dolnych przez pacjenta[1], według innych dochodzi do torowania odpowiedzi na poziomie rdzenia i faktycznego wzmocnienia odruchu[2]. Torowanie w tym kontekście polega na nasileniu wyładowań we włóknach eferentnych typu γ, zapoczątkowanych przez impulsację z włókien aferentnych dłoni.
Termin honoruje węgierskiego neurologa, Ernő Jendrassika.
Przypisy edytuj
- ↑ Ganong WF Fizjologia. Podstawy fizjologii lekarskiej PZWL, Warszawa 1994.
- ↑ D Burke, B McKeon, R A Westerman. Induced changes in the thresholds for voluntary activation of human spindle endings. J Physiol. 1980 May; 302: 171–181. PMC1282841
