Manuel Godoy

Manuel Godoy y Álvarez de Faria Sanchez Ríos Zarzosa (ur. 12 maja 1767 w Badajoz, zm. 4 października 1851 w Paryżu) – książę, polityk hiszpański zwany „księciem pokoju”.

Manuel de Godoy
Portret Manuela Godoya pędzla Agustina Esteve
Data i miejsce urodzenia	12 maja 1767 Badajoz
Data i miejsce śmierci	4 października 1851 Paryż
Pierwszy sekretarz stanu Królestwa Hiszpanii
Okres	od 1792 do 1797
Poprzednik	Pedro de Aranda
Następca	Francisco de Saavedra y Sangronis
Okres	od 1801 do 1808
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się jako syn José de Godoy y Sánchez de los Ríos, zubożałego pułkownika z arystokratycznymi korzeniami. Jego matką była Maria Antonia Justa Álvarez de Faria y Sánchez-Sarzosa. W 1784, w wieku 17 lat, Godoy przeniósł się do Madrytu i wstąpił do straży królewskiej. W 1788 spotkał ówczesnego następcę tronu, który w przyszłości został królem Karolem IV. Godoy szybko został ulubieńcem Karola IV i jego żony – Marii Ludwiki.

30 grudnia 1788 otrzymał urząd pałacowego Cadete supernumerario. W maju 1789 awansował na pułkownika. W listopadzie 1789 został kawalerem Orderu św. Jakuba. W lutym 1791 otrzymał urząd mariscal de campo, w marcu – gentilhombre de cámara, a w lipcu został kawalerem Wielkiego Krzyża Orderu Karola III. W 1792 został pierwszym ministrem. Wewnątrz kraju kontynuował politykę „światłego absolutyzmu” króla Karola III. Na zewnątrz został zmuszony do wojny z Francją – w 1795 zawarł pokój w Bazylei i odnowił dobre stosunki z Paryżem. Popadł w pozorną niełaskę i w 1797 stracił urząd pierwszego ministra. Jego kochanką, ale nie jedyną, była królowa hiszpańska Maria Ludwika i dlatego pozostał nadal cichym kierownikiem polityki hiszpańskiej. Drugą jego kochanką była Pepita Tudó, mianowana 1. hrabiną Castillo Fiel. W 1797 królowa Maria Ludwika zaaranżowała małżeństwo Godoya i miała nadzieję, że to odciągnie jego uwagę od Pepity. 2 października 1797 w Escorial, Godoy ożenił się z Marią Teresą de Borbón y Vallabriga, siostrą stryjeczną Karola IV, córką z morganatycznego małżeństwa jego wuja wygnanego z dworu – Ludwika Antoniego. Godoy żył dalej w jednym domu z kochanką i żoną. Z Marią Teresą doczekał się jednego dziecka – córki: Carloty Luisy Manueli de Godoy y Borbón (ur. 7 października 1800, zm. 13 maja 1886), 2. księżnej Sueca, 2. markizy Boadilla del Monte, 2. hrabiny Evoramonte.

W 1801 odzyskał dawne stanowisko i próbował sprzymierzyć się z Napoleonem Bonaparte przeciw Portugalii. W 1808 został ponownie pozbawiony urzędu i udał się na wygnanie. W 1828 w Paryżu zmarła jego żona, Maria Teresa, a rok później ożenił się ze swoją długoletnią kochanką – Pepitą Tudó. Jeszcze na długo przed ślubem Pepita urodziła mu dwóch synów: Manuela Luisa de Godoy de Bassano y Tudó (ur. 29 marca 1805, zm. 24 sierpnia 1871), który odziedziczył tytuł matki, oraz Luisa de Godoy de Bassano y Tudó (ur. 1807, zm. 1818)

Poprzednik Pedro de Aranda

Pierwszy sekretarz stanu Królestwa Hiszpanii 1792-1798

Następca Francisco de Saavedra y Sangronis