Manuel Martínez (lekkoatleta)

hiszpański polityk

Manuel Martínez Gutiérrez (ur. 7 grudnia 1974 w León) – hiszpański lekkoatleta, który specjalizował się w pchnięciu kulą.

Manuel Martínez Gutiérrez
Ilustracja
Manuel Martinez w czasie halowych mistrzostw Europy w Turynie (2009)
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1974
León

Wzrost

185 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Halowe mistrzostwa świata
złoto Birmingham 2003 pchnięcie kulą
brąz Lizbona 2001 pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Wiedeń 2002 pchnięcie kulą
srebro Gandawa 2000 pchnięcie kulą
brąz Madryt 2005 pchnięcie kulą
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Seul 1992 pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto San Sebastián 1993 pchnięcie kulą

W latach 1996–2008 czterokrotnie startował w igrzyskach olimpijskich. Medalista halowych mistrzostw globu oraz halowego czempionatu Starego Kontynentu. Przez prawie 20 lat należał do czołowych kulomiotów na świecie startując w mistrzostwach świata i mistrzostwach Europy. 31 razy w karierze stawał na najwyższym podium mistrzostw Hiszpanii oraz reprezentował swój kraj w szeregu międzynarodowych zawodów drużynowych oraz w meczach międzypaństwowych.

Kariera

edytuj

Międzynarodowe sukcesy zaczął odnosić już jako junior zdobywając w tej kategorii wiekowej srebro mistrzostw globu juniorów w 1992[1] oraz złoty medal czempionatu juniorów Starego Kontynentu w 1993[2]. W 1992 i 1994 zdobywał srebrne krążki mistrzostw ibero-amerykańskich[3]. Po wygraniu zawodów młodzieżowego pucharu Europy w Ostrawie (1994)[4] odpadł w eliminacjach na mistrzostwach Europy. Zajmował czwarte lokaty podczas halowych mistrzostw Europy w 1994 oraz halowego czempionatu świata rok później. Zimą 1996 był siódmy na mistrzostwach Europy w hali, a latem nie udało mu się awansować do finału podczas swojego debiutu na igrzyskach olimpijskich. W 1997 był siódmy podczas halowych mistrzostw świata, a w 1998 był szósty w hali oraz siódmy na stadionie podczas mistrzostw Europy. W tym samym sezonie odniósł pierwszy w karierze tryumf na czempionacie ibero-amerykańskim[3]. Tuż za podium – na czwartym miejscu – zakończył start w Maebashi podczas halowych mistrzostw świata (1999). Na początku sezonu 2000 zdobył w Gandawie pierwszy w seniorskiej karierze medal na dużej imprezie zostając halowym wicemistrzem Europy. W kolejnych miesiącach został ponownie mistrzem ibero-amerykańskim[3], a podczas igrzysk olimpijskich w Sydney zajął szóste miejsce. W roku 2001 zdobył brąz halowego czempionatu globu, zwyciężył w igrzyskach śródziemnomorskich i uniwersjadzie oraz był czwarty na najważniejszej imprezie sezonu, czyli mistrzostwach świata rozegranych w Kanadzie. Także w 2001 od 3 marca do 21 lipca miał imponującą serię 16 zwycięstw z rzędu. Po zdobyciu zimą 2002 halowego mistrzostwa Starego Kontynentu latem podczas mistrzostw Europy w Monachium zajął piątą lokatę. Podczas rozegranych w marcu 2003 w Birmingham halowych mistrzostw globu zdobył złoty medal. Latem – na Stade de France w Paryżu – nie powtórzył sukcesu z marca odpadając w eliminacjach mistrzostw świata. W 2004 był piąty na halowym czempionacie świata, wygrał mistrzostwa ibero-amerykańskie oraz uplasował się tuż za podium – na czwartym miejscu – rozegranego w historycznej Olimpii konkursu kulomiotów na igrzyskach olimpijskich. Podczas halowych mistrzostw Europy w 2005 zdobył brązowy medal, a latem zajął drugie miejsce w igrzysk śródziemnomorskich. Na koniec sezonu nie awansował do finału mistrzostw globu. W 2006 był szósty na halowych mistrzostwach świata w Moskwie, a latem był dziewiąty podczas czempionatu Starego Kontynentu. Bez powodzenia startował w dwóch ważnych imprezach sezonu 2007 – na halowych mistrzostwach Europy zajął odległe miejsce w kwalifikacjach, a podczas mistrzostw świata nie oddał żadnej ważnej próby w eliminacjach. W 2008 nie awansował do finału rozegranych w Walencji halowych mistrzostw świata oraz pekińskich igrzyskach olimpijskich. W sezonie 2009 był szósty podczas halowych mistrzostw Europy, a latem najpierw wygrał igrzyska śródziemnomorskie, a następnie na eliminacjach zakończył udział w mistrzostwach świata. Nie udało mu się wywalczyć awansu do finału czempionatu Starego Kontynentu w 2010[5] oraz halowych mistrzostw Europy w kolejnym sezonie[6]. W kwietniu 2011 ogłosił zakończenie kariery sportowej[7][8].

Poza sportem jest artystą i aktorem[8], w 2011 wystąpił w filmie Capitán Trueno y el santo grial, El[9].

Rekordy życiowe: stadion – 21,47 m (10 lipca 2002, Salamanka); hala – 21,26 m (2 marca 2002, Wiedeń). Rezultaty kulomiota są aktualnymi rekordami Hiszpanii[10], Martínez ustanawiał także juniorskie rekordy swojego kraju.

Osiągnięcia

edytuj
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
1992 Mistrzostwa świata juniorów   Seul   2. miejsce 18,14
1992 Mistrzostwa ibero-amerykańskie   Sewilla   2. miejsce 17,49
1993 Superliga pucharu Europy   Rzym 7. miejsce 18,16
1993 Mistrzostwa Europy juniorów   San Sebastián   1. miejsce 19,02
1993 Mistrzostwa świata   Stuttgart 11. miejsce 19,03
1993 Igrzyska śródziemnomorskie   Langwedocja-Roussillon 5. miejsce 18,59
1994 Halowe mistrzostwa Europy   Paryż 4. miejsce 19,85
1994 Mistrzostwa ibero-amerykańskie   Mar del Plata   2. miejsce 18,70
1994 I liga pucharu Europy   Walencja 1. miejsce 20,09
1994 Młodzieżowy puchar Europy   Ostrawa 1. miejsce 19,93
1994 Mistrzostwa Europy   Helsinki el. – 14. miejsce 18,53
1995 Halowe mistrzostwa świata   Barcelona 4. miejsce 19,97
1995 Superliga pucharu Europy   Villeneuve-d’Ascq 4. miejsce 18,97
1995 Mistrzostwa świata   Göteborg el. – 21. miejsce 18,50
1996 Halowe mistrzostwa Europy   Sztokholm 7. miejsce 19,50
1996 Superliga pucharu Europy   Madryt 4. miejsce 18,54
1996 Igrzyska olimpijskie   Atlanta el. – 15. miejsce 19,12
1997 Halowe mistrzostwa świata   Paryż 5. miejsce 20,37
1997 Superliga pucharu Europy   Monachium 3. miejsce 19,29
1997 Mistrzostwa świata   Ateny el. – 12. miejsce 19,61
1997 Uniwersjada   Sycylia 7. miejsce 19,05
1998 Halowe mistrzostwa Europy   Walencja 6. miejsce 20,09
1998 Superliga pucharu Europy   Petersburg 3. miejsce 19,86
1998 Mistrzostwa ibero-amerykańskie   Lizbona   1. miejsce 19,47
1998 Mistrzostwa Europy   Budapeszt 7. miejsce 20,02
1999 Halowe mistrzostwa świata   Maebashi 4. miejsce 20,79
2000 Halowe mistrzostwa Europy   Gandawa   2. miejsce 20,38
2000 Mistrzostwa ibero-amerykańskie   Rio de Janeiro   1. miejsce 20,55
2000 I liga pucharu Europy   Bærum 3. miejsce 19,68
2000 Igrzyska olimpijskie   Sydney 6. miejsce 20,55
2001 Halowe mistrzostwa świata   Lizbona   3. miejsce 20,67
2001 Zimowy puchar Europy w rzutach   Nicea 1. miejsce 20,27
2001 Superliga pucharu Europy   Brema 1. miejsce 21,03
2001 Mistrzostwa świata   Edmonton 4. miejsce 20,91
2001 Uniwersjada   Pekin   1. miejsce 20,97
2001 Igrzyska Dobrej Woli   Brisbane   3. miejsce 20,44
2001 Igrzyska śródziemnomorskie   Radis   1. miejsce 21,03
2002 Halowe mistrzostwa Europy   Wiedeń   1. miejsce 21,26
2002 Zimowy puchar Europy w rzutach   Pula 1. miejsce 20,92
2002 I liga pucharu Europy   Sewilla 1. miejsce 20,89
2002 Mistrzostwa Europy   Monachium 5. miejsce 20,45
2002 Puchar świata   Madryt 6. miejsce 19,76
2003 Halowy puchar Europy   Lipsk 2. miejsce 19,60
2003 Halowe mistrzostwa świata   Birmingham   1. miejsce 21,24
2003 Superliga pucharu Europy   Florencja 1. miejsce 21,08
2003 Mistrzostwa świata   Paryż Saint Denis el. – 14. miejsce 19,78
2003 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Monako 4. miejsce 20,32
2004 Halowe mistrzostwa świata   Budapeszt 5. miejsce 20,79
2004 I liga pucharu Europy   Stambuł 3. miejsce 19,92
2004 Mistrzostwa ibero-amerykańskie   Huelva   1. miejsce 20,59
2004 Igrzyska olimpijskie   Ateny/Olimpia   3. miejsce 20,84
2004 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Monako 3. miejsce 20,67
2005 Halowe mistrzostwa Europy   Madryt 3. miejsce 20,51
2005 Zimowy puchar Europy w rzutach   Mersin 3. miejsce 20,22
2005 Superliga pucharu Europy   Florencja 2. miejsce 20,28
2005 Igrzyska śródziemnomorskie   Almería   2. miejsce 19,97
2005 Mistrzostwa świata   Helsinki el. – 16. miejsce 19,55
2006 Halowy puchar Europy   Liévin 3. miejsce 20,09
2006 Halowe mistrzostwa świata   Moskwa 6. miejsce 20,43
2006 Zimowy puchar Europy w rzutach   Tel Awiw 5. miejsce 20,07
2006 Superliga pucharu Europy   Malaga 2. miejsce 20,58
2006 Mistrzostwa Europy   Göteborg 9. miejsce 19,68
2006 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Stuttgart 8. miejsce 19,79
2007 Halowe mistrzostwa Europy   Birmingham el. – 14. miejsce 18,73
2007 Zimowy puchar Europy w rzutach   Jałta 3. miejsce 19,10
2007 I liga pucharu Europy   Vaasa 3. miejsce 19,43
2007 Mistrzostwa świata   Osaka NM
2008 Halowe mistrzostwa świata   Walencja el. – 14. miejsce 19,75
2008 Superliga pucharu Europy   Annecy 4. miejsce 20,24
2008 Igrzyska olimpijskie   Pekin el. – 19. miejsce 19,81
2009 Halowe mistrzostwa Europy   Turyn 6. miejsce 19,65
2009 Zimowy puchar Europy w rzutach   Teneryfa 2. miejsce 20,00
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Leiria 2. miejsce 20,39
2009 Igrzyska śródziemnomorskie   Pescara   1. miejsce 20,30
2009 Mistrzostwa świata   Berlin el. – 19. miejsce 19,80
2010 Mistrzostwa Europy   Barcelona el. – 24. miejsce 18,08
2011 Halowe mistrzostwa Europy   Paryż el. – 19. miejsce 18,92

Przypisy

edytuj
  1. World Junior Championships 1992. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  2. European Junior Championships 1993. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  3. a b c Ibero American Championships [online], gbrathletics [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  4. European Under 23 Cup [online], gbrathletics [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  5. 2010 European Athletics Championships – Men’s Shot Put [online], sportsresult.com [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  6. 2011 European Indoor Championships – Shot Put Men [online] [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  7. Manolo Martínez anunciará su retirada [online], MARCA.com [dostęp 2011-04-30] (hiszp.).
  8. a b Spain’s former world and European indoor champion Martinez announces his retirement [online], European Athletics [dostęp 2011-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-26] (ang.).
  9. Manuel Martínez [online], imdb.com [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  10. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj