Marcin Hintz

polski duchowny luterański, biskup

bp dr hab. Marcin Ryszard Hintz (ur. 21 maja 1968 w Warszawie) – polski duchowny luterański, teolog, profesor ChAT, proboszcz parafii ewangelickiej w Sopocie, biskup Diecezji Pomorsko-Wielkopolskiej[1].

Marcin Ryszard Hintz
ks. bp kpt. rez. dr hab., prof. ChAT
Ilustracja
Doce me facere voluntatem tuam
Naucz mnie czynić wolę swoją (Ps 143,10)
Kraj działania  Polska
Data i miejsce urodzenia 21 maja 1968
Warszawa
proboszcz parafii w Sopocie
Okres sprawowania od 2010
proboszcz parafii w Częstochowie
Okres sprawowania 2000-2011
Wyznanie Ewangelicko-Augsburskie
Kościół Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP
Ordynacja 13 sierpnia 1995
Nominacja biskupia 4 grudnia 2010
Sakra biskupia 19 lutego 2011
Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Marcin Ryszard Hintz
ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia 21 maja 1968
Warszawa, Polska
Przebieg służby
Lata służby 1998-2001
Stanowiska dziekan Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych
Sukcesja apostolska
Data konsekracji 19 lutego 2011
Miejscowość Sopot
Miejsce Kościół Zbawiciela w Sopocie
Konsekrator Jerzy Samiec
Współkonsekratorzy Karlo Kalliali
Tadeusz Szurman
Janusz Jagucki
Paweł Anweiler
Ryszard Bogusz
Rudolf Bażanowski
Michał Warczyński

ŻyciorysEdytuj

WykształcenieEdytuj

Kształcił się w zakresie teologii ewangelickiej na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (1987–1992) oraz filozofii na Uniwersytecie Warszawskim (1988–1993). Od 1991 pracuje w Katedrze Teologii Systematycznej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej. W latach 1993–1994 przebywał na stypendium doktoranckim na Uniwersytecie w Bonn.

Służba kościelnaEdytuj

W 1995 został ordynowany na duchownego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. W latach 1995–1998 pracował jako wikariusz w Żyrardowie, następnie był ewangelickim kapelanem wojskowym i dziekanem Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSWiA (1998–2001). W latach 2000–2011 był proboszczem parafii w Częstochowie.

30 października 2009 został nominowany do funkcji Naczelnego Kapelana Wojskowego Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego przez Kolegium Wyborcze Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP[2][3], jednak w dniu 23.02.2010 zrezygnował z objęcia tego urzędu[4]. 14 listopada 2010 został wybrany proboszczem parafii w Sopocie[5], 28 listopada został wprowadzony w urząd[6]. 4 grudnia 2010 został wybrany biskupem diecezji pomorsko-wielkopolskiej[1].

Konsekrowany na biskupa i wprowadzony w urząd Biskupa Diecezjalnego Diecezji Pomorsko-Wielkopolskiej 19 lutego 2011, w kościele Zbawiciela w Sopocie.

Kariera naukowaEdytuj

W 2001 obronił doktorat na Wydziale Teologicznym ChAT na podstawie rozprawy Wolność sumienia w Polsce po roku 1989 z perspektywy ewangelickiej. Analiza teologiczna. W 2008 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku i monografii pt. Etyka ewangelicka i jej wymiar eklezjalny. Studium historyczno-systematyczne. W tym samym roku został profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Teologii Systematycznej. Pełni funkcję kierownika Sekcji Teologii Ewangelickiej Wydziału Teologicznego ChAT. Jest autorem wielu artykułów naukowych z zakresu teologii, etyki ewangelickiej i ekumenizmu. W 2011 został wybrany na członka Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk, a 31 stycznia 2012 powołano go w skład prezydium Komitetu[7]. W 2019 został członkiem Rady Naukowej czasopisma „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”[8].

30 maja 2019 został członkiem Rady Uczelni Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie[9].

Był promotorem zakończonych nadaniem stopnia doktora nauk teologicznych przewodach następujących osób:

Laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych za rok 2019[11].

Ważniejsze publikacjeEdytuj

  • Kościół – pluralizm – Europa (red.), Komitet Krajowy Światowej Federacji Luterańskiej, Warszawa 2005.
  • Chrześcijańskie sumienie. Rozważania o etyce ewangelickiej, Wyd. „Głos Życia”, Katowice 2006.
  • Etyka ewangelicka i jej wymiar eklezjalny. Studium historyczno-systematyczne, ChAT, Warszawa 2007.
  • Ekumenizm i ewangelicyzm. Studia ofiarowane Profesorowi Karolowi Karskiemu w 70. urodziny, (red. wspólnie z Tadeuszem J. Zielińskim), ChAT, Warszawa 2010.
  • Ewangelickie Prawo Kościelne 1918–2018. Zbiór tekstów prawnych Kościołów ewangelickich w Polsce (red. nauk. wspólnie z Michałem Hucałem), Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2018.
  • Kościół i urząd kościelny w dokumentach i opracowaniach Światowej Federacji Luterańskiej, (red. wspólnie z Jerzym Sojką), Wydawnictwo Augustana, Bielsko-Biała 2014.
  • Na początku był Chrystus. Z bp. Marcinem Hintzem, bp. Jerzym Pańkowskim i bp. Grzegorzem Rysiem rozmawiali Jakub Drath i Janusz Poniewierski, Wydawnictwo Znak, Kraków 2016.
  • Wielowymiarowość ewangelickiego prawa kościelnego. Analiza porównawcza i teologiczno-prawna (wspólnie z Michałem Hucałem), Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2018.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b Synod wyborczy Diecezji Pomorsko-Wielkopolskiej, luteranie.pl [dostęp: 4 grudnia 2010]
  2. ↑ Ks. prof. kpt. Marcin Hintz kandydatem na ewangelickiego biskupa wojskowego, luteranie.pl [dostęp: 3 grudnia 2010]
  3. ↑ Ks. Marcin Hintz – ewangelickim biskupem wojskowym, ekai.pl z 9 listopada 2009 [dostęp: 3 grudnia 2010]
  4. ↑ Rezygnacja ks. prof. kpt. Marcina Hintza, luteranie.pl [dostęp: 3 grudnia 2010]
  5. ↑ Wybrano proboszcza parafii w Gdańsku – Sopocie, luteranie.pl [dostęp: 3 grudnia 2010]
  6. ↑ Wprowadzenie proboszcza parafii w Gdańsku z siedzibą w Sopocie, luteranie.pl [dostęp: 3 grudnia 2010]
  7. ↑ Bp prof. Marcin Hintz w prezydium KNT PAN. luteranie.pl. [dostęp 4 lutego 2012].
  8. ↑ Studia i Dokumenty Ekumeniczne. chat.edu.pl. [dostęp 2019-04-02].
  9. ↑ Wybór Rady Uczelni w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz uchwalenie Statutu ChAT. chat.edu.pl. [dostęp 2019-06-05].
  10. ↑ ZAŁĄCZNIK 2 Autoreferat Jerzego Janusza Sojki w postępowaniu habilitacyjnym w dziedzinie: nauki teologiczne, chat.edu.pl (data dostępu: 2018-10-29).
  11. ↑ Prof. Małgorzata Myśliwiec i ks. bp. dr Marcin Hintz zostali laureatami tegorocznej nagrody im. Jana Heweliusza, www.gdansk.pl [dostęp 2020-02-01] (pol.).

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Hintz&oldid=59812980”