Marcin Hoffmann
Marcin Maciej Hoffmann (ur. 2 października 1972 w Godzieszach Wielkich) – polski naukowiec i przedsiębiorca, profesor nauk chemicznych na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 października 1972 |
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia kwantowa, chemia obliczeniowa, bioinformatyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
30 czerwca 2000 |
| Habilitacja |
3 kwietnia 2009 |
| Profesura |
9 lutego 2017 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
| Wydział | |
| Stanowisko |
profesor zwyczajny (od 2017) |
| Stanowisko |
profesor nadzwyczajny (2011–2017) |
| Stanowisko |
adiunkt (2000–2011) |
| Prodziekan ds. Naukowych | |
| Wydział | |
| Okres spraw. |
od 2012 |
Dzieciństwo i młodość edytuj
Urodził się w 1972 w Godzieszach Wielkich, niewielkiej miejscowości pod Kaliszem. Ukończył Szkołę Podstawową nr 30 w Poznaniu oraz I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu; został wówczas laureatem Olimpiady Fizycznej i dwukrotnie laureatem Olimpiady Chemicznej. W 1996 uzyskał tytuł magistra chemii na Wydziale Chemii UAM; jego praca magisterska pt. Teoretyczna analiza konformacyjna wybranych pochodnych kwasu (R,R)-winowego, której promotorem był prof. Jacek Rychlewski, zdobyła I nagrodę w Wydziałowym Konkursie na najlepszą pracę magisterską w tamtym roku. W 1997 został magistrem biotechnologii na Wydziale Biologii UAM, broniąc pracę magisterską pt. Badanie właściwości glikoprotein izolowanych z soku mlecznego Chelidonium majus napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Goździckiej-Józefiak. W czasie studiów wielokrotnie zdobywał rozmaite stypendia, m.in. Stypendium Ministra Edukacji Narodowej[1] i Stypendium Fundacji im. Stefana Batorego dla studentów V roku, pełnił także funkcję przewodniczącego rady samorządu studentów na Wydziale Chemii[2]. W 2000 obronił pracę doktorską pt. Badanie wpływu podstawienia grupy OH atomem F metodami ab initio i DFT[3] (pod kierunkiem prof. Rychlewskiego), uhonorowaną I nagrodą w corocznym Wydziałowym Konkursie na najlepszą pracę doktorską. Ukończył również studia podyplomowe MBA współorganizowane przez Akademię Ekonomiczną w Poznaniu i Georgia State University w Atlancie w roku 2000 (opiekunem projektu menedżerskiego był prof. Henryk Mruk) oraz studia podyplomowe z informatyki na Wydziale Matematyki i Informatyki UAM w 2004[2].
Kariera akademicka edytuj
Jeszcze w czasie studiów magisterskich odbył staż naukowy na Uniwersytecie Oksfordzkim pod kierunkiem dra Johna M. Browna[2]. Po uzyskaniu stopnia doktora pracował jako adiunkt na Wydziale Chemii UAM; w latach 2001–2002 przebywał na stażu podoktorskim na Emory University w Atlancie, gdzie prowadził badania pod kierunkiem prof. Keiji Morokumy[2], wybitnego autorytetu w dziedzinie chemii kwantowej[4]. Jako młody naukowiec wielokrotnie nagradzany był stypendiami, m.in. przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej czy francuskie Centre de Mécanique Ondulatoire Appliquée (Centrum Stosowanej Mechaniki Falowej)[2]. Stopień doktora habilitowanego zdobył w 2009 rozprawą pt. Zastosowanie obliczeń kwantowo-chemicznych w modelowaniu molekularnym wybranych układów o istotnym znaczeniu w chemii, biochemii i medycynie[3], a dwa lata później objął stanowisko profesora nadzwyczajnego. 8 marca 2017, w wieku 44 lat, przyjął nominację profesorską z rąk prezydenta RP Andrzeja Dudy[5].
W 2019 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji[6], jest członkiem tego ciała także w kadencji 2024–2027[7].
Działalność naukowa edytuj
Badania prof. Hoffmanna skupiają się na zastosowaniu metod obliczeniowych chemii kwantowej w badaniach struktury molekuł i oddziaływań pomiędzy nimi oraz modelowaniu reakcji enzymatycznych i projektowaniu nowych leków oraz związków chemicznych o pożądanej aktywności z wykorzystaniem zaprojektowanych w tym celu modeli obliczeniowych. Wyniki jego pracy naukowej obejmują m.in.:
- Określenie wpływu podstawienia grupy OH atomem F w szeregu związków, m.in. pochodnych kwasu (R,R)-winowego i cząsteczce D-glukozy, na ich swobodę konformacyjną[8][9][10].
- Szczegółowa analiza konformacyjna wielu pochodnych kwasu (R,R)-winowego[11][12][13][14].
- Szczegółowe wyjaśnienie mechanizmu inhibicji epoksydazy skwalenowej przez terbinafinę i zaproponowanie pełnoatomowego modelu tego białka[15].
- Zbadanie podwójnego przeniesienia protonu w dimerze lumichromu[16] oraz w układzie lumichrom/kwas octowy[17].
- Szczegółowe badania nad wpływem szerokiej gamy podstawników na strukturę geometryczną i elektronową pochodnych fluoro- i trifluorometylobenzenu[18].
- Wyjaśnienie mechanizmu bioaktywacji azatiopryny przez cząsteczki cysteiny i glutationu[19].
- Charakterystyka homo- i heterodwujądrowych kompleksów jonów Zn(II) i Ln(III) z trójkleszczową zasadą Schiffa[20].
- Badania nad transportem wybranych pochodnych puryny (antymetabolitów) przez błonę komórkową[21].
- Określenie wpływu otoczenia białkowego monooksygenazy metanowej na mechanizm wiązania cząsteczki O2 w centrum aktywnym tego enzymu[22].
- Odkrycie powszechności występowania sekwencji palindromowych w cząsteczkach białek[23].
- Stwierdzenie efektywności kompleksów żelaza(0) z ligandami multiwinylosiloksanowymi w reakcjach hydrosililowania i odwodorniającego sililowania styrenu trójpodstawionymi silanami i hydrosiloksanami[24].
- Odkrycie charakterystycznej sekwencji palindromowej (TCTCGCGAGA) powtarzającej się wśród promotorów genów ludzkich[25].
- Analiza konformacyjna fluwastatyny[26] i atorwastatyny[27] i zaproponowanie mechanizmu przemian pomiędzy formami laktonu i hydroksykwasu w środowisku kwaśnym i zasadowym.
- Wyjaśnienie mechanizmu oddziaływania pomiędzy helikazą/ATPazą koronawirusa SARS a ATP i zaprojektowanie potencjalnych inhibitorów tego enzymu[28].
- Zaprojektowanie nowych inhibitorów syntetazy leucylo-tRNA[29] w oparciu o autorską bazę inhibitorów syntetaz aminoacylo-tRNA[30].
- Zidentyfikowanie nowych aktywatorów receptora pregnanu X[31].
- Stworzenie autorskiego programu komputerowego MM2QM łączącego metody dokowania, dynamiki molekularnej, mechaniki molekularnej i mechaniki kwantowej[32].
- Badania nad mechanizmem inhibicji telomerazy przez alkaloidy izochinolinowe Chelidonium majus na drodze stabilizacji sekwencji G-kwadrupleksowych w telomerach[33].
- Zaproponowanie geometrii jonu UO4− powstającego wskutek rozpadu niektórych kompleksowych anionów uranylowych[34].
Te i inne badania zaowocowały autorstwem lub współautorstwem około stu publikacji (101 wg Google Scholar), w tym także w bardzo prestiżowych czasopismach naukowych, takich jak Journal of the American Chemical Society czy Cancer Research. Prace te są z roku na rok coraz liczniej cytowane (łącznie 960 cytowań wg GS), co daje średnio 9,50 cytowania na publikację i wskaźnik Hirscha równy 18[35].
Działalność dydaktyczna edytuj
Od 1996 prowadzi na Wydziale Chemii UAM zajęcia dla studentów różnych specjalności, w tym część w języku angielskim. Obejmują one wykłady, seminaria, proseminaria oraz ćwiczenia laboratoryjne z szerokiego spektrum przedmiotów: od ogólnych, takich jak chemia fizyczna, chemia kwantowa i chemia teoretyczna, po zastosowanie metod obliczeniowych, modelowania molekularnego, i internetowych baz danych w innych gałęziach chemii. Przez dwa lata (1999–2001) pracował również jako nauczyciel chemii w X Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu[2]. W swojej karierze dydaktycznej był opiekunem kilkudziesięciu prac licencjackich i magisterskich, a także wypromował czworo doktorów[3]:
- dr Jakub Paś (2013), tytuł pracy doktorskiej: Application and implementation of probabilistic profile-profile comparison methods for protein fold recognition (Wdrożenie i zastosowania probabilistycznych metod porównawczych profil-profil w rozpoznawaniu pofałdowania białek).
- dr Marcin Nowosielski (2015), tytuł pracy doktorskiej: Wykorzystanie metod obliczeniowych mechaniki klasycznej i kwantowej w komputerowo wspomaganym projektowaniu leków.
- dr Wojciech Jankowski (2017), tytuł pracy doktorskiej: Badania kwantowo-chemiczne kompleksów wybranych alkaloidów z jonami cynku(II) i miedzi(II).
- dr Martyna Kuta-Siejkowska (2018), tytuł pracy doktorskiej: Badanie oddziaływań G-kwadrupleksów o sekwencji protoonkogenów z ligandami.
Jest również autorem recenzji kilkudziesięciu prac licencjackich i magisterskich, siedmiu rozpraw doktorskich, dwóch postępowań habilitacyjnych i dwóch wniosków o nadanie tytułu profesora (dra hab. Mariusza Makowskiego, prof. UG i dra hab. Roberta Wieczorka, prof. UWr).
Działalność organizacyjna edytuj
Od lat czynnie angażuje się w rozbudowę potencjału naukowego i dydaktycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, między innymi poprzez zainicjowanie i współtworzenie współfinansowanego przez Narodowego Centrum Badań i Rozwoju projektu UAM – ponadnarodowe i interdyscyplinarne rozwiązania XXI wieku, realizowanego we współpracy z amerykańskim University of Massachusetts Lowell; jest też współautorem ramowych programów studiów na Wydziale Chemii UAM. Bierze aktywny udział w organizowaniu na Wydziale wydarzeń mających na celu popularyzację nauki, takich jak doroczne Poznański Festiwal Nauki i Sztuki oraz Noc Naukowców. Od 2012 sprawuje urząd Prodziekana ds. Naukowych Wydziału Chemii UAM (w 2016 wybrany na drugą kadencję)[36]. Jest pomysłodawcą oraz Sekretarzem Kapituły przyznającej Nagrodę Polskiego Towarzystwa Chemicznego im. Prof. Jacka Rychlewskiego za najlepszą pracę magisterską z chemii kwantowej lub wykorzystującą metody chemii kwantowej w różnych dziedzinach nauki. Wielokrotnie opiniował realizację projektów badawczych finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki, wnioski konkursowe o przyznanie dotacji dla młodych naukowców i wnioski projektowe zgłaszane do Polskiej Infrastruktury Gridowej PLGrid. W 2013 wspólnie z Instytutem BioInfoBank i Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego Uniwersytetu Warszawskiego zorganizował międzynarodową konferencję Advances in Molecular Modelling, a od 2014 jest członkiem Komitetu Naukowego Ogólnopolskiego Seminarium Doktorantów „Na pograniczu chemii i biologii”[37]. W trakcie 59. Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, organizowanego na Wydziale Chemii UAM, przewodniczył obradom sekcji chemii teoretycznej i obliczeniowej[38].
Działalność pozanaukowa edytuj
Poza pracą akademicką prof. Hoffmann od kilkunastu lat szeroko współpracuje z przedsiębiorstwami z branży wysokich technologii, realizującymi koncepcję gospodarki opartej na wiedzy. W latach 2002–2003 pracował jako konsultant w McKinsey & Company, gdzie zajmował się sektorem telekomunikacyjnym i nośnikami energii[2]. W 2004 objął stanowisko dyrektora ds. inwestycji i rozwoju w Instytucie BioInfoBank, a w 2007 wraz z Leszkiem Rychlewskim stworzył fundusz kapitału zalążkowego BIB Seed Capital. Fundusz ten, do dziś kierowany przez prof. Hoffmanna, ukierunkowany jest na wspieranie polskiej myśli naukowo-technicznej m.in. w obszarach biotechnologii, biologii molekularnej, chemii i informatyki oraz umożliwienie jej transferu do sektora małych i średnich przedsiębiorstw[39]. Trafne inwestycje pozwoliły spółce na zwielokrotnienie kapitału, a wiele wspartych przez nią startupów odniosło sukces na rynku, na przykład:
- Medicalgorithmics S.A. – polskie przedsiębiorstwo branży high-tech, będące ekspertem i dostawcą rozwiązań systemowych oraz algorytmicznych w diagnostyce kardiologicznej; spółka notowana na GPW[40].
- Proteon Pharmaceuticals S.A. – polska firma farmaceutyczna, prowadząca badania nad bakteriofagami i opracowująca na ich bazie preparaty skutecznie zastępujące antybiotyki[41].
Od 2010 pełni funkcję biegłego przy Sądzie Okręgowym w Poznaniu w dziedzinach nauk ścisłych, nauk ekonomicznych i przedsiębiorstwa; sporządzał analizy również dla innych sądów, m.in. w Warszawie, w Myśliborzu i w Łowiczu[42].
Przypisy edytuj
- ↑ W latach 90. XX wieku ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego w Polsce był Minister Edukacji Narodowej.
- ↑ a b c d e f g Hoffmann 2014 ↓.
- ↑ a b c Prof. dr hab. Marcin Maciej Hoffmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-09-14].[martwy link]
- ↑ Q. Cui, S. Irle, J. Musaev. Keiji Morokuma (1934–2017). „Angew Chem Int Ed Engl”. 57 (9), s. 2288–2289, Feb 2018. DOI: 10.1002/anie.201800390. PMID: 29392802.
- ↑ Prezydent wręczył nominacje profesorskie. prezydent.pl. [dostęp 2018-08-24]. (pol.).
- ↑ Lista kandydatów wybranych na członków RDN, odrębna dla każdej dyscypliny, zawierająca nazwiska i imiona wybranych kandydatów wraz z nazwami podmiotów ich zgłaszających. konstytucjadlanauki.gov.pl. [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Zespół VI Nauk Ścisłych i Przyrodniczych [online] [dostęp 2024-02-22] (pol.).
- ↑ M. Hoffmann, J. Rychlewski, U. Rychlewska. Effects of Substitution of OH Group by F Atom for Conformational Preferences of Fluorine-Substituted Analogues of (R, R)-Tartaric Acid, Its Dimethyl Diester, Diamide, and N, N, N ‘, N ‘-Tetramethyl Diamide. Ab Initio Conformational Analysis. „J Am Chem Soc”. 121 (9), s. 1912–1921, Feb 1999. DOI: 10.1021/ja982935+.
- ↑ M. Hoffmann, J. Rychlewski. Effects of substituting a OH group by a F atom in D-glucose. Ab initio and DFT analysis. „J Am Chem Soc”. 123 (10), s. 2308–2316, Mar 2001. PMID: 11456879.
- ↑ M. Hoffmann, J. Rychlewski. When, in the context of drug design, can a fluorine atom successfully substitute a hydroxyl group?. „Int J Quantum Chem”. 89 (4), s. 419–427, Jul 2002. DOI: 10.1002/qua.10277.
- ↑ A. Szarecka, M. Hoffmann, J. Rychlewski, U. Rychlewska. X-ray diffraction and theoretical studies of the methyl ester of (R,R)-tartaric acid monoamide: semiempirical and ab initio calculations of some model compounds. „J Mol Struct”. 374 (1–3), s. 363–372, Jan 1996. DOI: 10.1016/0022-2860(95)08928-4.
- ↑ J. Gawroński i inni, Factors affecting conformation of (R, R)-tartaric acid ester, amide and nitrile derivatives. X-ray diffraction, circular dichroism, nuclear magnetic resonance and ab initio studies, „Tetrahedron”, 53 (17), 1997, s. 6113–6144, DOI: 10.1016/S0040-4020(97)00271-8.
- ↑ U. Rychlewska, B. Warżajtis, M. Hoffmann, J. Rychlewski. (R, R)-Tartaric Acid Dimethyl Diester from X-Ray and Ab Initio Studies: Factors Influencing Its Conformation and Packing. „Molecules”. 2 (7), s. 106–113, Jul 1997. DOI: 10.3390/20700106.
- ↑ M. Hoffmann, A. Szarecka, J. Rychlewski. Gas-phase Conformational Analysis of (R, R)-Tartaric Acid, its Diamide, N, N, N′, N′-Tetramethyldiamide and Model Compounds. „Adv Quantum Chem”. 32, s. 109–125, 1998. DOI: 10.1016/S0065-3276(08)60409-8.
- ↑ M. Nowosielski, M. Hoffmann, L.S. Wyrwicz, P. Stepniak i inni. Detailed mechanism of squalene epoxidase inhibition by terbinafine. „J Chem Inf Model”. 51 (2), s. 455–462, Feb 2011. DOI: 10.1021/ci100403b. PMID: 21229992.
- ↑ E. Sikorska, I. Khmelinskii, M. Kubicki, W. Prukała i inni. In search of excited-state proton transfer in the lumichrome dimer in the solid state: theoretical and experimental approach. „J Phys Chem A”. 110 (14), s. 4638–4648, Apr 2006. DOI: 10.1021/jp060072y. PMID: 16599430.
- ↑ E. Sikorska, I. Khmelinskii, M. Hoffmann, I.F. Machado i inni. Ground- and excited-state double proton transfer in lumichrome/acetic acid system: theoretical and experimental approach. „J Phys Chem A”. 109 (51), s. 11707–11714, Dec 2005. DOI: 10.1021/jp053951d. PMID: 16366620.
- ↑ T. Siodła, W.P. Ozimiński, M. Hoffmann, H. Koroniak i inni. Toward a physical interpretation of substituent effects: the case of fluorine and trifluoromethyl groups. „J Org Chem”. 79 (16), s. 7321–7331, Aug 2014. DOI: 10.1021/jo501013p. PMID: 25046196.
- ↑ M. Hoffmann, J. Rychlewski, M. Chrzanowska, T. Hermann. Mechanism of activation of an immunosuppressive drug: azathioprine. Quantum chemical study on the reaction of azathioprine with cysteine. „J Am Chem Soc”. 123 (26), s. 6404–6409, Jul 2001. PMID: 11427067.
- ↑ V. Patroniak, A.R. Stefankiewicz, J. Lehn, M. Kubicki i inni. Self-Assembly and Characterization of Homo- and Heterodinuclear Complexes of Zinc(II) and Lanthanide(III) Ions with a Tridentate Schiff-Base Ligand. „Eur J Inorg Chem”. 2006 (1), s. 144–149, Jan 2006. DOI: 10.1002/ejic.200500699.
- ↑ M. Hoffmann, M. Chrzanowska, T. Hermann, J. Rychlewski. Modeling of purine derivatives transport across cell membranes based on their partition coefficient determination and quantum chemical calculations. „J Med Chem”. 48 (13), s. 4482–4486, Jun 2005. DOI: 10.1021/jm0495273. PMID: 15974600.
- ↑ M. Hoffmann, I.V. Khavrutskii, D.G. Musaev, K. Morokuma. Protein effects on the O2 binding to the active site of the methane monooxygenase: ONIOM studies. „Int J Quantum Chem”. 99 (6), s. 972–980, Jun 2004. DOI: 10.1002/qua.20141.
- ↑ M. Giel-Pietraszuk, M. Hoffmann, S. Dolecka, J. Rychlewski i inni. Palindromes in proteins. „J Protein Chem”. 22 (2), s. 109–113, Feb 2003. PMID: 12760415.
- ↑ B. Marciniec, A. Kownacka, I. Kownacki, M. Hoffmann i inni. Hydrosilylation vs. dehydrogenative silylation of styrene catalysed by iron(0) carbonyl complexes with multivinylsilicon ligands – Mechanistic implications. „J Organomet Chem”. 791, s. 58–65, Aug 2015. DOI: 10.1016/j.jorganchem.2015.04.051.
- ↑ L.S. Wyrwicz, P. Gaj, M. Hoffmann, L. Rychlewski i inni. A common cis-element in promoters of protein synthesis and cell cycle genes. „Acta Biochim Pol”. 54 (1), s. 89–98, 2007. PMID: 17351670.
- ↑ T. Grabarkiewicz, P. Grobelny, M. Hoffmann, J. Mielcarek. DFT study on hydroxy acid-lactone interconversion of statins: The case of fluvastatin. „Org Biomol Chem”. 4 (23), s. 4299–4306, Dec 2006. DOI: 10.1039/b612999b. PMID: 17102875.
- ↑ M. Hoffmann, M. Nowosielski. DFT study on hydroxy acid-lactone interconversion of statins: the case of atorvastatin. „Org Biomol Chem”. 6 (19), s. 3527–3531, Oct 2008. DOI: 10.1039/b803342k. PMID: 19082153.
- ↑ D. Plewczynski, M. Hoffmann, M. von Grotthuss, K. Ginalski i inni. In silico prediction of SARS protease inhibitors by virtual high throughput screening. „Chem Biol Drug Des”. 69 (4), s. 269–279, Apr 2007. DOI: 10.1111/j.1747-0285.2007.00475.x. PMID: 17461975.
- ↑ M. Hoffmann, M. Torchala. Search for inhibitors of aminoacyl-tRNA synthases by virtual click chemistry. „J Mol Model”. 15 (6), s. 665–672, Jun 2009. DOI: 10.1007/s00894-008-0421-x. PMID: 19048310.
- ↑ M. Torchala, M. Hoffmann. IA, database of known ligands of aminoacyl-tRNA synthetases. „J Comput Aided Mol Des”. 21 (9), s. 523–525, Sep 2007. DOI: 10.1007/s10822-007-9135-x. PMID: 17882381.
- ↑ M. Ratajewski, I. Grzelak, K. Wiśniewska, K. Ryba i inni. Screening of a chemical library reveals novel PXR-activating pharmacologic compounds. „Toxicol Lett”. 232 (1), s. 193–202, Jan 2015. DOI: 10.1016/j.toxlet.2014.10.009. PMID: 25455453.
- ↑ M. Nowosielski, M. Hoffmann, A. Kuron, M. Korycka-Machala i inni. The MM2QM tool for combining docking, molecular dynamics, molecular mechanics, and quantum mechanics. „J Comput Chem”. 34 (9), s. 750–756, Apr 2013. DOI: 10.1002/jcc.23192. PMID: 23233437.
- ↑ S.K. Noureini, H. Esmaeili, F. Abachi, S. Khiali i inni. Selectivity of major isoquinoline alkaloids from Chelidonium majus towards telomeric G-quadruplex: A study using a transition-FRET (t-FRET) assay. „Biochim Biophys Acta”. 1861 (8), s. 2020–2030, 08 2017. DOI: 10.1016/j.bbagen.2017.05.002. PMID: 28479277.
- ↑ M. Sokalska, M. Prussakowska, M. Hoffmann, B. Gierczyk i inni. Unusual Ion UO4− Formed Upon Collision Induced Dissociation of [UO2(NO3)3]−, [UO2(ClO4)3]−, [UO2(CH3COO)3]− Ions. „J Am Soc Mass Spectrom”. 21 (10), s. 1789–1794, Oct 2010. DOI: 10.1016/j.jasms.2010.06.018. PMID: 20678945.
- ↑ Stan na 2019-08-09.
- ↑ Wydział Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – Marcin Hoffmann. chemia.amu.edu.pl. [dostęp 2018-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
- ↑ XVI Na pograniczu chemii i biologii 2018 – Organizatorzy. [dostęp 2018-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-31)].
- ↑ 59 Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Chemicznego – Sekcje Zjazdu. [dostęp 2018-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)].
- ↑ BIB Seed Capital. [dostęp 2018-08-24]. (pol.).
- ↑ Medicalgorithmics. [dostęp 2018-08-24]. (ang.).
- ↑ Proteon Pharmaceuticals. [dostęp 2018-08-24]. (ang.).
- ↑ Lista biegłych sądowych Sądu Okręgowego w Poznaniu. [dostęp 2018-08-24]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Marcin Hoffmann: Curriculum Vitae. medicalgorithmics.com, 2014. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-29)]. (pol.).
- Prof. dr hab. Marcin Maciej Hoffmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-09-14].[martwy link]
- Wydział Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – Marcin Hoffmann. chemia.amu.edu.pl. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Marcin Hoffmann w wyszukiwarce Google Scholar (pol.)
- BIB Seed Capital (oficjalna strona internetowa) (pol.)