Marcus Ericsson

szwedzki kierowca wyścigowy

Marcus Ericsson (ur. 2 września 1990 w Kumli) – szwedzki kierowca wyścigowy, kierowca Formuły 1 od sezonu 2014 do 2018. Zwycięzca wyścigu Indy 500 w 2022 roku.

Marcus Ericsson
Ilustracja
Marcus Ericsson podczas Grand Prix Malezji (2015)
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

2 września 1990
Kumla

Sezon 2022
Seria

IndyCar Series

Zespół

Chip Ganassi Racing

Samochód

Dallara DW12

Nr startowy

8

Partnerzy

Tony Kanaan, Scott Dixon, Álex Palou, Jimmie Johnson

Sukcesy

2007: złoto Brytyjska Formuła BMW
2009: złoto Japońska Formuła 3
2022: złoto Indianapolis 500

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Karting i Formuła BMW edytuj

Karierę rozpoczął, jak większość przyszłych kierowców wyścigowych, od kartingu, w 1999 roku. Po sześciu latach Szwed postanowił przenieść się do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Niemieckiej Formule BMW. Startując w zespole Fortec Motorsport, Ericsson od razu należał do czołówki serii, a dzięki dominującej końcówce sezonu, sięgnął po tytuł mistrzowski, już w pierwszym podejściu. Ostatecznie wygrał siedem z osiemnastu wyścigów oraz zdobył jedenaście pole position (największym rywalem Ericssona był Czech Josef Král).

Formuła 3 edytuj

W roku 2008 przeniósł się do Brytyjskiej Formuły 3, gdzie również reprezentował barwy brytyjskiej stajni Fortec. Przez cały sezon prezentował się z dobrej strony, kilkakrotnie stając podium, z czego dwukrotnie na najwyższym stopniu. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 5. miejsce. W sezonie 2009 wyjechał do Japonii, gdzie zaangażował się w Japońską Formułę 3. Było to jednak dość kontrowersyjne posunięcie, zważywszy na duże szanse Ericssona, w walce o tytuł. Swój wybór argumentował jednak lepszym przygotowaniem do finału sezonu, a więc Grand Prix Makau, z racji odbywania się tego prestiżowego wyścigu, w podobnej strefie czasowej. W zespole TOM's potwierdził swój talent, zdobywając drugi tytuł w karierze (wygrał pięć wyścigów). Gościnnie wziął udział w sześciu wyścigach brytyjskiego cyklu, w stajni Kimiego Räikkönena. Mimo to zdołał wygrać dwa wyścigi i ostatecznie zająć w klasyfikacji 11. lokatę. Na koniec sezonu wreszcie przyszła pora na Puchar Interkontynentalny, który jednak nie ułożył się po myśli Ericssona. Szwed wprawdzie zdobył pole position, jednakże w dalszej części weekendu zanotował regres osiągów i ostatecznie wyścig ukończył poza podium, na 4. pozycji.

Seria GP2 edytuj

 
Marcus Ericsson podczas wyścigu GP2 na torze Autodromo Nazionale di Monza (2011)
 
Marcus Ericsson podczas wyścigu GP2 na torze Spa-Francorchamps (2013)

W roku 2009 podpisał kontrakt z francuską stajnią ART Grand Prix, na starty w azjatyckiej serii GP2. Debiut w serii nie był jednak udany dla Szweda, który zmagania w Abu Zabi ukończył odpowiednio na jedenastej i dwunastej pozycji. W kolejnej rundzie, również odbywającej się na torze Yas Marina, Ericsson reprezentował barwy brytyjskiej ekipy Super Nova Racing, z którą zawarł umowę również na udział w głównej edycji GP2 (jego partnerem został dawny rywal z Formuły BMW, Josef Král). I tym razem Szwed odnotował rezultaty w drugiej dziesiątce (siedemnaste i dwunaste miejsce). Był to ostatni występ dla Szweda w tym sezonie, w tej serii.

W głównym cyklu, Ericsson przełomowe osiągnięcie uzyskał w czwartej rundzie sezonu, na ulicznym torze w Walencji. W pierwszym wyścigu dojechał wówczas na siódmym miejscu, natomiast w drugim po starcie z drugiej pozycji, wyprzedził Rumuna Michaela Hercka, a następnie wytrzymał presję wywieraną przez Holendra Giedo van der Garde, ostatecznie dowożąc zwycięstwo z niecałą sekundą przewagi. Triumf Szweda przyćmił jednak poważny wypadek jego kolegi z zespołu Super Nova – Josefa Krála, po którym Czech trafił do szpitala z podejrzeniem urazów ręki i kręgosłupa. Ericsson po punkty sięgnął jeszcze w pierwszym wyścigu, na niemieckim obiekcie Hockenheimring, gdzie zajął szóstą lokatę. Ostatecznie zdobyte punkty sklasyfikowały Ericssona na 17. lokacie.

W sezonie Seria GP2 - sezon 2011 Ericsson podpisał kontrakt z innym brytyjskim zespołem – iSport International. W azjatyckim cyklu zdobył punkty w dwóch z czterech rozegranych wyścigów. Podczas drugiego startu w Abu Zabi, Szwed stanął na najniższym stopniu podium. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 6. miejscu.

W początkowej fazie rywalizacji w europejskim cyklu, Ericsson nie prezentował dobrej dyspozycji na tle swojego partnera Sama Birda. Jedyne punkty uzyskał w drugiej rundzie na torze w Hiszpanii, gdzie zajął piątą i trzecią pozycję. Progres formy Szweda nastąpił począwszy od eliminacji w Wielkiej Brytanii. Ericsson zaczął prezentować zbliżone, bądź lepsze osiągi od z zespołowego kolegi. Był bliski zwycięstwa w sobotnich zmaganiach na Węgrzech, jednakże w wyniku nieprzepisowego wyjazdu z boksów przed Brazylijczyka Luiza Razię, został ukarany koniecznością przejazdu przez aleję serwisową. Po punkty sięgnął łącznie jeszcze czterokrotnie, po raz drugi plasując się na trzecim miejscu. W ogólnej punktacji znalazł się na 10. pozycji.

W drugim roku współpracy Szwed ponownie nie prezentował równej formy. Był to jednak solidniejszy sezon, w którym dwunastokrotnie sięgał po punkty, w tym sześciokrotnie na podium. W sobotniej rywalizacji, na belgijskim torze Circuit de Spa-Francorchamps, po raz pierwszy w karierze zwyciężył. W klasyfikacji generalnej zajął 8. miejsce.

W sezonie 2013 nastąpiła kontynuacja progresu wyników Szweda z poprzednich lat. Ericsson znów tylko raz wygrywał, jednak miejsc na podium było już łącznie pięć. Ostatecznie jego dorobek punktowy wyniósł 121 punktów. Został sklasyfikowany na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej.

Formuła 1 edytuj

 
Marcus Ericsson podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii w bolidzie Caterham CT05 (2014)

Na sezon 2014 Ericsson podpisał kontrakt z malezyjską ekipą Caterham F1 Team na starty w Formule 1. Tym samym stał się pierwszym Szwedem od 22 lat uczestniczącym w najwyższej klasie wyścigów samochodów jednomiejscowych. Podobnie jak kolega z zespołu Kamui Kobayashi, skupił się głównie na walce z kierowcami ekipy Marussia. W wyścigu o Grand Prix Monako osiągnął najlepszy wynik w sezonie, dojechał do mety na jedenastej pozycji. Jego partner zespołowy, a także Max Chilton nie zdołali poprawić tego wyniku do końca sezonu. Został sklasyfikowany na dziewiętnastej pozycji w klasyfikacji kierowców wygrywając również z Gutiérrezem. Na krótko po ogłoszeniu absencji jego zespołu w Stanach Zjednoczonych, Szwed ogłosił podpisanie kontraktu z ekipą Sauber[1].

Wyniki edytuj

Stan: 10 września 2023

Azjatycka Seria GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2009/2010  
ARE
 
ARE
 
ARE
 
ARE
 
BHR
 
BHR
 
BHR
 
BHR
0 24
ART Grand Prix 11 12
Super Nova Racing 17 12
2011 iSport International  
ARE
 
ARE
 
ITA
 
ITA
9 6
4 3 10 16

GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2010 Super Nova Racing  
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
TUR
 
TUR
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
ARE
 
ARE
11 17
11 NU 12 9 NU NU 7 1 12 18 6 NU 12 10 13 7 NU 11 11 NU
2011 iSport International  
TUR
 
TUR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
25 10
9 8 5 3 NU NU NU 11 3 4 5 16 5 15 NU 12 14 8
2012 iSport International  
MAL
 
MAL
 
BAH
 
BAH
 
BAH
 
BAH
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
SIN
 
SIN
124 8
13 NU 13 16 7 7 13 22 2 4 2 NU 21 7 11 15 18 NU 1 4 3 7 7 2
2013 DAMS  
MAL
 
MAL
 
BAH
 
BAH
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
SIN
 
SIN
 
ARE
 
ARE
121 6
NU 13 13 NU NU 20 NU 18 11 8 1 13 2 4 2 15 NU 23 7 2 3 6

Formuła 1 edytuj

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2014 Caterham F1 Team Caterham CT05 Renault Energy F1-2014 1.6T V6                                       0 19
NU 14 NU 20 20 11 NU 18 NU 18 NU 17 19 15 16 19
2015 Sauber F1 Team Sauber C34 Ferrari 059/4 1.6T V6                                       9 18
8 NU 10 14 14 13 14 13 11 10 10 9 11 14 NU NU 12 16 14
2016 Sauber F1 Team Sauber C35 Ferrari 059/4 1.6T V6                                           0 22
NU 12 16 14 12 NU 15 17 15 NU 20 18 NU 16 17 12 15 14 11 NU 15
2017 Sauber F1 Team Sauber C36 Ferrari 059/5 1.6T V6

Ferrari 059/3 1.6T V6

Ferrari 62 1.6T V6

                                        0 20
NU 15 NU 15 11 NU 13 11 15 14 16 16 18 NU 18 NU 15 NU 13 17
2018 Alfa Romeo Sauber F1 Team Sauber C37 Ferrari 062 EVO 1.6T V6                                           9 17
NU 9 16 11 13 11 15 13 10 NU 9 15 10 15 11 13 12 10 9 NU NU

IndyCar Series edytuj

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2019 Arrow Schmidt Peterson Motorsports Dallara DW12 Honda STP COA ALA LBH IMS INDY DET TXS ROA TOR IOW MDO POC GAT POR LAG 290 17
20 15 7 20 24 23 13 2 7 13 20 11 23 12 16 11
2020 Chip Ganassi Racing Dallara DW12 Honda TEX IMS ROA IOW INDY GTW MDO IMS STP 291 12
19 6 10 4 9 9 32 5 23 15 5 10 15 7
2021 Chip Ganassi Racing Dallara DW12 Honda ALA STP TXS IGP1 INDY DET ROA MDO NSH IGP2 GAT POR LAG LBH 435 6
8 7 19 12 10 11 1 9 6 2 1 9 9 7 6 28
2022 Chip Ganassi Racing Dallara DW12 Honda STP TXS LBH ALA IGP1 INDY DET ROA MDO TOR IOW IGP2 NSH GAT POR LAG 506 6
9 3 22 12 4 1 7 2 6 5 8 6 11 14 7 11 9
2023 Chip Ganassi Racing Dallara DW12 Honda STP TXS LBH ALA IGP1 INDY DET ROA MDO TOR IOW NSH IGP2 GAT POR LAG 438 6
1 8 3 10 8 2 9 6 27 11 4 9 7 10 10 7 15

Indianapolis 500 edytuj

Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
2019 Dallara Honda 13 23
2020 Dallara Honda 11 32 Kontakt
2021 Dallara Honda 9 11
2022 Dallara Honda 5 1
2023 Dallara Honda 10 2

Podsumowanie edytuj

Sezon Seria Zespół Wyścigi PP Zwycięstwa Punkty Poz. koń.
2007 Brytyjska Formuła BMW Fortec Motorsport 18 11 7 676 1
2008 Brytyjska Formuła 3 Fortec Motorsport 20 2 0 141 5
2009 Brytyjska Formuła 3 Räikkönen Robertson Racing 6 1 2 65 11
Japońska Formuła 3 TOM'S 16 5 5 112 1
Grand Prix Makau 1 1 0 N/A 4
2009–10 Azjatycka Seria GP2 ART Grand Prix 4 0 0 0 24
Super Nova Racing
2010 Seria GP2 Super Nova Racing 20 0 1 11 17
2011 Seria GP2 iSport International 18 0 0 25 10
2012 Seria GP2 iSport International 18 0 1 124 8
2013 Seria GP2 DAMS 22 2 1 121 6
2014 Formuła 1 Caterham F1 Team 16 0 0 0 19
2015 Formuła 1 Sauber 19 0 0 9 18
2016 Formuła 1 Sauber 21 0 0 0 22
2017 Formuła 1 Sauber 20 0 0 0 20
2018 Formuła 1 Alfa Romeo Sauber 21 0 0 9 17
2019 IndyCar Series Arrow Schmidt Peterson Motorsports 16 0 0 290 17
Formuła 1 Alfa Romeo Racing Kierowca rezerwowy
2020 IndyCar Series Chip Ganassi Racing 14 0 0 291 12
2021 IndyCar Series Chip Ganassi Racing 16 0 2 435 6
2022 IndyCar Series Chip Ganassi Racing 17 0 1 506 6
2023 IndyCar Series Chip Ganassi Racing 17 0 1 438 6

* - Sezon w trakcie.

Przypisy edytuj

  1. Mateusz Szymkiewicz: Marcus Ericsson zawodnikiem Saubera w sezonie 2015. f1wm.pl, 2014-11-01. [dostęp 2014-12-05]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj