Marek Raduli

gitarzysta polski (Budka Suflera)

Marek Raduli (ur. 21 czerwca 1959 w Kędzierzynie-Koźlu) – polski gitarzysta, perkusista, aranżer, kompozytor, muzyk sesyjny, producent. Wykładowca warsztatów muzycznych i autor kursów dla gitarzystów[1]. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[2]. W swojej karierze związany z takimi gatunkami muzycznymi jak jazz, jazz-rock, rock, blues czy pop. Brał udział w nagraniu ponad 40 albumów. Były członek zespołów: TSA, Banda i Wanda, Bajm, Budka Suflera, Półbuty i ΠR2. Autor solowych projektów Raduli Squad[3] i Marek Raduli Trio[4].

Marek Raduli
Ilustracja
Marek Raduli, 2023
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1959
Kędzierzyn-Koźle

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, perkusja

Gatunki

rock, fusion, jazz

Zawód

gitarzysta, muzyk sesyjny, kompozytor, producent muzyczny

Aktywność

od 1980

Zespoły
TSA (1980)
Banda i Wanda (1982-1986)
Bajm (1989-1992)
Budka Suflera (1992-2003)
Półbuty (2001-2002)
ΠR2 (2005-2012)
Strona internetowa

Życiorys

edytuj
 
Marek Raduli podczas koncertu na warszawskiej Starówce (2004)
 
Koncert w studiu Radia Rzeszów (2007)
 
Marek Raduli przy pomniku Wojciecha Belona. Busko-Zdrój (2012)
 
Koncert z cyklu „Another Pink Floyd + Marek Raduli” (2023)
 
Marek Raduli w ramach gali nagród Fryderyki 2024

Jego ojciec ma pochodzenie węgierskie[3]. Raduli ukończył szkołę muzyczną I i II stopnia w klasie perkusji. Karierę zaczynał w opolskim środowisku (m.in. w zespołach Pex 75 i Synteza PP), współpracował z zespołem Edwarda Spyrki w Rozgłośni Opolskiej Polskiego Radia[4].

W sierpniu 1980 zagrał na gitarze, wspomagając zespół TSA w czasie występu na Warsztatach Muzycznych w Głubczycach. W 1982 roku związał się na kilka lat z pop-rockowym zespołem Banda i Wanda, gdzie grał m.in. z Jackiem Krzaklewskim (późniejszym gitarzystą grupy Perfect). W roku 1985 jako sideman wziął udział w sesji nagraniowej szwedzkiej grupy Baden Baden podczas nagrywania albumu You Are the One w studio krakowskiego Teatru STU. Na okładce płyty został jednak pominięty[5].

W latach 90. był członkiem m.in. Bajmu (z którym nagrał największy przebój zespołu pt. Biała armia) i grupy Tadeusza Nalepy, jako muzyk sesyjny udzielał się też w wielu innych projektach m.in. z Marylą Rodowicz i Jackiem Skubikowskim. Największą popularność zyskał jako gitarzysta Budki Suflera, w której składzie występował w latach 1993–2003 i z którą nagrał 9 płyt, a także przeboje takie jak: Takie Tango, Jeden Raz, Bal Wszystkich Świętych, Piąty Bieg. Był autorem utworu Bez Aplauzu na płytę Nic nie boli tak jak życie. W 2019 dostał propozycję powrotu do zespołu ale ją odrzucił[6]. W 1996 nagrał solowy album Meksykański symbol szczęścia. W 1997 roku czytelnicy czasopisma Gitara i Bas uznali go gitarzystą roku.

Po odejściu z Budki Suflera grał w założonych przez siebie zespołach – ΠR2 (alternatywna pisownia: Pi-eR-2) – (Wojciech Pilichowski – bas, Tomasz Łosowski – perkusja) i Squad (wersja rozszerzona z instrumentami klawiszowymi – Wojtek Olszak i skrzypcami – Adam Bałdych, bywały także inne konfiguracje personalne), w zespołach Krzysztofa Ścierańskiego i w kwartecie Zbigniewa Jakubka oraz z innymi zespołami (np. Funk dE Nite Ryszarda Krawczuka czy grającą muzykę irlandzką polską grupą Carrantuohill).

W ramach opolskiego Międzynarodowego Festiwalu Perkusyjnego w 2003 wystąpił z Willi Calhoun’em oraz Bobbym Jarzombkiem, w 2005 z Tonym Roysterem Jr[7], a w 2009 z Thomasem Langiem[8][9].

Jesienią 2006 został zaproszony do projektu Krzysztofa Ścierańskiego The Colors (perkusja – Paul Wertico, wibrafon – Bernard Maseli); w takim składzie zrealizowali szybkie tournée po Środkowej Europie (Słowacja, Węgry, Polska). Na początku 2007 roku znalazł się na trzecim miejscu w dorocznym plebiscycie Jazz Top 2006 pisma Jazz Forum, w kategorii „gitara”, poprzedzony przez Jarosława Śmietanę i Marka Napiórkowskiego. Wczesną wiosną 2008 roku został zaproszony do pracy w reaktywowanym krakowskim zespole Laboratorium (Marek Stryszowski – wokal i saksofon, Janusz Grzywacz – instrumenty klawiszowe, Krzysztof Ścierański – gitara basowa). Jednocześnie do koncertowania powrócił zespół Raduli Squad (z Radosławem Owczarzem na perkusji). W listopadzie 2008 roku ukazała się druga płyta ΠR2, zatytułowana Time52.

Jesienią 2013 roku rozpoczął współpracę z Anną Wyszkoni[10] – najpierw jako muzyk-instrumentalista, a wkrótce także jako producent, aranżer i szef muzyczny jej zespołu.

Działalność edukacyjna

edytuj

Marek Raduli od lat prowadzi zajęcia w klasie gitary na warsztatach muzycznych, odbywających się w całej Polsce (w Muzycznej Owczarni w Jaworkach i w takich miejscowościach jak Końskie, Grodków, Kargowa, Krzyżowa, Bolesławiec, Białystok[11]). Był członkiem stowarzyszenia[12] działającego przy klubie Muzyczna Owczarnia w Jaworkach oraz częstym gościem klubu.

W 2020 przy współpracy z Jarosławem Nyckowskim utworzył kurs Masterclass dla gitarzystów[13].

Odznaczenia

edytuj

W 2019 został odznaczony Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis[14].

Instrumentarium

edytuj
  • Fender Stratocaster (USA), Solid body, Bolt On, Vintage, 1979[15]
  • Fender Stratocaster (USA), Solid body, Bolt On, Modern, 1979[16]
  • Ibanez (Japan), Solid body, neck-thru, Musician Limited Edition, 1978[17]
  • John Suhr (USA), Solid body, Bolt On, Scott Henderson Stratocaster, 2000[18]
  • Gibson (USA), „Lucille”, semiacoustic, B.B. King Set-In, 1992[19]
  • JB, MarkMaster, semiacoustic, 1999[20]
  • Seagull, Acoustic M12; 12-strunowa, bez wycięcia (no cut-away)[21]
  • Admira, Gitara Klasyczna, 2000FI[22]
  • Elektroacoustic 2, cut-away[23]

Wybrana dyskografia

edytuj
Zobacz więcej w artykule ΠR2, w sekcji Dyskografia.

Albumy solowe

edytuj
  • 1996 – Meksykański symbol szczęścia – Marek Raduli
  • 2003 – Live in Jaworki 2003 – Raduli Squad

Przypisy

edytuj
  1. Warsztaty muzyczne z udziałem Marka Raduli w Stalowej Woli, Bolesławcu [online], Marek Raduli - gitarzysta, kompozytor, aranżer i wykładowca [dostęp 2022-03-21] (pol.).
  2. Członkowie Akademii – FRYDERYK 2024. fryderyki.pl. [dostęp 2010-10-03]. (pol.).
  3. a b Wywiad z Markiem Raduli (Laboratorium, Raduli Trio, ex-Budka Suflera) – e-gitarzystaTV [online] [dostęp 2020-05-06] (pol.).
  4. a b Raduli, Marek - Osoby - Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2022-03-21].
  5. Dyskografia. raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  6. Mieczysław Jurecki tłumaczy, dlaczego Budka Suflera zakończyła działalność i powróciła [online], terazmuzyka.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  7. Gazeta.pl: Program Festiwalu. [dostęp 2009-10-16]. (pol.).
  8. Radio Opole SA: Thomas Lang wystąpił w ramach Eventus Drum Fest. [dostęp 2009-10-16]. (pol.).
  9. Polskie Stowarzyszenie Perkusyjne: Międzynarodowy Festiwal Perkusyjny. [dostęp 2009-10-16]. (pol.).
  10. Marek Raduli – gitarzysta, kompozytor, aranżer i wykładowca [online], Marek Raduli – gitarzysta, kompozytor, aranżer i wykładowca [dostęp 2019-09-25] (pol.).
  11. Warsztaty gitarowe prowadzi Marek Raduli + jam session - Białystok [online], ProAnima.pl [dostęp 2022-03-21] (pol.).
  12. Muzyczna Owczarnia: Stowarzyszenie. [dostęp 2009-10-16]. (pol.).
  13. Marek Raduli MASTERCLASS [online], www.jaroslawnyckowski.pl [dostęp 2022-03-21].
  14. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis. [dostęp 2023-09-24].
  15. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: FENDER STRATOCASTER 1979 (1). raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  16. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: FENDER STRATOCASTER 1979 (2). raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  17. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: IBANEZ, JAPONIA 1978. raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  18. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: JOHN SUHR (USA) 2000. raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  19. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: GIBSON 'LUCILLE' 1992. raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  20. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: 'JB' MARKMASTER 1992. raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  21. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: SEAGULL M12 (KANADA). raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  22. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: ADMIRA (HISZPANIA). raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  23. Z KOLEKCJI GITAR MARKA RADULI: TAKAMINE, JAPONIA. raduli.info. [dostęp 2009-04-30]. (pol.).
  24. Bajm - Ballady. 1997. [dostęp 2024-12-31].
  25. Budka Suflera - Palę Sobie... Wydanie Specjalne. 2003. [dostęp 2024-12-31].
  26. Budka Suflera - Posłuchaj Sobie... (Składanka Najlepszych Przebojów). 2003. [dostęp 2024-12-31].
  27. Budka Suflera - Nie Taki Znów Wolny Live Carnegie Hall. 2024-02-16. [dostęp 2024-12-31].
  28. Marek Raduli - gitarzysta, kompozytor, aranżer i wykładowca [online], Marek Raduli - gitarzysta, kompozytor, aranżer i wykładowca [dostęp 2022-04-14] (pol.).
  29. Anna Wyszkoni - Jestem Tu Nowa. [dostęp 2022-04-14].
  30. Anna Wyszkoni - Jestem Tu Nowa (Platynowa Edycja). [dostęp 2022-04-14].
  31. Jacek Skubikowski - Piosenki Z Różowej Scenki. 1990. [dostęp 2024-12-31].
  32. Wanda Kwietniewska - Własna California. 1990. [dostęp 2024-12-31].
  33. Kciuk Surzyn Band - Vol. 2. 1990. [dostęp 2024-12-31].
  34. Wanda Kwietniewska - Same Szały, Jeden Wolny. 1993. [dostęp 2024-12-31].
  35. Maryla Rodowicz - Marysia Biesiadna. 1994. [dostęp 2024-12-31].
  36. Jacek Skubikowski - Uczciwa Bieda. 1994. [dostęp 2024-12-31].
  37. Marek Raduli - podstawowa dyskografia [online], www.raduli.info [dostęp 2022-04-07].
  38. Three Generations Trio - Live! In Jazz Club Pinokio. 1995. [dostęp 2024-12-31].
  39. Beata - Beata. 1998. [dostęp 2024-12-31].
  40. Zdzisława Sośnicka - Magia Serc. 1998. [dostęp 2024-12-31].
  41. Krzysztof Cugowski - Kolędy. 1999. [dostęp 2024-12-31].
  42. Various - Scena Country 1. 1999. [dostęp 2024-12-31].
  43. Various - Scena Country 2. 1999. [dostęp 2024-12-31].
  44. Wojciech Pilichowski - π. 2001-09-10. [dostęp 2024-12-31].
  45. Półbuty - To Twoje Życie i Twoje Marzenia. 2001. [dostęp 2024-12-31].
  46. Krzyszt Of Misiak & SOS - Zdjęcie Z Misiem. 2003. [dostęp 2025-01-01].
  47. Redakcja | TopGuitar, Płyta The Colors już w sklepach [online], TopGuitar.pl, 25 października 2010 [dostęp 2024-10-16] (pol.).
  48. Redakcja | TopGuitar, Grzegorz Skawiński "Me and My Guitar" [online], TopGuitar.pl, 7 czerwca 2012 [dostęp 2024-10-16] (pol.).
  49. Tribute to Zbigniew Jakubek – pośmiertny album znakomitego pianisty już dostępny! Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK [online], Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK [dostęp 2024-10-16] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj