Margarita Aligier
Margarita Iosifowna Aligier (prawdziwe nazwisko Zeliger[1]; ur. 7 października 1915 w Odessie, zm. 1 sierpnia 1992 w Moskwie) – rosyjska poetka. Matka pisarki Tatjany Makarowej[2].
| ||
| ||
| Data urodzenia | 1915 | |
| Data śmierci | 1992 | |
| Zawód, zajęcie | poetka | |
ŻyciorysEdytuj
W 1937 ukończyła studia w Instytucie Literatury im. Gorkiego w Moskwie. Debiutowała w 1933 r. Wydała zbiory poetyckie God rożdienija, 1938 (Rok Narodzin), Żeleznaja doroga, 1939 (Droga żelazna), Kamni i trawy, 1940 (Kamienie i trawy), Pamiati chrabrych, 1942 (Pamięci odważnych), Pierwyje primiety, 1948 (Pierwsze oznaki), Nieskolko szagow, 1962 (Parę kroków).
Wśród jej utworów znajduje się poemat Zoja[3], który autorka poświęciła życiu Zoi Kosmodiemianskiej oraz jej bohaterskiej śmierci[4]. Za utwór ten w 1943 została nagrodzona Nagrodą Stalinowską II stopnia[1]. M. Aliger jest też twórczynią poematu Starzyk o polskim inżynierze – Pawle Potockim[5].
Pochowana na Cmentarzu Pieriediełkińskim w Moskwie.
Nagrody i odznaczeniaEdytuj
Została odznaczona m.in.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Vyacheslav Ogryzko: Несчетный счет минувших дней (ros.). W: „Literaturnaya Rossiya” [on-line]. 15 maja 2009. [dostęp 16 lutego 2013].
- ↑ Татьяна Макарова, melik-pashaev.ru
- ↑ Margarita I. Aligier: Zoja – tekst utworu (ros.). [dostęp 4 stycznia 2010].
- ↑ Leksykon PWN. [dostęp 4 stycznia 2010].
- ↑ Paweł Potocki. [dostęp 4 stycznia 2010].
BibliografiaEdytuj
- Popularna Encyklopedia Powszechna. Kraków: 1994, s. 98. ISBN 83-85719-07-5.