Margherita Hack

włoska astronomka

Margherita Hack (ur. 12 czerwca 1922 we Florencji, zm. 29 czerwca 2013 w Trieście) – włoska astrofizyczka, pisarka i popularyzatorka nauki. Pierwsza Włoszka, która kierowała obserwatorium astronomicznym w tym kraju. Autorka ponad 200 prac naukowych i książek[1][2].

Margherita Hack
Ilustracja
Margherita Hack (2006)
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1922
Florencja

Data i miejsce śmierci

29 czerwca 2013
Triest

Zawód, zajęcie

astrofizyczka, pisarka

Życiorys edytuj

Urodziła się we Florencji przy ulicy Cento Stelle (Stu gwiazd)[3]. Rodzice Hack byli teozofami i wegetarianami. Ojciec – protestantem. Matka – katoliczką. W 1944 wyszła za Aldo De Rosa. W 1945 ukończyła studia na Uniwersytecie Florenckim – początkowo studiowała literaturę, którą szybko zmieniła na fizykę. W trakcie studiów była aktywną sportsmenką – wygrała uniwersyteckie mistrzostwa Włoch w skoku w dal i w skoku wzwyż[2].

W latach 1954–1964 pracowała w obserwatorium astronomicznym Brera. W latach 1964–1998 profesor Uniwersytetu w Trieście, a także dyrektorką tamtejszego obserwatorium (placówka Merate) – Hack była pierwszą Włoszką, która piastowała takie stanowisko, co uważała za jedno ze swoich największych osiągnięć[1][3]. Specjalizowała się w spektroskopii gwiazd i radioastronomii[2].

Dzięki szerokiej działalności popularyzatorskiej, w telewizji i poprzez książki, we Włoszech była osobowością telewizyjną i nazywana Panią Gwiazd[2].

Była również znana ze swoich wyraźnych poglądów społeczno-politycznych: ateizmu, feminizmu, wegetarianizmu. Opowiadała się za prawem do aborcji, eutanazji i badań z wykorzystaniem komórek macierzystych; broniła praw osób LGBT i praw zwierząt (miała kilka kotów i psów)[4]. Krytykowała Kościół katolicki i postawy antynaukowe[1]. Według niej jedynym bytem zasługującym na miano „boga” jest bozon Higgsa. W 2005 ściągnęła na siebie krytykę środowiska katolickiego stwierdzając, że rzekoma krew obserwowana corocznie w katedrze w Neapolu to jedynie uwodniony tlenek żelaza: Nie ma w tym nic mistycznego. Tę niby krew możecie zrobić sobie w kuchni. O swoim ślubie kościelnym mówiła półżartem, że był to pierwszy i ostatni raz gdy była w kościele – zgodziła się na ceremonię ze względu na teściową-dewotkę. Lubiła mawiać: Gdy spotkam Boga, powiem mu, że się myliłam. Krytykowała również Silvio Berlusconiego i była przeciwniczką energetyki jądrowej[2].

Zmarła bezdzietnie w szpitalu w Trieście po problemach z sercem[4]. Prezydent Włoch Giorgio Napolitano wspominał ją jako wybitną osobowość świata nauki.[...] Jednocześnie wykazywała się silną postawą społecznika – pozostawiając szlachetny ślad w debacie publicznej i dialogu obywatelskim[4].

Wybrana bibliografia[3] edytuj

  • La mia vita in bicicletta
  • Libera scienza in libero stato
  • Perché sono vegetariana

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Margherita Hack - Italian astrophysicist, „Encyclopedia Britannica” [dostęp 2018-01-18] (ang.).
  2. a b c d e Margherita Hack. The Telegraph, 2013-07-16. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  3. a b c Elena Ledda: Prof. Margherita Hack: "I've always been a fighter". Youris - European Research Media Centre, 2011-06-22. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  4. a b c Frances D'Emilio: Margherita Hack, physicist and liberal activist, dies at 91. The Washington Post, 2013-06-30. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).