Maria Andrzej Jałosiński

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	4 października 1955
Miejscowość	Płock
Miejsce	Świątynia Miłosierdzia i Miłości w Płocku
Konsekrator	Maria Bartłomiej Przysiecki
Konsekrowani biskupi
Maria Tymoteusz Kowalski	1972

Maria Andrzej
	Stanisław Maria Andrzej Jałosiński; Stanisław Jałocha
	Biskup
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	4 października 1904 ; Gocław
Data i miejsce śmierci	29 lipca 1986 ; Łódź
Miejsce pochówku	Cmentarz Doły w Łodzi
	Biskup diecezji śląsko-łódzkiej
Okres sprawowania	1955–1983
	Proboszcz parafii Matki Boskiej Szkaplerznej i św. Wojciecha w Lipce
Okres sprawowania	1927-1930
Wyznanie	mariawickie
Kościół	Starokatolicki Mariawitów
Inkardynacja	Diecezja śląsko-łódzka
Sakra biskupia	4 października 1955
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Maria Andrzej Jałosiński (ur. 4 października 1904 w Gocławiu, zm. 29 lipca 1986 w Łodzi) – duchowny mariawicki, biskup Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, ordynariusz diecezji śląsko-łódzkiej w latach 1955–1983.

Życiorys edytuj

Był synem rolnika Jana Jałochy i Józefy z domu Piłka^[1]. Ochrzczony jako rzymskokatolik w parafii Osieck^[2]. W dzieciństwie wraz z rodziną został członkiem parafii mariawickiej w Gocławiu. Wczesne lata spędził w rodzinnej wsi i tam uczęszczał do szkoły początkowej. W 1918 r. wyjechał do Cegłowa i tam uczęszczał do gimnazjum. Po jego ukończeniu w 1923 r. wstąpił do mariawickiego seminarium duchownego w Płocku.

W 1925 r., jeszcze w trakcie nauki, wysłany został do mariawickiej parafii św. Franciszka z Asyżu w Łodzi, do pomocy bp Andrzejowi Gołębiowskiemu. Święcenia kapłańskie 23 maja 1926 r. z rąk bp. A. Gołębiowskiego z jednoczesnym podniesieniem do godności wikarego wspomnianej wyżej parafii. W następnym roku (1927) został przeniesiony do parafii mariawickiej w Niesułkowie k. Strykowa jako jej proboszcz. W tym samym roku ukończył studia teologiczne na płockiej akademii. W roku 1930 przeniesiony został do parafii mariawickiej w Lublinie jako proboszcz, a po sześciu latach (w 1936 r.) ponownie do Łodzi i ponownie do par. św. Franciszka z Asyżu jako wikariusz.

Okres II wojny światowej spędził wraz z całą rodziną w Łodzi najpierw w swoim przedwojennym mieszkaniu przy Ziethenstr. 6 (obecna ul. A. Próchnika), a od około połowy 1941 r. mieszkał w odzyskanym przez mariawitów budynku parafialnym i kościele przy Boelcke/Bölckestr 22 (ob. M. Skłodowskiej-Curie 22).

Zaświadczenie o pobycie w więzieniu radogoskim S. Jałosińskiego; 27 maja 1943 roku

Aresztowany przez Gestapo na przełomie marca i kwietnia 1943 r. za pomoc okazaną koledze szkolnemu - Jaworskiemu. Najpierw został osadzony w więzieniu policyjnym - ale przede wszystkim w dyspozycji Gestapo - przy ul. S. Sterlinga (podówczas Robert-Koch-Strasse) 16 w Łodzi. Stąd, po kilku tygodniach, trafił do aresztu policji kryminalnej przy ul. J. Kilińskiego (podówczas Buschlinie) 156 gdzie w Wielki Czwartek Wielkanocny 1943 r. przeprowadzono przesłuchanie połączone z udręką fizyczną i psychiczną. Po kilkunastu dniach (7 maja) przewieziony został do więzienia na Radogoszczu skąd został zwolniony – jak wspomina: Bogu przede wszystkim zawdzięczam ocalenie, modlitwie moich najbliższych i pomocy okazanej mi przez śp bp Szymona (podówczas bp mariawickiej diecezji śląsko-łódzkiej) – 27 maja 1943 roku^[3].

W 1946 r. został mianowany proboszczem mariawickiej parafii pw. św. Franciszka z Asyżu w Łodzi. Przystąpił energicznie do jej odbudowy po zniszczeniach wojennych, ponieważ kościół znajdował się w tym czasie na terenie getta żydowskiego w Łodzi i był wykorzystywany przez Niemców jako magazyn zagrabionych w getcie przedmiotów, zwłaszcza po jego likwidacji w sierpniu 1944.

15 września 1955 Kapituła Generalna Kościoła Starokatolickiego Mariawitów wybrała ks. Stan. Jałosińskiego na jednego ze swoich biskupów. Sakrę biskupią otrzymał w tym samym roku podczas uroczystości w Płocku, przyjmując imię zakonne „Maria Andrzej”. Został jednocześnie mianowany ordynariuszem mariawickiej diecezji łódzko-śląskiej. Obowiązki biskupie pełnił do 1983 roku, kiedy to ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę. W tym czasie opublikował wiele artykułów o tematyce religijnej w płockim czasopiśmie „Mariawita”.

Zmarł 29 lipca 1986 r. w Łodzi. Spoczywa na mariawickim cmentarzu parafialnym na Dołach.

Rodzina edytuj

Żona Regina (ur. 1901), synowie: Alfons vel Aleksander (ur. 1931) i Stanisław (ur. 1933).

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ Kazimierz Brzeziński, Biskup Stanisław Maria Andrzej Jałosiński nie żyje (wspomnienie pośmiertne); [w:] „Mariawita”, 1986, s. 7-9.
↑ Genetyka. Genealogiczna kartoteka - baza urodzeń, małżeństw i zgonów PTG.
↑ M. Andrzej [bp Maria Andrzej Jałosiński], Wspomnienia [z Radogoszcza] związane z 30-tą rocznicą; [w:] „Mariawita” [Płock], lipiec-sierpień 1973, nr 7-8 s. 24-25.

Bibliografia edytuj

M. Andrzej [bp Maria Andrzej Jałosiński], Wspomnienia [z Radogoszcza] związane z 30-tą rocznicą; [w:] „Mariawita” [Płock], lipiec-sierpień 1973, nr 7-8 s. 24-25.
Kazimierz Brzeziński, Biskup Stanisław Maria Andrzej Jałosiński nie żyje (wspomnienie pośmiertne); [w:] „Mariawita”, 1986, s. 7-9.

Linki zewnętrzne edytuj

Oficjalna strona Kościoła Starokatolickiego Mariawitów

[1] Kazimierz Brzeziński, Biskup Stanisław Maria Andrzej Jałosiński nie żyje (wspomnienie pośmiertne); [w:] „Mariawita”, 1986, s. 7-9.

[2] Genetyka. Genealogiczna kartoteka - baza urodzeń, małżeństw i zgonów PTG.

[3] M. Andrzej [bp Maria Andrzej Jałosiński], Wspomnienia [z Radogoszcza] związane z 30-tą rocznicą; [w:] „Mariawita” [Płock], lipiec-sierpień 1973, nr 7-8 s. 24-25.

[1]

[2]

[3]