Maria Hildt-Mondszajnowa (z domu Gay) (ur. 1858; zm. sierpień 1882 w Jenisejsku) – nauczycielka, działaczka socjalistyczna.

W latach 1874-1876 uczyła się w gimnazjum w Lozannie i w tym czasie zetknęła się z ideami socjalistycznymi[1]. W latach 1876-1878 tworzyła kółka socjalistyczne w Warszawie, często finansowała ich działalność i wspierała materialnie towarzyszy. Aresztowana w Tule, przetransportowana do Warszawy i osadzona w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej (od sierpnia 1878 do kwietnia 1881)[2]. Więziona wspólnie z Filipiną Płaskowicką, Józefem Pławińskim i Bolesławem Mondszajnem, którego poślubiła po śmierci pierwszego męża Kazimierza Hildta. Podczas osadzenia dowiedziawszy się o zabójstwie Józefa Beite zorganizowała bunt więźniów. W 1880 r. wyrokiem sądu carskiego skazana na zesłanie na Syberię, gdzie zmarła. [3]

Przypisy edytuj

  1. Jan Zieliński: Nasza Szwajcaria. Przewodnik śladami Polaków, Oficyna Wydawnicza RYTM, Muzeum Polskie w Rapperswilu, Warszawa 1999, ISBN 83-87893-21-8, s. 46
  2. Stefan Król, Cytadela Warszawska, Wyd. Książka i Wiedza 1978
  3. Encyklopedia Warszawy, PWN Warszawa 1975