Maria Kobuszewska-Faryna

polska lekarka, patomorfolog

Maria Kobuszewska-Faryna (ur. 5 stycznia 1920 w Warszawie, zm. 22 listopada 2009 tamże) – polska lekarka, patomorfolog, profesor medycyny.

Maria Kobuszewska-Faryna
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1920
Warszawa

Data i miejsce śmierci

22 listopada 2009
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

lekarz

Tytuł naukowy

profesor

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Marii Kobuszewskiej-Faryny na cmentarzu Powązkowskim

Urodziła się w rodzinie związanej z Warszawą od XIX wieku. Po maturze rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, kontynuowała je od 1941 w Prywatnej Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego Jana Zaorskiego w Warszawie. Wstąpiła do AK, gdzie była znana pod pseudonimem „doktor Marysia”. W marcu 1943 razem z częścią studentów została aresztowana i przez 6 tygodni była w więzieniu na Pawiaku. Przystąpiła do powstania warszawskiego jako sanitariuszka.

W 1946 rozpoczęła pracę w Zakładzie Anatomii Patologicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego jako starsza asystentka pod kierunkiem prof. dr n. med. Ludwika Paszkiewicza. Od 1961 przez 29 lat miejscem jej pracy stał się Szpital Bielański. Zdobyła stopnie awansu naukowego aż do profesury. Za swą pracę otrzymała wiele nagród i odznaczeń, między innymi: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[1], Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Gloria Medicinae.

W 1948 wyszła za mąż za Tadeusza Farynę. Miała dwoje dzieci, Hannę – historyka sztuki i Jana – doktora medycyny, patomorfologa. Siostra Hanny Zborowskiej z Kobuszewskich i Jana Kobuszewskiego. O ich życiu rodzinnym można przeczytać w Humorze w genach, książce napisanej przez jej siostrę[2].

Jest pochowana na Powązkach w grobie rodzinnym, kw. 141-5-20[3].

Publikacje edytuj

  • Kobuszewska-Faryna M., Kosmówczaki obcosiedliskowe u kobiet. Patologia Polska 1951;1-2: (Praca doktorska).
  • Kobuszewska-Faryna M, Ruszczewski Z. Histopatologia narządu rodnego kobiety. PZWL 1958
  • Kobuszewska-Faryna M., „Patomorfologia krwotoków” w: „Krwotoki i ich leczenie” Bibl. Lek. Prakt 1968;33:1-6
  • Kobuszewska-Faryna M., “Badania patomorfologiczne w medycynie praktycznej”. Biblioteka SDL;7:267
  • Kobuszewska-Faryna M., Szamborski J. Histopatologia ginekologiczna. PZWL 1974, Monografia str.448 oraz ryć. 505 (Nagroda Ministra Zdrowia 1975 r.)
  • Kobuszewska-Faryna M., Dąbska M. Udział patomorfologa w rozpoznawaniu wczesnych stadiów nowotworowych. Biblioteka Lekarza Praktyka „Nowoczesne poglądy na powstawanie nowotworów” pod red. H. Rykowskiego. PZWL 1976:1-46
  • Kobuszewska-Faryna M., Szamborski J. „Histopatologia ginekologiczna” Wydanie II. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich 1980 Warszawa
  • Kobuszewska-Faryna M., „Nadnercza”, „gonada męska”. Rozdziały w: „Patomorfologia narządów wydzielania wewnętrznego. Skrypt CMKP, Warszawa 1981:118-129
  • Kobuszewska-Faryna M., Gabryelewicz M.B. Patomorfologia gruczołów wydzielania wewnętrznego. W: J. Groniowski, S. Kruś „Podstawy patomorfologii” PZWL Warszawa, 1984:770-786
  • Kobuszewska-Faryna M., Szpital Dobrej Woli” Praca zbiorowa, Czytelnik Warszawa 1990:267-273
  • Kobuszewska-Faryna M., Patologia układu dokrewnego. W: „Podstawy Patomorfologii” wyd. 2 pod red. J. Groniowskiego i S. Krusia. PZWL 1991:787-799

Przypisy edytuj

  1. M.P. z 2001 r. nr 5, poz. 91
  2. Hanna Zborowska, Humor w genach, wyd. 1 w tej ed., popr. i rozsz., Warszawa: Wydawnictwo Nisza, 2011, ISBN 978-83-62795-01-7, OCLC 802105661 [dostęp 2021-09-11].
  3. Cmentarz Stare Powązki: KOBUSZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-19].

Linki zewnętrzne edytuj