Maria Krüger

polska pisarka literatury dziecięcej i dziennikarka

Maria Krüger (ur. 6 września 1904[1] w Warszawie, zm. 13 sierpnia 1999 tamże) – polska pisarka literatury dziecięcej oraz dziennikarka w prasie dla dorosłych czytelników, z zawodu ekonomistka.

Maria Krüger
Data i miejsce urodzenia

6 września 1904
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1999
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura dla dzieci i młodzieży

Ważne dzieła
  • Karolcia
  • Godzina pąsowej róży
  • Ucho, dynia, sto dwadzieścia pięć!
Odznaczenia
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka Grunwaldzka
Nagrody

Nagroda Prezesa Rady Ministrów (1978)

Grób Marii Krüger na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys edytuj

Urodziła się w rodzinie Edmunda Krügera i Anieli Pauliny z Dobosiewiczów. Była starszą siostrą Haliny Bielińskiej. Ukończyła studia na Wydziale Humanistycznym UW oraz na Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. Pracowała jako ekonomistka aż do debiutu w „Płomyczku”. Pisała również do czasopism: „Świerszczyk”, „Płomyk” oraz przedwojennych: „Dziatwa”, „Słonko” i „Poranek”.

Podczas okupacji współdziałała z grupą „Epoka”. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim.

Po wojnie pracowała w Ministerstwie Kultury i Sztuki, a następnie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1946–1948 pracowała w Konsulacie Polskim w Bernie. Po powrocie do kraju przez rok pracowała w Rabce, prowadziła teatr lalkowy. W latach 1950–1952 prowadziła redakcję audycji dla kobiet w Polskim Radiu, w latach 1955–1956 pracowała w TVP.

Wymyśliła telewizyjną audycję „Miś z okienka”, do której pisała teksty. Jej najbardziej znana książka dla dzieci to Karolcia (1959), przetłumaczona na kilka języków. Ukazała się także część druga pt. Witaj Karolciu!. W 1995 powstał spektakl telewizyjny na jej podstawie. W 2008 roku rozpoczęto ekranizację książki (reż. Jowita Gondek) – ekranizacji tej nie ukończono. W 2009 roku ukazała się kontynuacja książki, napisana przez Krzysztofa Zięcika, pt. „Karolcia na wakacjach".

Jej najbardziej znana książka dla młodzieży to powieść pt. Godzina pąsowej róży (1960), która doczekała się adaptacji filmowej i radiowej. Film zrobił swojego czasu prawdziwą furorę wśród nastolatek, m.in. dlatego, iż grały tam sławy polskiego kina – Elżbieta Czyżewska, Lucyna Winnicka, Barbara Ludwiżanka. Na XV MFF dla Dzieci i Młodzieży w Wenecji film otrzymał „Złotego Lwa”. Maria Krüger napisała również „Szkołę narzeczonych”.

Zmarła w Warszawie, pochowana w grobie wraz z rodzicami i siostrą na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 17-6-28)[2].

Twórczość edytuj

  • 1930 Nasi przyjaciele (debiut; Płomyczek nr 11 z 12/11/1930)
  • 1945 albo 1946 Szkoła narzeczonych (dla „dorastających dziewcząt”)
  • 1957 Dar rzeki Fly
  • 1957 Petra
  • 1958 Bajki
  • 1959 Karolcia (książka jest dostępna w wersji audio)
  • 1960 Godzina pąsowej róży
  • 1962 Klimek i Klementynka (lektura dla klasy 5. szkoły podstawowej w czasach PRL)
  • 1963 Apolejka i jej osiołek
  • 1964 Ucho, dynia, sto dwadzieścia pięć!
  • 1965 O Margosi młynarzównie
  • 1966 Jak Bartuś z wiatrem gonił
  • 1970 Witaj, Karolciu (książka jest dostępna w wersji audio)
  • 1976 Złota korona. Opowiadania z historii Polski
  • 1981 Serce dzwonu
  • 1988 Odpowiednia dziewczyna
  • 1997 Najpiękniejsze bajki (dla maluchów)
  • 1997 To my! Dwa kapciuszki (dla maluchów)
  • Było? Nie było?
  • Legendy polskiej ziemi (cykl w Płomyczku)
  • Po prostu Lucynka P.

Odznaczenia edytuj

Nagrody edytuj

  • 1978 – nagroda Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości
  • Złoty Lew na XV MFF dla Dzieci i Młodzieży w Wenecji za film Godzina pąsowej róży[potrzebny przypis]

Przypisy edytuj

  1. Często podawany jest błędnie rok urodzenia 1911.
  2. Cmentarz Stare Powązki: EDMUND KRUGER JEZIERSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  3. Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej”. sip.lex.pl. [dostęp 2024-04-16]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • J. Czachowskiej, A. Szałagan (red.): Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. T. 4. Warszawa: WSiP, 1996, s. 388. ISBN 83-02-05974-9.

Linki zewnętrzne edytuj